Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

X K 358/22

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

C. W.

w dniu 27 kwietnia 2019 roku w W. na skrzyżowaniu ulic (...) i ulic (...), umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. w art. 26 ust 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym, w ten sposób, że kierując pojazdem marki A. o nr rej. (...) wskutek nie ustąpienia pierwszeństwa przejazdu, doprowadził do zdarzenia z pojazdem marki M. o nr rej. (...), kierowanym przez A. O., powodując w ten sposób nieumyślnie wypadek w ruchu lądowym, w którym A. O. doznał obrażeń w postaci wieloodłamowego złamania końca dalszego kości promieniowej prawej, złamania wyrostka rylcowatego kości lewej, skutkujących naruszeniem czynności narządu ciała na okres dłuższy niż 7 dni w rozumieniu art. 157 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

- w dniu 27 kwietnia 2019 r. A. O. (pokrzywdzony) jechał swoim samochodem marki M.

- pokrzywdzony świadczył usługi przewodu osób - taksówką - i przewoził wówczas troje pasażerów (T. D., A. D. oraz ich syna) którzy wsiedli na ul. (...) w okolicy ronda (...) i zamówili kurs do Centrum (...).

- pokrzywdzony włączył sie do ruchu i pojechał ulicą (...) w kierunku wschodnim, do ul. (...).

- po przejechaniu krótkiego odcinka, samochód zbliżył się do pierwszego skrzyżowania z sygnalizacja świetlną, z ul. (...).

- samochód poruszał się drugim pasem od prawej, a pierwszym z przeznaczonych do jazdy prosto;

- przed M. nie jechały inne pojazdy;

- w czasie gdy samochód dojechał do skrzyżowania sygnalizator nadawał sygnał zielony i samochód wjechał na skrzyzowanie

zeznania świadka A. O.

497-498, 15v-16,

zeznania świadka T. D.

529-530, 39

zeznanie świadka A. D.

530-531

zeznania świadka W. B.

652-653, 23

częściowo wyjaśnienia oskarżonego C. W.

496, 147

- ulicą (...) od strony ul. (...) w kierunku południowym - do (...) - jechał oskarżony samochodem marki A..

- przed skrzyżowaniem, prawym pasem jechał, a następnie zatrzymał się autobus turystyczny, sygnalizując zamiar skrętu w prawo w ul. (...) w stronę ronda (...);

- na sygnalizatorze dla tego kierunku wyświetlał się sygnał czerwony;

- samochód A. gwałtownie zmienił pas ruchu z prawego na lewy (z obu dopuszczalna jest jazda na wprost) i rozpoczął wymijanie stojącego autobusu;

- samochód A. wjechał na skrzyżowanie w czasie wyświetlenia sygnału czerwonawego;

dowody osobowe jak wyżej

- samochód M. poruszał się z prędkością ok. 40 kmh

- samochód A. jechał ok. 62 kmh

- kierujący A. przejechał przez część jezdni w kierunku zachodnim (dwa pasy), a następnie minął pas rozdzielający jezdnie oraz jeden z dwóch pasów (...) wiodących na wschód;

- w czasie gdy A. mijało drugi z pasów wiodących na wschód znalazł się tam samochód M., który hamując nie zdołał się zatrzymać, zwalniając do szybkości ok. 19 kmh, uderzył w prawą stronę samochodu A. na wysokości tylnego prawego koła;

- przed zderzeniem kierujący M. hamował awaryjnie oraz użył sygnału dźwiękowego;

szkic zdarzenia

3

dokumentacja fotograficzna

31

opinia z zakresu rekonstrukcji wypadków

575-594

dowody osobowe jak wyżej

- w wyniku zderzenia kierujący M. A. O. doznał obrażeń prawej ręki w postacie złamania wielołamowego końca dalszego prawej kości promieniowej, złamania wyrostka rylcowatego prawej kości łokciowej

- kierujący A. oskarżony C. W. nie odniósł żadnych obrażeń;

- obrażeń ciała nie odnieśli pasażerowie samochodu M.;

- na miejsce zdarzenia wezwano pogotowie, które udzieliło pomocy pokrzywdzonemu na miejscu oraz zdecydowano o jego transporcie do szpitala, gdzie w następnych dniach poddano go operacji;

dokumentacja medyczna

załącznik

opinia medyczna

566, 614,

wyjaśnienia oskarżonego C. W.

496, 147

zeznania świadka A. O.

497-498, 15v-16,

- w dacie czynu oskarżony był karany czterokrotnie, w tym trzykrotnie za czyny z art. 286 § 1 k.k. i art. 294 §1 k.k. i art. 297 § 1 k.k. oraz jednokrotnie za czyn z art. 180a k.k.

- po dacie czynu, a przed wyrokowaniem oskarżony by karany ponownie za czyn z art. 180a k.k. oraz dwukrotnie z art. 270 k.k.

- wszystkie czyny których dopuścił się oskarżony miały miejsce przed datą czynu przypisanego niniejszym wyrokiem w tym ostatnie dwa w 2017 r.

K.

644-646

- w wyniku zdarzenia pokrzywdzony był poddany operacji nadgarstka;

- następnie, w toku leczenia, poddano go reoperacjom, w tym wszczepienia i ekstrakcji metalowego wzmocnienia kości nadgarstka;

- od czasu wypadku pokrzywdzony nie pracuje;

- dochód pokrzywdzonego zgodnie z deklaracjami podatkowymi wynosił (rocznie):

w 2017 r. 12.182 zł

w 2018 r. 15.347 zł

w 2019 r. 15.196 zł

w 2020 r. 14.241 zł

w 2021 r. - nie złożono deklaracji podatkowej

informacja o dochodach z systemu MF

507-511

zeznania świadka A. O.

497-498, 15v-16,

opinia

566, 614,

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego C. W.

Oskarżony nie przyznał się do zarzucanego mu czynu i złożył jedynie krótkie wyjaśnienia. Zanegował wprost żądania pokrzywdzonego o charakterze finansowym, jak też wskazał że wjechał na skrzyżowanie gdy wyświetlano sygnał zielony.

W zakresie w jakim oskarżony złożył wyjaśnienia dotyczące przebiegu zdarzenia, Sąd uznał je za niewiarygodne, jako sprzeczne z zebranym w sprawie materiałem dowodowym.

zeznania świadka A. O.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne. Jego twierdzenia są zbieżne z pozostałymi dowodami w sprawie, w tym w szczególności z zeznaniami innych świadków. Sąd nie znalazł podstaw aby zeznania te kwestionować.

zeznanie świadków A. D. i T. D.

Zeznania świadków Sąd uznał za wiarygodne. Świadkowie sa osobami postronnymi, zaś zdarzenie obserwowali jako pasażerowie samochodu M.. Brak jest podstaw do zakwestionowania prawdziwości ich twierdzeń, zaś drobne nieścisłości mogą wynikać jedynie z zaburzeń obserwacji czy upływu czasu. Zeznania zbieżne z pozostałymi dowodami w sprawie, pozwalają na poczynienie ustaleń faktycznych. Brak jest podstaw do zakwestionowania prawdziwości ich twierdzeń.

zeznania świadka W. B.

Zeznania świadka Sąd uznał za wiarygodne. Świadek jest osobą postronną dla stron. Zdarzenie obserwował z chodnika i z jego punktu obserwacji miał dobry widok na początkową fazę wjazdu samochodu A. na skrzyżowanie.

Pewne nieścisłości w jego zeznaniach (np. marka pojazdu oskarżonego) mają drugorzędne znaczenie i wynikają z upływu czasu oraz możliwości odtworzenia zapamiętanych wydarzeń. Zeznania zbieżne z pozostałymi dowodami w sprawie, pozwalają na poczynienie ustaleń faktycznych.

Brak jest podstaw do zakwestionowania prawdziwości jego twierdzeń.

dokumentacja fotograficzna

Dowód sporządzony przez uprawnionego funkcjonariusza w ramach wykonywania obowiązków służbowych. Niekwestionowany przez strony.

dokumentacja medyczna

Dokumentacja pochodząca od pokrzywdzonego, i podmiotów leczniczych. Niekwestionowana przez strony

informacja o dochodach z systemu MF

Dokument z systemu informatycznego Sądu. Niekwestionowany przez strony.

KRK

Dokument z systemu informatycznego Sądu. Niekwestionowany przez strony.

szkic zdarzenia

Dowód sporządzony przez uprawnionego funkcjonariusza w ramach wykonywania obowiązków służbowych. Niekwestionowany przez strony.

opinia medyczna

Opinia sporządzona przez uprawnioną osobę, posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe. Opinia jest jasna, pełna i kompletna. Dowód niekwestionowany przez strony

opinia z zakresu rekonstrukcji wypadków

Opinia sporządzona przez uprawnioną osobę, posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe. Opinia jest jasna, pełna i kompletna. Dowód niekwestionowany przez strony

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

C. W.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Czyn określony w art. 177 § 1 k.k. polega na naruszeniu, chociażby nieumyślnym, zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym i spowodowaniu nieumyślnego wypadku, w którym inna osoba odniosła obrażenia ciała określone w art. 157 § 1 k.k. Przedmiotem odpowiedzialności z art. 177 § 1 k.k. są zatem tylko takie wypadki, w których następstwem jest co najmniej skutek określony w art. 157 § 1 k.k., a więc uszczerbek na zdrowiu naruszający czynność narządu ciała lub rozstrój zdrowia na czas powyżej 7 dni. Odpowiedzialność za przedmiotowy czyn powstaje jedynie wtedy, gdy sprawca dopuścił się naruszenia zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym. W odniesieniu do ruchu drogowego powyższe zasady zostały określone w przepisach ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o Ruchu Drogowym .

W ocenie Sądu z zebranego w sprawie materiału dowodowego jednoznacznie wynika, że bezpośrednią przyczyną wypadku z dnia 27 kwietnia 2019 r. było nieprawidłowe zachowanie oskarżonego, który podczas zbliżania się do skrzyżowania nie zachował szczególnej ostrożności i wykonywał zabroniony manewr wjeżdżając za sygnalizator świetlny, podczas gdy dla jego kierunku ruchu nadawany był czerwony sygnał świetlny. Skutkiem tego było zderzenie pojazdu kierowanego przez oskarżonego z samochodem marki M. kierowanym przez A. O.. W wyniki czego doznał on obrażeń w postaci obnażeń prawej ręki w postacie złamania wielołamowego końca dalszego prawej kości promieniowej, złamania wyrostka rylcowatego prawej kości łokciowej, co spowodowało naruszenie czynności narządów ciała bądź rozstrój zdrowia powyżej 7 dni.

Z całą bowiem stanowczością uznać należy, że oskarżony wyjeżdżając za sygnalizator świetlny nadający dla jego kierunku ruchu sygnał świetlny czerwony na skrzyżowanie miał obowiązek zatrzymać się i nie wjeżdżać za sygnalizator, a w szczególności nie wymijać autobusu który zatrzymał się przed skrzyżowaniem. Nie stosując się do zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym, określonych w ustawie prawo o ruchu drogowym, a w szczególności do czerwonego sygnału świetlnego nadawanego przez sygnalizator świetlny, umyślnie naruszał zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym.

Jednocześnie w ocenie Sądu w sprawie niniejszej nie było podstaw do stwierdzenia, że kierujący pojazdem marki M. A. O. w jakikolwiek sposób przyczynił się do tego wypadku, a w szczególności do uznania, że także i on naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym. Wjechał on bowiem na skrzyżowanie w czasie wyświetlania dla jego kierunku ruchu na sygnalizatorze świetlnym światła zielonego, poruszał się z dopuszczalną prędkością i prawidłowym torem jazdy.

Stąd należy przyjąć, że do wypadku nie doszłoby, gdyby oskarżony zachował szczególną ostrożność i w szczególności zastosował się do sygnalizatora świetlnego nadającego dla jego kierunku ruchu czerwony sygnał świetlny oraz powstrzymał się od wjazdu na skrzyżowanie.

Reasumując, w ocenie Sądu, w świetle zebranego materiału dowodowego, w niniejszej sprawie został ustalony związek przyczynowy pomiędzy niezachowaniem przez oskarżonego reguł ostrożności i niezastosowaniem się do zasad bezpieczeństwa w ruchu lądowym określonych w ustawie prawo o ruchu drogowym, a skutkiem w postaci zderzenia z prawidłowo jadącym samochodem M., w wyniku czego obrażeń skutkujących naruszeniem czynności narządów ciała na czas powyżej 7 dni doznał A. O..

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

C. W.

1

1

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd kierował się dyrektywami wymiaru kary określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uwzględnił fakt, że poza wskazanym niezastosowaniem się przez oskarżonego do wskazań sygnalizatora, nie naruszył on innych reguł ruchu drogowego (jak prędkość, trzeźwość, czy stan techniczny pojazdu). Sąd uwzględnił także rozmiar wyrządzonej czynem szkody, w tym wypadku obrażeń ciała pokrzywdzonego. Obrażania doznane przez niego nie były znaczne, w rozumieniu że obejmowały one jedynie jedną kończynę, hospitalizacja nie była długa, obrażenia nie wiązały się z silnym bólem ani nie utrudniały w sposób znaczny codziennego funkcjonowania, nie ograniczyły w szczególności mobilności oskarżonego czy też – po przeprowadzonej rehabilitacji - możliwości wykonywania pracy zarobkowej

Okoliczność obciążającą stanowiła uprzednia karalność oskarżonego, w tym dwukrotna za czynu przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji. Jednocześnie Sąd zwrócił uwagę, że uprzednia karalność oskarżonego dotyczyła wcześniejszych lat jego życia. Tak w latach bezpośrednio poprzedzających zdarzenie jak i później, oskarżony przestępstw już nie popełnił, co wskazuje na zmianę jaka zaszła w nim, w jego życiu i w postawie.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż karą adekwatną do stopnia winy i stopnia społecznej szkodliwości, jak i w sposób prawidłowy odpowiadający wymogom tak prewencji indywidualnej jak i generalnej będzie kara grzywny. Wobec powyższego, stosując dobrodziejstwo regulacji art. 37a k.k., Sąd wymierzył oskarżonemu karę łagodniejszego niż określono w przepisie art. 177 § 1 k.k. rodzaju, tj. grzywnę w wysokości 150 stawek dziennych. Mając zaś na uwadze okoliczności osobiste oskarżonego, jego dobrze płatna prace poza Polską, dobre wykształcenie i perspektywy, Sąd ustalił wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 100 złotych.

C. W.

2

1

Na podstawie art. 46 § 2 k.k., Sąd zobowiązał oskarżonego do uiszczenia na rzecz pokrzywdzonego kwoty 10.000 złotych, tytułem nawiązki. Określając wysokość nawiązki, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim charakter obrażeń jakich doznał A. O. w wyniku wypadku.

Określając wysokość nawiązki, Sąd wziął pod uwagę przede wszystkim charakter obrażeń jakich doznał A. O. w wyniku wypadku. Obrażania doznane przez pokrzywdzonego nie były znaczne, w rozumieniu że obejmowały one jedynie jedną kończynę, nie utrudniały w sposób znaczny codziennego funkcjonowania, nie ograniczyły w szczególności mobilności oskarżonego czy też – po przeprowadzonej rehabilitacji - możliwości wykonywania pracy zarobkowej. Pokrzywdzony nie była narażony na długotrwały i znaczny ból. Sąd zwrócił uwagę na wnioski opinii biegłego dr K. L. (k. 566) który wskazał, że powikłanie procesu leczenia nie ma bezpośredniego związku ze zdarzeniem drogowym. Sąd miał również na względzie, że na charakter obrażeń doznanych przez pokrzywdzonego miał wpływ jego wiek oraz stan jego zdrowia.

Zdaniem Sądu, kwota zasądzonego zadośćuczynienia dostosowana jest do możliwości zarobkowych oskarżonego oraz jego stopnia zawinienia, wskazanego szerzej we wcześniejszej części uzasadnienia. Dodać należy, że w przedmiotowej sprawie krzywda została odpowiednio skompensowana poza postępowaniem karnym poprzez wypłatę odszkodowania z tytułu ubezpieczenia OC sprawcy. (...) W. w toku likwidacji szkody dokonało wypłat na rzecz pokrzywdzonego w łącznej kwocie 36.300 zł (vide pismo W. z (...)– załącznik).

Sąd zwrócił także uwagę na fakt, że z zestawienia kwot dochodów pokrzywdzonego dla celów podatkowych w latach 2017-2021 (k. 507-511) pozwala na ustalenie, że wypadek nie spowodował żadnego zmniejszenia dochodów pokrzywdzonego, które z niewielkimi wahaniami utrzymywały się na stałym poziomie tak przed zdarzeniem jak i w roku do niego doszło, jak i w roku kolejnym.

Przyznanie wyższego zadośćuczynienia prowadziłoby w ocenie Sądu do bezpodstawnego wzbogacenia się pokrzywdzonego.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W ocenie Sądu w sprawie niniejszej brak było podstaw do orzekania zakazu prowadzenia pojazdów. Pomimo, że Prokurator w toku postępowania sądowego nie uczestniczył w rozprawach i wniosku o orzeczenie tego środka nie złożył, to kwestia ta była podnoszona we wcześniejszej apelacji Prokuratora. Zgodnie z art. 42 § 1 k.k. Sąd może orzec zakaz prowadzenia pojazdów określonego rodzaju w razie skazania osoby uczestniczącej w ruchu za przestępstwo przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji, w szczególności jeżeli z okoliczności popełnionego przestępstwa wynika, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.

W sprawie niniejszej brak jest konieczności orzekania tego środka albowiem okoliczności popełnienia przestępstwa nie pozwalają na przyjęcie, że dalsze prowadzenie pojazdu przez oskarżonego będzie zagrażało bezpieczeństwu w komunikacji. Oskarżony nie naruszył w sposób drastyczny zasad ruchu drogowego. Faktem jest, że nie zastosował się do sygnalizacji świetlnej, lecz okoliczności sprawy wskazują że był to błąd oskarżonego, który niewłaściwie ocenił sytuację na skrzyżowaniu oraz swoje usytuowanie na nim i liczył, że pomimo włączającego się sygnału czerwonego zdoła on przejechać przez skrzyżowanie przez pojazdami jadącymi drogą poprzeczną. Jak uprzednio wskazywano nie naruszył on innych reguł bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Nadto zwrócić należy uwagę, że od zdarzenia minęło już niemal 5 lat i orzekanie w tym momencie takiego zakazu byłoby spóźnione. Zwrócić należy także, że w toku postępowania przygotowawczego także Prokurator nie uznał za zasadne orzeczenie tożsamego rodzajowo środka zapobiegawczego.

Z tych przyczyn Sąd uznał, że orzeczenie zakazu prowadzenia pojazdów byłoby w sprawie niniejszej niezasadne i niesprawiedliwe.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Na podstawie art. 627 k.p.k. Sąd obciążył oskarżonego kosztami postępowania w całości tj. kwotą 2.000 złotych tytułem opłaty oraz do kwotą 4.325,28 złotych, tytułem kosztów postępowania. Kwota opłaty wynika wprost z wysokości grzywny i stanowi, zgodnie z art. 3 § 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz.U.2023.123 t.j) 10% wymierzonej kary grzywny. Na kwotę kosztów Sądowych złożyły się koszty w toku postępowania przygotowawczego 1.327,96 zł (w tym ryczałtowe koszty korespondencji i uzyskania informacji o karalności). Na koszty postępowania sądowego złożyły się: ryczałt za doręczenia 20 zł, 2.202,52 zł opinie biegłego z zakresu rekonstrukcji wypadków oraz dwukrotnie 387,40 zł opinii biegłego z zakresu medycyny.

7.  Podpis