Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

VIII P 392/18 - zarządzenie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2020-04-02

Uzasadnienie
wyroku z dnia 12 marca 2020 r.

Pozwem z dnia 18 czerwca 2018 przeciwko (...) z siedzibą w (...), powód (...) odwołał się od rozwiązania umowy o pracę z zachowaniem wypowiedzenia, wnosząc (po ostatecznym sprecyzowaniu żądań) o zasądzenie odszkodowania za niezgodne z prawem rozwiązanie umowy o pracę. W uzasadnieniu powód wskazał, na pozorność przyczyny wskazanej przez pozwanego jako podstawa wypowiedzenia oraz nieujawnienie przez pozwanego kryteriów wytypowania powoda do zwolnienia. Powód domagał się zasądzenia kwoty 22.242,60 zł. tytułem odszkodowania i ostatecznie także, kwoty 22.242,60 zł. Z tytułu odprawy ( pozew - k. 4, pismo – k. 116, pismo k. 196).

W odpowiedzi na pozew pozwany (...) wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie od powoda kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (k. 58, 197).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) był zatrudniony w (...) począwszy od 1 lipca 2004 roku, początkowo na stanowisku inspektora, następnie specjalisty, a od 1 stycznia 2008 roku na stanowisku Zastępcy Kierownika Działu w Dziale (...) (akta osobowe, świadectwo pracy). Bezpośrednim przełożonym powoda był (...), w dziale było jeszcze jedno stanowisko zastępcy Kierownika, które zajmował (...).

Z dniem 21 maja 2018 w(...) wprowadzono Regulamin organizacyjny (k. 16).

Na skutek wprowadzenia Regulaminu organizacyjnego zlikwidowano w poszczególnych działach stanowiska zastępcy kierownika, a zatrudnionych na tych stanowiskach przesunięto na inne stanowiska (zeznania: (...), (...))

W dniu 28 maja 2018 roku pozwany doręczył powodowi oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę z zachowaniem 3-mmiesięcznego okresu wypowiedzenia, jako przyczynę wskazując na zmiany organizacyjne w Biurze (...), wynikające z zarządzenia nr 7/2018 przewodniczącego (...) z 21 maja 2018 roku, wprowadzającego z dniem 1 czerwca 2018 roku Regulamin organizacyjny oraz nową strukturę organizacyjną Biura (...). Jak wskazano w wypowiedzeniu, powyższe zmiany skutkują tym, że w strukturze organizacyjnej Biura (...) (...) zostają zlikwidowane etaty zastępców kierowników działów, w tym etat zastępcy kierownika w Dziale (...)(a/o, wypowiedzenie).

(...) został kierownikiem w Dziale (...) po rezygnacji (...).

Wynagrodzenie powoda liczone według zasad obliczania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy wynosiło 7.853,56 zł. miesięcznie (k. 184).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zgromadzony w aktach sprawy materiał dowodowy w postaci dokumentów oraz kopii dokumentów, których wiarygodność nie była kwestionowana przez strony i nie budziła wątpliwości Sądu, a także w oparciu o zeznania świadków (...) (k. 96, zapis k. 99), (...) (k. 178, zapis k. 181), (...) (k. 179, zapis k. 181), (...) (179v – zapis k. 181, (...) (197, zapis k. - 199), (...) (k. 198, zapis 199).

Zdaniem Sądu zeznania ww. świadków oraz powoda, w zakresie faktów istotnych dla rozstrzygnięcia, są spójne i logiczne, a także wzajemnie się uzupełniają oraz korespondują z pozostałym materiałem dowodowym. W związku z tym, Sąd uznał przedstawione zeznania za wiarygodne w tym zakresie. Świadek (...) (k. 97, zapis k. 99), nie posiadał wiedzy w zakresie faktów istotnych z punktu widzenia potrzeb rozstrzygnięcia.

Sąd zważył, co następuje:

Zdaniem Sądu Rejonowego w składzie rozpoznającym niniejszą sprawę, powództwo jest uzasadnione i podlega uwzględnieniu w zakresie co do obu roszczeń.

Zważyć należy, iż wypowiedzenie umowy o pracę stanowi zwykły sposób jej rozwiązania, a przyczyny wypowiedzenia nie muszą mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości (por. wyrok SN z 22 października 2015 r. sygn. II PK 265/14). Niezależnie od powyższego każde wypowiedzenie umowy o pracę musi odpowiadać przepisom kodeksu pracy o rozwiązywaniu umowy o pracę. Zgodnie z treścią art. 30 § 4 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy. Naruszenie art. 30 § 4 k.p. następuje wówczas, gdy pracodawca w ogóle nie wskazuje przyczyny wypowiedzenia gdy jest ona niedostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała dla pracownika i nieweryfikowalna lub gdy jest ona nieprawdziwa (zob. wyrok SN z 12 lipca 2012 r., II PK 305/11). Jeżeli wskazana w wypowiedzeniu przyczyna jest pozorna, to równocześnie jest ono bezzasadne (art. 45 § 1 k.p.). Ciężar dowodu w zakresie wykazania okoliczności wskazanych w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę spoczywa na pozwanym pracodawcy (art. 6 k.c.).

Likwidacja stanowiska kierowniczego w związku z reorganizacją pracodawcy może wymagać wskazania kryteriów doboru pracownika do zwolnienia wtedy, gdy w strukturze tej występują stanowiska kierownicze w komórkach organizacyjnych o takim samym zakresie przedmiotowym działalności. (por. uzasadnienie postanowienia z SN z dnia 16-05-201 w sprawie o sygn. II PK 114/18). Ponadto, w sprawach o roszczenia z tytułu rozwiązania stosunku pracy bada się nie tylko czy likwidacja stanowiska pracy była realna, czy pozorna, ale również czy między nią a wypowiedzeniem (rozwiązaniem) stosunku pracy zachodził związek przyczynowy (por. uzasadnienie wyroku SN w sprawie I PK 40/18). W oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony z powodu likwidacji jednego z analogicznych stanowisk pracy, powinna być wskazana także przyczyna wyboru pracownika do zwolnienia z pracy (kryteria doboru), chyba że jest oczywista lub znana pracownikowi (por. uzasadnienie wyroku SN w sprawie I PK 25/18).

W pełni akceptując zaprezentowane poglądy judykatury, zważyć należy, iż pozwany mimo, że jak wynika z ustaleń faktycznych przeprowadził reorganizację, polegającą na likwidacji stanowisk zastępcy kierownika w poszczególnych komórkach, to jednak pomimo, iż w zatrudnieniu pozostał, drugi z zastępców kierownika w Dziale (...) (...), pozwany nie przedstawił kryteriów doboru do zwolnienia.

Pozwany jako podstawę rozwiązania umowy o pracę z powodem wskazał na zmiany organizacyjne w Biurze (...), wynikające z zarządzenia nr 7/2018 przewodniczącego (...) z 21 maja 2018 roku, wprowadzającego z dniem 1 czerwca 2018 roku Regulamin organizacyjny oraz nową strukturę organizacyjną Biura (...). Jak wskazano w wypowiedzeniu, powyższe zmiany skutkowały tym, że w strukturze organizacyjnej Biura (...) (...) zostały zlikwidowane etaty zastępców kierowników działów, w tym etat zastępcy kierownika w Dziale (...).

Niemniej pozwany, nie przedstawił kryteriów doboru do zwolnienia, inaczej rzecz ujmując nie wskazał, co zadecydowało, że w zatrudnieniu pozostawiono (...), a zrezygnowano z zatrudniania powoda. Tym samym, w ocenie Sądu Rejonowego, przyczyna leżąca u podstaw wypowiedzenia, nie została przedstawiona w sposób pełny, umożlwiający powodowi, zapoznanie się z motywami działania pracodawcy – wbrew wymogom z art. 30 § 4 k.p.

Mając powyższe na uwadze Sąd uznał, iż wypowiedzenie umowy o pracę wobec powoda nastąpiło z naruszeniem wyżej wskazanych przepisów. Tym samym na podstawie art. 45 § 1 k.p., wobec braku przesłanek z art. 45 § 2 k.p. zasądził na rzecz powoda odszkodowanie w wysokości odpowiadającej wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia (art. 47(1) k.p.).

W zakresie drugiego z roszczeń zważyć należy, iż zgodnie z art. 8 Ustawy o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników z dnia 13 marca 2003 r. (Dz.U. Nr 90, poz. 844), pracownikowi, w związku z rozwiązaniem stosunku pracy w ramach grupowego zwolnienia, przysługuje odprawa pieniężna w wysokości: trzymiesięcznego wynagrodzenia, jeżeli pracownik był zatrudniony u danego pracodawcy ponad 8 lat. Stosownie do dyspozycji z art. 10 ustawy przepisy art. 8 stosuje się odpowiednio w razie konieczności rozwiązania przez pracodawcę zatrudniającego co najmniej 20 pracowników stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli przyczyny te stanowią wyłączny powód uzasadniający wypowiedzenie stosunku pracy lub jego rozwiązanie na mocy porozumienia stron.

Jak wynika z ustaleń faktycznych przyczyną rozwiązania umowy z powodem były okoliczności leżące po stronie pracodawcy, co jasno wynika z treści oświadczenia o rozwiązaniu umowy o pracę tym samym należało uznać zasadność roszczeń powoda w zakresie żądania odprawy w wysokości odpowiadającej wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. w związku z § 9 ust. 1 pkt. 1 i 2 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U. z 2015 r. poz. 1804).

Z tych wszystkich względów, w oparciu o powołane przepisu, w pełni akceptując powołane poglądy judykatury, należało orzec jak w sentencji.

ZARZĄDZENIE

(...)

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Marcin Płudowski
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Data wytworzenia informacji: