VI C 628/24 - wyrok Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2024-09-13
- Tytuł:
- Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2024-09-13
- Data orzeczenia:
- 13 września 2024
- Data publikacji:
- 28 listopada 2024
- Sygnatura:
- VI C 628/24
- Sąd:
- Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
- Wydział:
- VI Wydział Cywilny
- Przewodniczący:
- Sędzia Sądu Rejonowego Milena Dutkowska
- Protokolant:
- Maciej Wiesiołek
- Hasła tematyczne:
- Prawo Unii Europejskiej , Przelew wierzytelności , Konsument , Nadużycie praw podmiotowych
- Podstawa prawna:
- : art. 45 i 30 ustawy z dnia 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim, art. 10 i 22 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z 23.kwietnia 2008 r. w sprawie umów o kredyt konsumenckim, uchylająca dyrektywę Rady 87/102/EWG, Karta Praw Podstawowych, , art. 5 Kodeksu cywilnego, art. 58 Kodeksu cywilnego.
- Teza:
- 1. W motywie 7 Dyrektyw Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/48/WE z dnia 23.04.2008 r. mowa o wewnętrznym rynku kredytów konsumenckich. Celem Dyrektywy nie było i nie jest stworzenie innych rynków wewnętrznych dla przedsiębiorców (usługowych instytucji finansowych) z obciążeniem zarazem dla konsumentów tj. kosztem ich zasadniczych należności czy ochrony. M.in. przy danym poziomie kosztów dla konsumenta przy umowie przelewu wierzytelności konsumenta na rzecz przedsiębiorcy może dochodzić w praktyce do efektu zakazanego w art. 22 ust. 2 Dyrektywy 2008/48/WE. Takie okoliczności - badane indywidualnie mogą stanowić (konkretny przypadek) nadużycie prawa materialnego w rozumieniu art. 5 k.c., jak i ogólnych zasady prawa unijnego : nie można powoływać się na normy unijne w sposób noszący znamiona m.in. nadużycia. W zapisach traktatowych nie mamy literalnego odpowiednika regulacji art. 5 k.c., jednakże od lat orzecznictwo TSUE odwoływało się do tej zasady generalnej, która jest oczywista w każdym porządku prawnym każdego demokratycznego państwa prawa (art. 2 Konstytucji RP), a w szczególności na gruncie Karty Praw Podstawowych art. 54, przyjętej na terenie UE (tu odpowiednio i w związku z polsko-brytyjskim Protokołem co do KPP). Analogiczny zapis odnajdziemy także w art. 17 Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Obywatela. 2. Uczynienie jako gwarancji wynagrodzenia dla konsumenta zapisu w przelewie kwocie „nie mniej niż 1 zł” wprost godzi w zasady współżycia społecznego z art. 58 § 2 k.c. w zw. z art. 509 i 510 k.c. w zw. z art. 3531 k.c. Przelew zakładający niejednoznaczną dla konsumenta cenę z pomniejszeniami procentowanymi (niezrozumiałymi pod kątem wyliczenia) i z tak skrajnym przypadkiem 1 zł godzi w podstawowe zasady kontraktowania w odpłatnym obrocie wierzytelnościami, nawet z elementem powiernictwa w stosunkach prawa prywatnego. Przelew wprowadzając znaczne pomniejszenia w danym indywidualnym przypadku prowadzić może do pozbawienia istotnych praw konsumenta, a nie jest to cel ochrony konsumenckie zakładanej Dyrektywą 2008/48/WE. Poza tym eliminacja tak istotnego zapisu umowy przelewu oznacza upadek całego kontraktu (art. 3851k.c., art. 58 § 2 k.c., art. 353h 509-510 k.c.)..
Dodano:
,
Opublikował(a):
Elwira Dobrzyńska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Rejonowego Milena Dutkowska
Data wytworzenia informacji:
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Osoba, która wytworzyła informację: Sędzia Sądu Rejonowego Milena Dutkowska
Data wytworzenia informacji: