Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 770/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. J.

w dniu 22 czerwca 2024 roku w sklepie (...) w Centrum Handlowym (...) w W. przy ul. (...), działając wspólnie i w porozumieniu z ustalonym nieletnim, dokonał zaboru mienia w celu przywłaszczenia w postaci testera o pojemności 80 ml perfum C. H. o wartości 829 złotych, działając na szkodę (...) Sp. z o.o. z siedzibą w W. przy ul. (...) 16C, przy czym czynu swojego dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu w dniu 23 stycznia 2024 roku kary pozbawienia wolności w wymiarze powyżej 6 miesięcy, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 21 grudnia 2020 roku o sygn. akt II K 188/17, objętego następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 28 maja 2021 roku o sygn. akt II K 219/21, czym wypełnił dyspozycję art. 278 § 1 k.k. w zw. z art. 64 § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

22 czerwca 2024 roku oskarżony wraz z inną nieletnią osobą udał się do (...) T. w W.. Mężczyźni udali się do drogerii S. i następnie podeszli do działu, na którym znajdowały się drogie perfumy. Drugi mężczyzna rozglądał się, a w tym czasie oskarżony wziął pełny flakon perfum C. H. o wartości 829 złotych i pojemności 80 ml, który stał na półce jako tester, a następnie schował go do kieszeni spodni i udał się w stronę wyjścia ze sklepu. W tym czasie obserwowała go pracownica ochrony. Po przekroczeniu linii sklepu włączony został alarm, a oskarżony wraz z drugim mężczyzną zostali zatrzymani przez ochronę. Usiłowali uciec, w wyniku czego doszło między nimi a pracownicą ochrony do szarpaniny. Wobec tego, że próba ucieczki była nieskuteczna, oskarżony wraz z drugim mężczyzną udali się w głąb sklepu celem ucieczki z drugiej strony, jednak to również okazało się nieskuteczne. Mężczyźni zostali zaprowadzeni do osobnego pokoju, a następnie, po przyjeździe funkcjonariuszy Policji, zatrzymani.

zeznania N. D.

12, 147-148

zeznania M. K.

162-163

zeznania A. M.

14-15

protokół zatrzymania osoby

2

protokół zatrzymania rzeczy

8-10

protokół oględzin perfum

86-88

pisma S. Polska

143, 167

płyta z nagraniem

144

Oskarżony jest osobą wielokrotnie karaną. Przedmiotowego czynu dopuścił się w warunkach recydywy zwykłej, po odbyciu w dniu 23 stycznia 2024 roku kary pozbawienia wolności w wymiarze powyżej 6 miesięcy, orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 21 grudnia 2020 roku o sygn. akt II K 188/17, objętego następnie wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 28 maja 2021 roku o sygn. akt II K 219/21.

karta karna

135-142

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Pruszkowie sygn. akt II K 219/21

71-72

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

zeznania N. D., M., K., A. M.

Świadkowie złożyli spójne, logiczne zeznania, w których opisali wszystkie znane sobie okoliczności istotne dla zrekonstruowania stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie. Ich zeznania korespondowały ze sobą oraz z całokształtem materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie.

Należy podkreślić, że zarówno N. D., jak i M. K. wskazały na wartość skradzionych perfum w dniu ich kradzieży, wytłumaczyły dlaczego tester ma taką samą wartość, jak towar podlegający sprzedaży, jak również opisały sposób ustalania ceny produktu w przypadku kradzieży. Wprawdzie testery nie są produktami przeznaczonymi do sprzedaży, jednak ich wartość dla sklepu jest identyczna, gdyż testerem staje się produkt pełnowartościowy po rozpakowaniu i oznaczeniu jako tester. Fakt, że w dniu rozprawy N. D. nie pamiętała pojemności i ceny przedmiotowych perfum, podawała inną cenę niż w postępowaniu przygotowawczym, nie dyskwalifikuje jej zeznań. Nie dziwi bowiem okoliczność, iż po upływie kilku miesięcy od zdarzenia świadek, która jako pracownik ochrony styka się z wieloma podobnymi zdarzeniami, nie pamięta szczegółów, czy myli szczegóły. Świadek potwierdziła jednak, że cenę perfum z całą pewnością ustalała w dniu kradzieży na podstawie informacji podanej przez kierownika okazując mu skradziony towar i tuż po zdarzeniu podała prawidłową cenę, była też pewna, że buteleczka była pełna. Wartość tych perfum w dniu zdarzenia została potwierdzona nadto pismem (...) Sp. z o.o.

protokół zatrzymania rzeczy, protokół zatrzymania osoby, protokół oględzin perfum

Dokumenty sporządzone przez uprawniony organ na potrzeby niniejszego postępowania, brak okoliczności podważających ich wiarygodność. Nie były kwestionowane przez strony.

pisma (...) Sp. z o.o.

Korespondencja z pokrzywdzonym na okoliczności związane z niniejszą sprawą. Brak zastrzeżeń co do wiarygodności, autentyczność niekwestionowana w toku postępowania.

płyta z nagraniem

Płyta z nagraniem odtworzona podczas rozprawy w dniu 14 stycznia 2025 roku. Na nagraniu widoczny jest oskarżony przekraczający linię bramek w sklepie, który następnie został ujęty przez pracowników ochrony. Brak zastrzeżeń co do wiarygodności, niekwestionowane w toku postępowania.

odpis wyroku Sądu Rejonowego w Pruszkowie sygn. akt II K 219/21

Odpis prawomocnego orzeczenia sądowego w innej sprawie. Brak wątpliwości co do wiarygodności.

Potwierdza okoliczność działania oskarżonego w warunkach recydywy zwykłej.

karta karna

Dokument o charakterze urzędowym, sporządzony przez uprawniony organ. Brak wątpliwości co do wiarygodności. Potwierdza okoliczność uprzedniej karalności oskarżonego.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. W związku z tym wyjaśnienia uznać należy za niemające znaczenia dla ustalenia faktów w sprawie.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

1

K. J.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Kradzież z art. 278 § 1 k.k. polega na zabraniu cudzej rzeczy w celu przywłaszczenia. Pod pojęciem „kradnie” rozumieć należy takie działanie sprawcy, które zmierza do zaboru danego mienia. Przez zabór należy rozumieć z kolei wyjęcie rzeczy spod władztwa osoby nią władającej (właściciela, posiadacza, dzierżyciela) i przeniesienie go w sferę władztwa sprawcy zaboru.

Do postawienia zarzutu popełnienia przestępstwa z art. 278 § 1 k.k. koniecznym jest nadto, aby sprawca działał w celu przywłaszczenia, przestępstwo to jest bowiem przestępstwem kierunkowym. Stwierdzenie, iż zabór ma być dokonany w celu przywłaszczenia oznacza, iż sprawca musi działać z zamiarem włączenia rzeczy do swojego majątku i postępowania z nią jak właściciel. Z kolei przez zabór rozumieć należy bezprawne wyjęcie danej rzeczy spod władztwa osoby dotychczas nią władającej i objęcie jej we władanie przez sprawcę bez żadnej podstawy prawnej.

Sąd nie miał wątpliwości, że K. J. dopuścił się zarzucanego mu czynu. Ten fakt bezsprzecznie potwierdza zgromadzony w sprawie materiał dowodowy, w tym między innymi wiarygodne zeznania świadków, a ponadto nagranie z płyty oraz dokumenty o charakterze urzędowym, sporządzone przez uprawnione organy.

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonemu winy. Należy uznać, że oskarżony z pewnością zdawał sobie sprawę z charakteru popełnionego przez siebie czynu i miał możliwość pokierowania swoim postępowaniem. Wiedział również o karalności popełnionego przez siebie czynu, był on uprzednio wielokrotnie karany, przede wszystkim za przestępstwa przeciwko mieniu. Stopień społecznej szkodliwości czynu uznać należy za wyższy niż znikomy, a stopień zawinienia jako wysoki.

Nie ulega także wątpliwości, że K. J. popełnił zarzucany mu czyn w warunkach powrotu do przestępstwa z art. 64 § 1 kk. Oskarżony w dniu 23 stycznia 2024 odbył karę pozbawienia wolności w wymiarze powyżej 6 miesięcy orzeczoną wyrokiem Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 21 grudnia 2020 roku w sprawie o sygn. akt II K 188/17, objętego wyrokiem łącznym Sądu Rejonowego w Pruszkowie z dnia 28 maja 2021 roku w sprawie o sygn. akt II K 219/21.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. J.

1

1

Wymierzając oskarżonemu karę, Sąd miał na względzie zarówno okoliczności przemawiające na korzyść jak i na niekorzyść oskarżonego.

Jako okoliczność obciążającą należało uznać to, iż oskarżony dokonał kradzieży rzeczy, która nie była przedmiotem pierwszej potrzeby, a także nie byłaby przydatna oskarżonemu w razie zamiaru wykorzystania na swoje potrzeby. W ocenie Sądu jako istotną okoliczność obciążającą należało uznać również wielokrotną karalność oskarżonego, w tym głównie za przestępstwa przeciwko mieniu, działanie w ramach powrotu do przestępstwa wskazanego w treści art. 64 § 1 k.k. Wobec oskarżonego zapadło dotychczas 20 wyroków, co w ocenie Sądu świadczy o negatywnej prognozie kryminologicznej, a dotychczasowe zachowanie oskarżonego przemawia za stwierdzeniem, że popełnianie przestępstw stanowi dla niego sposób na życie.

Sąd miał jednak na względzie, że wartość skradzionego mienia nie była wysoka i nieznacznie przekraczała granicę pomiędzy przestępstwem a wykroczeniem.

Mając na względzie powyższe Sąd uznał, że wymierzenie oskarżonemu kary w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności będzie karą adekwatną i proporcjonalną w stosunku do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, a także uwzględnia wszelkie okoliczności łagodzące i obciążające wobec oskarżonego. W ocenie Sądu kara w niższym wymiarze, przy uwzględnieniu warunków osobistych oskarżonego i jego dotychczasowego zachowania, nie spełniałaby celów prewencji indywidualnej oraz nie byłaby adekwatną dolegliwością dla oskarżonego, który pomimo wielokrotności skazań wciąż powraca do popełniania przestępstw.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. J.

2

1

Sąd na postawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania w sprawie od 22 czerwca 2024 roku godz. 21:50 do 23 czerwca 2024 roku godz. 12:05, tj. jeden dzień.

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

Sąd oddalił wniosek dowodowy obrońcy oskarżonego o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego z zakresu wyceny ruchomości na okoliczność ustalenia wartości perfum w dniu kradzieży. W ocenie Sądu ustalenie przez biegłego wartości danego produktu nie jest możliwe w odniesieniu do danego sklepu. Możliwe byłoby ustalenie wyłącznie średniej wartości rynkowej produktu na dany dzień, co w niniejszej sprawie jest nieprzydatne. Oczywistym jest, że ten sam produkt może mieć inną cenę w różnych sklepach, natomiast przy określeniu wysokości szkody należy mieć na uwadze podstawową (a nie promocyjną) cenę produktu w danym sklepie w dniu kradzieży. Wartość skradzionego mienia została precyzyjnie wskazana zarówno przez świadków w sprawie, jak i pokrzywdzoną spółkę. Okoliczność, że skradzione perfumy były wystawione jako tester nie obniża ich wartości w sytuacji, gdy flakon był pełny, gdyż był to towar pełnowartościowy, chociaż – decyzją sklepu –przeznaczony do innego celu niż do sprzedaży. Konsekwencją kradzieży testera w przypadku jego nieodzyskania, byłaby konieczność rozpakowania kolejnego opakowania perfum o wartości 829 zł.

Sąd absolutnie nie zgadza się ze stanowiskiem prezentowanym przez obrońcę, iż produkt rozpakowany ma mniejszą wartość niż produkt w oryginalnym opakowaniu. Można wyobrazić sobie sytuację, w której klient kupuje perfumy, płaci w kasie 829 zł, wychodzi ze sklepu, rozpakowuje towar i wyrzuca opakowanie, a chwilę później zostaje okradziony z tych perfum. Nie ma w takiej sytuacji wątpliwości, że wysokość szkody wynosi 829 zł i taką kwotę sąd przyznałby tytułem naprawienia szkody. Dlaczego zatem sklep miałby być traktowany inaczej? Sytuacja jest przecież analogiczna – pracownik sklepu zdecydował o przeznaczeniu pełnowartościowego produktu na tester, rozpakował perfumy i postawił na półce w celu testowania zapachu przez klientów.

Zmniejszenie wartości testera perfum w stosunku do ceny podstawowej produktu pełnowartościowego mogłoby nastąpić wyłącznie w sytuacji, gdyby flakon nie był pełny. Taka okoliczność jednak nie zachodzi w niniejszej sprawie, albowiem z wiarygodnych zeznań świadka – pracownika ochrony - wynika, iż sprawdzała, że flakon był pełny. Obrona nie dowiodła natomiast, że było inaczej.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

3

Wobec treści art. 618 § 1 pkt 11 k.p.k. zasądzono od Skarbu Państwa na rzecz adw. J. M. kwotę 1176 złotych powiększoną o podatek od towarów i usług tytułem kosztów pomocy prawnej udzielonej oskarżonemu z urzędu.

4

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 40 złotych tytułem wydatków oraz kwotę 120 złotych tytułem opłaty.

5

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego od ponoszenia kosztów pomocy prawnej udzielonej z urzędu, ustalając, że wydatki w tym zakresie ponosi Skarb Państwa, uznając, że ich uiszczenie byłoby dla oskarżonego zbyt uciążliwe.

7.  Podpis