Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

UZASADNIENIE

Przedmiot i przebieg procesu

1.  Pozwem z dnia 26 stycznia 2023 r. (data prezentaty) powód miasto (...) wniósł o zasądzenie od I. K. kwotę 6 818,95 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie: od kwoty 6 223,25 zł od dnia 1 grudnia 2022 r do dnia zapłaty, od kwoty 595,70 zł od daty wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także zwrot kosztów procesu według norm przepisanych. Powód dochodził od pozwanej zapłaty tytułem uregulowania zaległych i bieżących opłat z tytułu najmu lokalu mieszkalnego nr (...) przy ul. (...) w W. jak i za późniejsze bezumowne z niego korzystanie. Na dochodzoną pozwem kwotę składały się: 3 812 zł tytułem umownego zajmowania lokalu w okresie od 1.03.2020 r. – 31.05.2022 r., w tym 3 294,94 zł należności głównej oraz 517,06 zł odsetek naliczonych na dzień 30.11.2022 r. oraz 3 006,95 zł tytułem bezumownego korzystania z lokalu w okresie od 1.06.2020 r. – 30.11.2022 r., w tym 2 928,31 zł należności głównej oraz 78,64 zł odsetek naliczonych na dzień 30.11.2022 r. ( pozew, k. 3-4).

2.  Nakazem zapłaty z dnia 20 kwietnia 2023 r. wydanym w postępowaniu upominawczym uwzględniono żądanie powoda w całości. ( nakaz, k. 43).

3.  Na wniosek strony powodowej postanowieniem z dnia 9 maja 2024 r. Referendarz Sądowy ustanowił dla I. K., nieznanej z miejsca pobytu, kuratora w osobie adwokata A. S. w celu reprezentacji pozwanej w tym postępowaniu. ( postanowienie, k. 69).

4.  Kurator pozwanej zaskarżyła wydany nakaz zapłaty w całości i wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz przyznanie jej wynagrodzenia z tytułu pełnienia funkcji kuratora. W przypadku uwzględnienie powództwa wniosła o rozłożenie zasądzonej kwoty na raty i nieobciążanie pozwanej kosztami procesu. Zarzuciła powodowi, że nie wykazał, aby w spornym okresie pozwana zajmowała przedmiotowy lokal. Wskazała, że nie przedstawił on dowodu doręczenia pozwanej informacji o wysokości i zmianie czynszu, jak i wypowiedzenia umowy najmu. Kwestionowała także wysokość roszczenia, podnosząc brak wykazania sposobu wyliczenia przez powoda kwoty żądanej tytułem bezumownego zajmowania lokalu. Z ostrożności podniosła także zarzut przedawnienia roszczenia. ( sprzeciw, k. 77-78).

Ustalenia faktyczne

5.  W dniu 15 czerwca 2015 r. pomiędzy Zakładem (...) w dzielnicy Ś. (...) w W. a I. K. została zawarta umowa najmu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w budynku przy ul. (...) w W., składającego się z pokoju, przedpokoju, kuchni z bezpośrednim oświetleniem naturalnym oraz łazienką z wc o łącznej powierzchni użytkowej 28,07 m ^{( 2)}. I. K. była obowiązana z tego tytułu opłacać czynsz za lokal mieszkalny w wysokości 228,21 zł miesięcznie a także inne opłaty niezależne od wynajmującego, płatne z góry do 10 każdego miesiąca (§ 4 ust. 4, 5, 8). Umowa została zawarta na czas nieoznaczony i obowiązywała od daty jej zawarcia (§ 8 ust. 1). W tym samym dniu lokal ten został najemcy wydany. W lokalu oprócz najemcy nikt nie zamieszkiwał.

( umowa najmu lokalu, k. 6-7v, oświadczenia, k. 10, 11; protokół stanu technicznego- wydania lokalu najemcy, k. 92-94v, pismo ZGN z 24.10.2019 r., k. 101, potwierdzenie odbioru, k. 101v-102)

6.  Aneksem z dnia 1 stycznia 2016 r. do umowy najmu dokonano zmiany formalnej wynajmującego na miasto (...) z siedzibą w W..

(aneks, k. 8, potwierdzenie odbioru aneksu, k. 9-v)

7.  Pismem z dnia 9 stycznia 2020 r. miasto wypowiedziało najemcy dotychczasową stawkę za lokal, która od maja 2020 r. miała wynosić 250,95 zł (8,94 zł/m ² * 28,07 m ²) miesięcznie. Przesyłka z wypowiedzeniem została wysłana pod adresem pozwanej, ale nie została odebrana.

(wypowiedzenie dotychczasowej stawki czynszu, k. 12, 103; kopia koperty, k. 13; potwierdzenie odbioru, k. 14; zarządzenie nr (...), k. 126)

8.  Od lutego 2020 r. opłaty za lokal wynosiły odpowiednio: 228,21 zł (8,13 zł/m ² * 28,07 m ²) tytułem opłaty za czynsz oraz 229,30 zł za media oraz śmieci, łącznie 457,51 zł, zaś od maja 2020 r. – 250,95 zł tytułem opłat za czynsz oraz 229,30 zł za media i odpady, łącznie 480,25 zł. Przesyłki z pismami zostały wysłane pod adresem pozwanej, ale nie zostały odebrane.

(zawiadomienie płatnicze, k. 29, 30, 103v, 105; kopia koperty, k. 104; potwierdzenie odbioru, k. 104v, książka nadawcza, k. 105v-106v, zarządzenie nr (...), k. 127)

9.  Pismem z dnia 16 listopada 2020 r. miasto wypowiedziało najemcy dotychczasową stawkę za lokal, która od kwietnia 2021 r. wynosiła 275,93 zł miesięcznie. Przesyłka z wypowiedzeniem została wysłana pod adresem pozwanej, ale nie została odebrana.

(wypowiedzenie dotychczasowej stawki czynszu, k. 15, kopia koperty, k. 16, 104, potwierdzenie odbioru, k. 17, 104v)

10.  Od kwietnia 2021 r. opłaty za lokal wynosiły odpowiednio: 275,93 zł tytułem opłaty za czynsz oraz 206,18 zł za media oraz śmieci, łącznie 482,11 zł, zaś od maja 2021 r. – 275,93 zł tytułem opłat za czynsz oraz 220,86 zł za media i odpady, łącznie 496,79 zł.

(zawiadomienie płatnicze, k. 31, 32, 108, 112v; książka nadawcza, k. 109-111, 113-v)

11.  I. K. nie wywiązywała się z obowiązku dokonywania płatności za lokal, co spowodowało narastanie zadłużenia na koncie lokalu. Dlatego też miasto (...) wezwało pozwaną do zapłaty zaległości dotyczących lokalu nr (...) przy ul. (...), które na dzień 31 sierpnia 2021 r. wynosiły 4 630,27 zł. Na dzień 31 grudnia 2021 r. zadłużenie wzrosło do kwoty 5 215,58 zł, o czym miasto zawiadomiło pozwaną pismem z dnia 12 stycznia 2022 r. wzywając ją po raz kolejny do uiszczenia zaległości. Przesyłki z pismami zostały wysłane pod adresem pozwanej, ale nie zostały odebrane.

( ostateczne wezwanie do zapłaty z 20.09.2021 r., k. 18, potwierdzenie odbioru, k. 19, kopia koperty, k. 20, ostateczne wezwanie do zapłaty z 12.01.2022 r., k. 21, potwierdzenie odbioru, k. 22, kopia koperty, k. 23)

12.  Pismem z dnia 25 listopada 2021 r. miasto wypowiedziało I. K. dotychczasową stawkę czynszu za lokal, która od kwietnia 2022 r. wynosiła 303,44 zł miesięcznie.

(wypowiedzenie dotychczasowej stawki czynszu, k. 115v, książka nadawcza, k. 116-118v)

13.  Od stycznia 2022 r. dokonano kolejnej zmiany w opłatach za lokal, które wynosiły odpowiednio: 275,93 zł (9,83 zł/m ² * 28,07 m ²) tytułem opłaty za czynsz oraz 263,34 zł za media oraz śmieci, łącznie 539,27 zł; od kwietnia 2022 r. – 303,44 zł tytułem opłat za czynsz oraz 263,34 zł za media i odpady, łącznie 566,78 zł; od maja 2022 r. – 303,44 zł tytułem opłat za czynsz oraz 286,99 zł za media i odpady, łącznie 590,43 zł, a od czerwca 2022 r. – 303,44 zł tytułem opłat za odszkodowanie oraz 286,99 zł za media i odpady, łącznie 590,43 zł.

(zawiadomienie płatnicze, k. 33, 34, 35, 114, 115, 119; książka nadawcza, k. 120-123v; zarządzenie nr (...), k. 124)

14.  Pismem z dnia 29 marca 2022 r. miasto wypowiedziało I. K. umowę najmu lokalu mieszkalnego nr (...) położonego przy ul. (...) w W. z uwagi na zwłokę z zapłaty czynszu oraz pozostałych opłat, przekraczających trzy pełne okresy płatności w wysokości 5 861,39 zł oraz nakazało przekazać lokal do dyspozycji ZGN. Przesyłka z wypowiedzeniem została wysłana pod adresem pozwanej, ale nie została odebrana.

(wypowiedzenie umowy najmu lokalu, k. 24, 99; kopia koperty, k. 25; potwierdzenie odbioru, k. 26, 99v; książka nadawcza, k. 100)

15.  Tytułem rozliczenia mediów, w tym centralnego ogrzewania i liczników za wodę za okres od stycznia do grudnia 2020 r. powstała po stronie najemcy niedopłata w wysokości 109,11 zł,. Natomiast za okres od stycznia do grudnia 2021 r. powstała z tego tytułu nadpłata w kwocie 613,10 zł. Ponadto nadpłata w kwocie 1,17 zł powstała z tytułu rozliczenia odpadów za okres od kwietnia do grudnia 2021 r. Kwoty ww. nadpłat zostały zaliczone na poczet pokrycia zaległości.

(rozliczenie mediów-2020 r., k. 36, 112; rozliczenie mediów – 2021 r., k. 38, rozliczenie odpadów 04-12/2021 r., k. 39)

16.  W dniu 20 czerwca 2022 r. I. K. złożyła do ZGN wniosek, w którym uznała swój dług za lokal nr (...) przy ul. (...) w W. i wniosła o rozłożenie należności na raty, które zobowiązała się spłacać do 20 dnia każdego miesiąca w wysokości 300 zł wraz z ustawowymi odsetkami.

(wniosek, k. 98)

17.  Na dzień 30 listopada 2022 r. zadłużenie z tytułu odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu nr (...) przy ul. (...) w W. za okres od 1 marca 2020 r. do 31 maja 2022 r. wynosiło 3 812 zł, a za okres od 1 czerwca 2022 r. do 30 listopada 2022 r. – 3 006,95 zł.

(wykaz zaległości za okres od 1.03.2020 – 31.05.2022 oraz 1.06.2022-30.11.2022 r., k. 40-42)

18.  Pismem z dnia 7 grudnia 2022 r. Miasto wezwało I. K. do uiszczenia kwoty zadłużenia w wysokości 6 818,95 zł, w terminie 7 dni od daty otrzymania wezwania.

(przedsądowe wezwanie do zapłaty, k. 27, kopia koperty, k. 28, potwierdzenie odbioru, k. 28v)

19.  I. K. dokonała zwrotu kluczy do lokalu nr (...) przy ul. (...) m.st. W. w dniu 19 lipca 2023 r., oświadczając, że pozostałe w lokalu rzeczy „ nie przedstawiają żadnej wartości handlowej i przeznaczam je na zwałkę”. Lokal został pozostawiony przez pozwaną w złym stanie sanitarnym i wymagał przeprowadzenia dezynsekcji, dezynfekcji oraz deratyzacji (czego dokonano po ujawnieniu i zabezpieczeniu pozostawionego w mieszkaniu kota).

(oświadczenie, k. 96, notatka służbowa, k. 97)

Ocena dowodów

20.  Sąd oparł swoje ustalenia faktyczne na podstawie wyżej wymienionych dowodów z dokumentów. Dokumenty załączone do pisma procesowego powoda z dnia 29 lipca 2024 r. nie były w ocenie Sądu spóźnione. Zostały one przedłożone przez powoda wobec kwestionującego powództwo stanowiska kuratora pozwanej a Sąd nie miał wątpliwości co ich autentyczności. Ponadto podpisy pozwanej widniejące pod kserokopiami wniosku o rozłożenie płatności na raty czy oświadczeniu o zwrocie kluczy są ze sobą zbieżne i nie budzi wątpliwości Sądu, że zostały złożone przez tę samą osobę. Wobec powyższego nie był uzasadniony wniosek kuratora o przedłożenie oryginałów tych pism na podstawie art. 129 § 1 k.p.c.

21.  Dokumenty dotyczące rozliczeń za lokal za okres wcześniejszy jak i późniejszy od dat wskazanych w pozwie (tj. rozliczenie mediów za rok 2019 r. – k. 37, 107; przedsądowe wezwanie do zapłaty z 16.06.2023 r. – k. 95) nie zostały uwzględnione przy dokonaniu ustaleń faktycznych w sprawie jako nieistotne dla rozstrzygnięcia sprawy.

22.  Kurator pozwanej kwestionowała, by w okresie objętym pozwem pozwana rzeczywiście zamieszkiwała w lokalu i z tego tytułu powinna była wnosić opłaty za korzystanie z lokalu. Zgodnie z art. 232 k.p.c. strony są obowiązane wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne. W myśl natomiast art. 231 k.p.c. Sąd może uznać za ustalone fakty mające istotne znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy, jeżeli wniosek taki można wyprowadzić z innych ustalonych faktów (domniemanie faktyczne).

23.  Ciężar udowodnienia, że pozwana zajmowała lokal w okresie, którego dotyczyło powództwo, spoczywał na powodzie. Sąd uznał, że powód przedstawił wystarczające dowody na to, że we wskazanym okresie pozwana faktycznie zamieszkiwała w lokalu nr (...) przy ul. (...). Po pierwsze – pozwana nie poinformowała powoda o opuszczeniu tego mieszkania. Po najemcy opuszczającym zajmowany lokal można rozsądnie oczekiwać choćby uprzedzenia wynajmującego o tym fakcie – jest to przecież w interesie najemcy, aby wyraźnie poinformować wynajmującego o tym, że przestaje korzystać z lokalu i nie narażać się tym samym na roszczenia takie jak dochodzone w tej sprawie przez powoda. W braku takiego powiadomienia (lub protokolarnego wydania lokalu) wynajmujący może domniemywać, że najemca dalej korzysta z lokalu. Warto zwrócić uwagę, że „korzystanie” z lokalu nie musi oznaczać wyłącznie zamieszkiwania z zamiarem stałego pobytu – jeśli najemca w lokalu przechowuje tylko swoje rzeczy to nadal go zajmuje i z niego korzysta na podstawie umowy najmu (chyba że z wynajmującym umówi się inaczej). Po drugie – jak wynika z pisma z 22 czerwca 2022 r. (k. 98) pozwana wskazywała, że uznaje swój dług za przedmiotowy lokal i zobowiązała się go spłacać. Trudno na tej podstawie zakładać, że pozwana chciała spłacać zadłużenie, którego nie była sprawcą i to za lokal, w którym miała nie zamieszkiwać. Po trzecie – co najważniejsze – pozwana złożyła w dniu 19 lipca 2023 r. podpisane przez nią własnoręcznie oświadczenie o przekazaniu kluczy do ww. lokalu do administracji budynku. Z treści oświadczenia wynika, że pozwana ciągle korzystała z mieszkania co najmniej w ten sposób, że przechowywała w nim swoje rzeczy.

24.  Z uwagi na powyższe Sąd, opierając się na domniemaniu faktycznym z powyżej opisanych okoliczności, uznał, że pozwana zamieszkiwała w lokalu w okresie wymienionym w pozwie. Nie podważa tego domniemania fakt, że 3 stycznia 2024 r. komornik sądowy podejmujący próbę doręczenia stwierdził, że drzwi lokalu są zniszczone i częściowo uchylone (z nalepionym na nich oznakowaniem ZGN), a wg sąsiadów w lokalu od dawna nikt nie mieszka. Próba doręczenia miała bowiem miejsce w styczniu 2024 r., a żądanie pozwu dotyczy opłat od marca 2020 r. do listopada 2022 r. Ponadto próba doręczenia miała miejsce kiedy lokal został już przez pozwaną oddany miastu, a jego zły stan został stwierdzony już w lipcu 2023 r. kiedy to pracownicy powoda mogli swobodnie do niego się dostać (k. 97). Oznaczenie ZGN oznaczało zaś, że lokal znajduje się w zasobach miasta i oczywistym pozostaje, że wobec zniszczeń w lokalu, nikt wówczas nie mógł w nim zamieszkiwać.

25.  Dowody załączone do pisma z dnia 29.07.2024 r. nie były przy tym spóźnione. Obecnie k.p.c. nie przewiduje, aby w zwykłym postępowaniu rozpoznawczym (nie prowadzonym wg. przepisu o jakimś postępowaniu odrębnym) obowiązkiem powoda było wskazanie wszystkich twierdzeń i dowodów już w pozwie, pod rygorem pominięcia twierdzeń i dowodów zgłoszonych później. Zgodnie bowiem z art. 205 ¹² § 2 k.p.c. jeżeli nie zarządzono przeprowadzenia posiedzenia przygotowawczego, strona może przytaczać twierdzenia i dowody na uzasadnienie swoich wniosków lub dla odparcia wniosków i twierdzeń strony przeciwnej aż do zamknięcia rozprawy, z zastrzeżeniem niekorzystnych skutków, które według przepisów kodeksu mogą dla niej wyniknąć z działania na zwłokę lub niezastosowania się do zarządzeń przewodniczącego i postanowień sądu. Dopiero zarządzeniem z dnia 8 lipca 2024 r. przewodniczący skorzystał z uprawnienia przewidzianego w art. 205 ³ § 2 k.p.c. i zobowiązał pełnomocnika powoda do zgłoszenia wszystkich twierdzeń i dowodów istotnych dla sprawy – pod rygorem ich pominięcia. Pismo z dnia 29 lipca 2024 r. stanowiące wykonanie tego zobowiązania, zostało wniesione w przepisanym terminie, dlatego też nie może być mowy o tym, aby powód spóźnił się ze zgłoszeniem dowodów załączając je dopiero do odpowiedzi na sprzeciw.

26.  Sąd pominął dowód z przesłuchania stron z ograniczeniem do strony pozwanej, wnioskowany przez kuratora w sprzeciwie, z uwagi na oczywistą niemożność jego przeprowadzenia wobec niedoręczenia jej skutecznie korespondencji w tej sprawie jak i nieustalenie aktualnego adresu jej zamieszkania, pod którym można by było się z pozwaną skontaktować (sama kurator wskazała, że mimo prób nie udało się ustalić innego adresu pozwanej od tego wskazanego w pozwie – k. 77v).

Ocena prawna

27.  Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

28.  Zgodnie z art. 659 k.c. przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz, który może być oznaczony w pieniądzach lub w świadczeniach innego rodzaju. Po zakończeniu najmu najemca obowiązany jest zwrócić rzecz w stanie niepogorszonym; jednakże nie ponosi odpowiedzialności za zużycie rzeczy będącego następstwem prawidłowego używania (art. 675 § 1 k.c.). Do umowy najmu miały również zastosowanie przepisy ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie Kodeksu cywilnego (dalej: ustawa o ochronie praw lokatorów).

29.  Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że pozwana była stroną umowy najmu lokalu nr (...) przy ul. (...) w W., zawartej w dniu 15 czerwca 2015 r., z której to umowy wynikało zobowiązanie pozwanej do płacenia czynszu oraz innych opłat za wynajmowany lokal (§ 4 ust. 3 i 5). Powód wskazywał, iż wobec nieregulowania zaległych i bieżących należności z tytułu najmu, pozwanej została pismem z dnia 29 marca 2022 r. wypowiedziana umowa najmu, wobec czego od czerwca 2022 r. zamieszkiwała on ów lokal bez tytułu prawnego.

30.  Kurator reprezentująca pozwaną w sprawie zaprzeczyła jednak, aby pozwana faktycznie od marca 2020 r. do 31 maja 2022 r. zajmowała sporny lokal, jako, że całość korespondencji kierowanej do pozwanej nie była przez nią pod tym adresem odbierana. W jej ocenie pozwana nie miała więc obowiązku wnosić opłat za lokal w całym okresie objętym treścią pozwu, tj. od dnia 1 marca 2020 r. do dnia 30 listopada 2022 r. (a więc także za okres po wypowiedzeniu umowy na podstawie przepisów o bezumownym korzystaniu z lokalu).

31.  Sąd uznał, że pozwana była obowiązała do dokonywania opłat za sporny lokal ww. okresie. Brak odbioru korespondencji kierowanej na adres zajmowanego lokalu nie niweluje bowiem takiego obowiązku. Zgodnie bowiem z treścią art. 6g ustawy o ochronie praw lokatorów, w okresie trwania najmu strony umowy są obowiązane informować się nawzajem na piśmie o każdej zmianie adresu swojego zamieszkania lub siedziby, a w razie zaniedbania tego obowiązku korespondencję wysłaną na ostatni adres listem poleconym, za potwierdzeniem odbioru i nieodebraną, uważa się za doręczoną.

32.  Powód kierował do pozwanej całość korespondencji, w tym także pismo o wypowiedzeniu umowy najmu, czy uprzednie wezwania do zapłaty na adres lokalu, który zajmowała pozwana. Z dowodów załączonych do sprawy, nie wynika bowiem, aby pozwana dysponowała innym adresem do korespondencji. Takiego adresu nie wskazała także kurator pozwanej. Uwzględniając to, że brak jakichkolwiek przesłanek uzasadniających podejrzenie, że pozwana nie mogła odbierać korespondencji pod swoim adresem przy ul. (...) z niezawinionych, niezależnych od siebie przyczyn, na podstawie art. 61 § 1 k.c. Sąd uznał, że pozwana mogła zapoznać się z wysyłaną do niej korespondencją, a tym samym treść oświadczeń woli powoda o wypowiedzeniu wysokości czynszu lub samej umowy najmu do pozwanej dotarły. Dlatego Sąd przyjął, iż argumenty strony pozwanej o braku wykazania faktu zajmowania lokalu przez pozwaną oraz skutecznego wypowiedzenia umowy najmu, a tym samym braku konieczności dokonywania opłat z tego tytułu nie zasługiwały na uwzględnienie.

33.  Obowiązek ten nie wygasał aż do momentu ostatecznego opuszczenia lokalu. Jak bowiem wynika z treści art. 18 ust. 1 ustawy o ochronie praw lokatorów osoby zajmujące lokal bez tytułu prawnego są obowiązane do dnia opróżnienia lokalu co miesiąc uiszczać odszkodowanie. Odszkodowanie odpowiada wysokości czynszu, jaki właściciel mógłby otrzymać z tytułu najmu lokalu. Jeżeli odszkodowanie nie pokrywa poniesionych strat, właściciel może żądać od osoby zajmującej lokal bez tytułu prawnego, odszkodowania uzupełniającego (ust. 2 art. 18).

34.  Obowiązek zapłaty odszkodowania i prawo właściciela do żądania odszkodowania są konsekwencją zajmowania lokalu bez tytułu prawnego. „Zajmowanie” lokalu oznacza przy tym najczęściej korzystanie z niego w celach mieszkalnych, choć nie zawsze musi ono na tym polegać. Zajmowanie lokalu w ten sposób, że przechowuje się w nim rzeczy i zarazem uniemożliwia właścicielowi korzystania z tego lokalu, również narusza uprawnienia właściciela i tak samo rodzi podstawę do domagania się z tego tytułu odszkodowania, o którym mowa w art. 18 ust. 1 ustawy.

35.  W świetle zebranego materiału dowodowego Sąd uznał, że pozwana zajmowała sporny lokal bezprawnie po skutecznym wypowiedzeniu jej umowy najmu, a zatem od 1 czerwca 2022 r. do dnia wydania kluczy do lokalu tj. do dnia 19 lipca 2023 r. Przed tą datą uniemożliwiała zatem miastu wykorzystywanie lokalu jako jego właścicielowi. Fakt, iż pozwana pozostawiła lokal w stanie zniszczonym, porzucając w nim kota, którym wymagał znalezienia mu odpowiedniej opieki (k. 97) przedłużyło także sam okres doprowadzenia lokalu do stanu używalności. Dlatego bezsprzecznie była ona zobowiązana do uiszczania na rzecz miasta odszkodowania z tytułu bezumownego korzystania z lokalu także do dnia 30 listopada 2022 r.

36.  Przedstawiona przez powoda dokumentacja nie pozwala na uznanie, by stawki poszczególnych opłat były ustalanie dowolnie. Kwota opłat za czynsz (od wypowiedzeniu umowy oznaczonych jako odszkodowanie) naliczane przez powoda – będącego jednostką samorządu terytorialnego – znajduje potwierdzenie w przepisach prawa miejscowego – przede wszystkim zarządzeniach Prezydenta (...) (wydanych na podstawie uchwał Rady (...) wydawanych w sprawie Wieloletniego Programu Gospodarowania Mieszkaniowym Zasobem (...) W. dla konkretnych lat) w sprawie ustalenia stawek czynszu za 1 m ^{( 2)} powierzchni użytkowej w lokalach mieszkalnych, których właścicielem jest miasto (...) (k. 124-127), na podstawie których powód dokonywał późniejszych wypowiedzeń dotychczasowych stawek czynszu (np. k. 12, 15) i przesyłał pozwanej zaktualizowane zawiadomienia o wysokości opłat za lokal (np. k. 29- 35). Z kolei stawki opłat za media (woda/centralne ogrzewania) i śmieci są pochodną stawek ustalanych przez dostawców lub Gminę w drodze uchwały. W sytuacji, w której stawki te nie wydają się na pierwszy rzut oka rażąco zawyżone, a kurator pozwanej nie skonkretyzowała która z nich i dlaczego odbiega od standardowych czy odpowiednich, Sąd nie ma podstaw, by je kwestionować. Ponadto sama pozwana jeszcze przed wniesieniem pozwu złożyła powodowi wniosek, w którym uznała swój dług za lokal zobowiązała się spłacać to zadłużenie w ratach. Na etapie postępowanie kurator złożyła wprawdzie wniosek o ewentualne rozłożenie zobowiązania na raty. Nie przedstawiła jednak ani zasadności dla takiego rozstrzygnięcia ani nawet propozycji w jaki sposób pozwana miała dokonać spłaty.

37.  Na marginesie należy wskazać, że roszczenie powoda nie było także w jakiejkolwiek części przedawnione, bowiem w dniu złożenia pozwu nie upłynął jeszcze trzyletni termin okres przedawnienia dla roszczeń okresowych (którymi niewątpliwie jest roszczenie o zapłatę czynszu oraz okresowego odszkodowania) wynikający z art. 118 k.c.

38.  Tym samym wobec takiego stanowiska strony pozwanej, nie było podstaw do tego, aby żądanie pozwu mogło zostać oddalone w jakiejkolwiek części

39.  Dlatego Sąd uwzględnił żądanie pozwu w całości. W zasądzonej kwocie 6 818,95 mieściła się: kwota 3 812 zł tytułem opłat za umowne zajmowanie lokalu w okresie od 1 marca 2020 r. do 31 maja 2022 r. oraz 3 006,95 zł bezumowne korzystanie z lokalu w okresie 1 czerwca 2022 r. do 30 listopada 2022 r. (ustalone na podstawie wykazów zaległości – k. 40-41, 42).

Odsetki

40.  Powód wniósł o zasądzenie odsetek ustawowych za opóźnienie od kwoty 6 223,25 zł stanowiącej należność główną od dnia 1 grudnia 2022 r. do dnia zapłaty oraz od kwoty 595,70 zł stanowiącej skapitalizowane odsetki ustawowe od dnia wniesienia powództwa do dnia zapłaty. Mając na uwadze, że termin wymagalności i płatności każdej raty czynszu upływał 10 dnia miesiąca, a na dzień 30 listopada 2022 r. zadłużenie pozwanej obejmowało wymagalną kwotę 6 223,25 zł, powód mógł domagać się zasądzenia na podstawie art. 481 § 1 k.c. odsetek ustawowych za opóźnienie od tej kwoty, od dnia następnego tj. od dnia 1 grudnia 2022 r. W momencie wniesienia pozwu (26 stycznia 2023 r.) niewątpliwie także kwota 595,70 zł stanowiąca skapitalizowane odsetki ustawowe naliczone od kwoty należności głównej była już wymagalna i przeterminowana, w związku z czym powód mógł także od tej kwoty domagać się odsetek ustawowych za opóźnienie na podstawie art. 482 k.c.

Koszty postępowania

41.  Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania oparto na art. 98 § 1 k.p.c. Jako, że powód jest wygrywającym w niniejszej sprawie, więc to jemu przysługuje od pozwanej zwrot kosztów procesu. Z tego też względu Sąd zasądził od pozwanej na rzecz powoda kwotę 3 250,02 zł, na którą składała się: opłata od pozwu (400 zł), koszty zastępstwa procesowego pełnomocnika powoda będącego radcą prawnym (1 800 zł – na podstawie § 2 pkt 4 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości w sprawie opłat za czynności radców prawnych), kwota 164,42 zł tytułem kosztów doręczenia pozwu przez komornika sądowego oraz kwota 885,60 zł tytułem zaliczki uiszczonej przez powoda na poczet wynagrodzenia kuratora reprezentującego pozwaną, powiększoną o odsetki ustawowe za opóźnienie (art. 98 § 1 ¹ ).

42.  Zdaniem Sądu nie zaszły żadne szczególne okoliczności, które uzasadniałyby odstąpienie od obciążania pozwanej kosztami procesu na podstawie art. 102 k.p.c. Kurator nie wykazała, aby taką okolicznością miałaby być trudna sytuacja finansowa pozwanej.

Wynagrodzenie kuratora

43.  Sąd przyznał kuratorowi pozwanej wynagrodzenie w wysokości ustalonej na podstawie § 1 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 9 marca 2018 r. w zw. z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie, w kwocie 1 080 (60% * 1 800 zł) powiększoną o kwotę 248,40 zł na poczet podatku od towarów i usług, łącznie 1 328,40 zł. Podwyższona kwota wynagrodzenia (minimalna wynosiła 40% * 1 800 = 720 zł) kuratora wynikała z faktu złożenia dwóch pism procesowych w sprawie. Wynagrodzenie nie zostało zaś podwyższone w większym stopniu z uwagi na nieskomplikowany charakter sprawy i brak konieczności przeprowadzania w sprawie postępowania dowodowego innego niż z dokumentów przedstawionych przez powoda. Dlatego wniosek kuratora w dalszym zakresie (ponad 60% wysokości minimalnej stawki dla pełnomocnika z wyboru) został oddalony. Sąd nadmienia przy tym, że zawarty w sprzeciwie wniosek o zasądzenie „ kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej pozwanej z urzędu według norm przepisanych” potraktował jako wniosek o przyznanie kuratorowi wynagrodzenia w wysokości równej maksymalnej stawce wynagrodzenia kuratora (równej stawce minimalnej opłaty za czynności adwokackie).

44.  Mając na uwadze fakt, iż zaliczka na poczet wynagrodzenia kuratora została uiszczona przez powoda w wysokości 885,60 zł, Sąd nakazał pobrać od pozwanej na rzecz Skarbu Państwa pozostałą część wynagrodzenia podlegającego wypłacie kuratorowi w kwocie 442,80 zł zgodnie z art. 113 ust. 1 w zw. z art. 83 ust. 2 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.

Zarządzenia:

(...)