Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 281/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

K. Ł. (1)

W dniu 22 stycznia 2023 roku na skrzyżowaniu ul. (...) i ul. (...) w W. naruszył nietykalność cielesną K. W. (1), w ten sposób, że uderzył ją ręką w twarz, to jest o czyn z art. 217 §1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 22 stycznia 2023 roku K. W. (1) jadąc ul. (...) od strony W. na wysokości stacji paliw (...) przystąpiła do zmiany pasa ruchu, na pas na którym znajdował się pojazd marki V. (...), którym poruszał się K. Ł. (2). Mężczyzna kierujący pojazdem V. (...), zajechał drogę K. W. (1), wysiadł z samochodu podchodząc do wyżej wymienionej którą zaczął obrażać twierdząc, że wykonała nieprawidłowy manewr, zagrażający życiu i zdrowiu. W trakcie kłótni – w odpowiedzi na słowa kierowcy V. K. W. (1) użyła wulgaryzmu w stronę mężczyzny, który w reakcji na powyższe uderzył kobietę w twarz, w lewy policzek naruszając jej nietykalność cielesną. Postronni obserwatorzy, jadący innym pojazdem – M. i K. W. (2) widząc niepokojące zdarzenie, zatrzymali samochód i udali się pod pojazd K. W. (1) w celu udzielenia jej pomocy. Świadek K. W. (2) uniemożliwił odjazd z miejsca zdarzenia sprawcy z którym wszedł w konfrontację fizyczną z uwagi na agresywne zachowanie mężczyzny. Widząc niepokojące i agresywne zachowanie sprawcy świadek M. W. wezwała funkcjonariuszy policji, którzy po przybyciu wylegitymowali uczestników zdarzenia.

Oskarżony nie był uprzednio karany.

Nagranie z telefonu

k. 8

Nagranie z monitoringu

k. 11

Wyjaśnienia oskarżonego K. Ł. (1)

k. 43 -44

Zeznania pokrzywdzonej

k. 2

k. 44 - 45

k. 57 - 58

Zeznania świadka S. R.

k. 45

Zeznania świadka M. W.

k. 55 - 56

Zeznania świadka K. W. (2)

k. 56 - 57

Karta K.

k. 60

1.2.  Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

Nagranie z monitoringu

Dokument o niekwestionowanej autentyczności, wiarygodności pokazujący częściowy przebieg zdarzeń z dnia 22 stycznia 2023 roku.

Nagranie z telefonu

Dokument niekwestionowany przez strony, zachowanie się sprawcy po zdarzeniu objętym aktem oskarżenia.

Wyjaśnienia oskarżonego K. Ł. (1)

Sąd nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego. Złożone przez K. Ł. (1) wyjaśnienia to jest nieprzyznanie się do winy stanowiły jego linie obrony procesowej. Zarzucany mu czyn znajduje potwierdzenie w materiale dowodowym zgromadzonym w niniejszej sprawie - przede wszystkim w zeznaniach świadków. Sąd nie znalazł podstaw do uznania wyjaśnień oskarżonego za wiarygodne albowiem są sprzeczne z całościowym zgromadzonym materiałem dowodowym
w sprawie.

Zeznania pokrzywdzonej

Pokrzywdzona K. W. (1) w wyczerpujący i wiarygodny sposób omówiła wszystkie okoliczności bezpośrednio wskazujące na zaistnienie faktów w sposób chronologiczny i precyzyjny opisała całe zdarzenie będące przedmiotem niniejszej sprawy. Sąd nie znalazł podstaw by odmówić wiarygodności zeznaniom pokrzywdzonej. Zeznania pokrzywdzonej znajdują odzwierciedlenie w całości materiału dowodowego w tym w szczególności w zeznaniach pozostałych świadków. Jednocześnie pokrzywdzona w żaden sposób nie próbowała zatuszować swojego zachowania względem oskarżonego, samoistnie wskazała, iż po kłótni z oskarżonym oraz wyzywaniem jej użyła w jego kierunku wulgarnych słów po czym została naruszona jej nietykalność osobista. W związku z powyższym brak jest jakichkolwiek argumentów aby odmówić wiarygodności zeznań pokrzywdzonej.

Zeznania świadka K. W. (2)

Sąd dał wiarę całości zeznań K. W. (2). W sposób szczegółowy na rozprawie głównej wyjaśnił okoliczności, w jakich doszło do czynu zarzucanego K. Ł. (1). Wyjaśnienia są jasne, dokładne i korespondują ze zgromadzonego w sprawie materiałem dowodowym, zwłaszcza z zeznaniami pozostałych świadków i pokrzywdzonej. Świadek był naocznym uczestnikiem zdarzenia, który próbował pomóc pokrzywdzonej oraz zatrzymać oskarżonego. Jednocześnie świadek widział zamach oskarżonego na pokrzywdzoną i w związku z tym postanowił interweniować. Co prawda świadek nie widział miejsca w które trafił oskarżony wyprowadzając cios, ale widział sam zamach, a chwile później jego skutek w postaci zaczerwienionego policzka pokrzywdzonej. Świadek jest osobą obcą dla pokrzywdzonej w związku z czym brak jakichkolwiek argumentów aby odmówić wiarygodności zeznań świadka.

Zeznania świadka M. W.

Sąd dał wiarę całości zeznań M. W.. W sposób szczegółowy na rozprawie głównej wyjaśniła okoliczności, w jakich doszło do czynu zarzucanego K. Ł. (1). Wyjaśnienia są jasne, logiczne i korespondują ze zgromadzonego w sprawie materiałem dowodowym. Jednocześnie wskazać należy świadek co prawda nie widziała samej sytuacji objętej prywatnym aktem oskarżenia, jednakże opisała spontaniczną reakcję innego świadka, który widział zamach oskarżonego na pokrzywdzoną, a także chwile po zdarzeniu widziała jego skutek w postaci zaczerwienionego po uderzeniu policzka pokrzywdzonej. Świadek wezwała funkcjonariuszy policji,
w celu pomocy oraz wyjaśnienia sytuacji. Świadek jest osobą obcą dla pokrzywdzonej w związku z czym brak jakichkolwiek argumentów aby odmówić wiarygodności zeznań świadka.

Zeznania świadka S. R.

Sąd dał wiarę całości zeznań funkcjonariusza policji S. R.. Funkcjonariusz policji na rozprawie głównej wyjaśnił okoliczności niniejszej sprawy, z której osobiście sporządził notatkę urzędową. Jednocześnie świadek podczas rozprawy wskazał, których okoliczności już nie pamięta. W związku z tym, iż zeznania dotyczyły czynności powtarzalnych oraz odległych w czasie przez funkcjonariusza Policji, świadek mógł nie pamiętać szczegółów.

Karta K.

Dokument został sporządzone w sposób oraz formie przewidzianej przez prawo, ukazując brak wcześniejszej karalność K. Ł. (1).

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

K. Ł. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przepis z art. 217 § 1 k.k. określa odpowiedzialność karną za przestępstwo naruszenia nietykalności cielesnej człowieka. Naruszeniem nietykalności cielesnej jest każde bezprawne dotknięcie innej osoby czy inny krzywdzący kontakt. Mowa tutaj o wszelkich kontaktach fizycznych, które są obraźliwe, kłopotliwe czy po prostu niepożądane. Jak słusznie zauważa Sąd Apelacyjny w Białymstoku w wyroku z dnia 9 sierpnia 2012 r., ( II AKa 137/12), "Naruszeniem nietykalności cielesnej są wszystkie czynności oddziałujące na ciało innej osoby, które nie są przez nią akceptowane. Naruszenie nietykalności cielesnej nie musi łączyć się z powstaniem obrażeń, jednakże musi mieć ono wymiar fizyczny". Naruszenie nietykalności cielesnej nie musi łączyć się z wywołaniem bólu, jednakże musi być ono fizyczne, tzn. atak musi napotkać ciało pokrzywdzonego, z tym że dla dokonania przestępstwa jest rzeczą obojętną, czy sprawca dotyka ofiary fizycznie. Zwrot "w inny sposób narusza jego nietykalność cielesną" obejmuje wszelkiego rodzaju czynności oddziałujące na ciało drugiej osoby. Najczęściej podawane przykłady to: szarpanie za ubranie, włosy, szczypanie, rzucenie w kogoś jakimś przedmiotem, spoliczkowanie, oplucie, oblanie płynem, popchnięcie, potrącenie kogoś ręką lub barkiem, ciągnięcie za włosy, przytrzymanie, podstawienie nogi, zrzucenie czapki lub okularów, uderzenie rękawiczką, rozbicie na ubraniu jajka, obcięcie włosów, ogolenie, kłucie, poklepywanie. Jest to przestępstwo powszechne, umyślne i skutkowe, a skutkiem jest uznanie pokrzywdzonego, że jego nietykalność została naruszona.

W niniejszej sprawie nie ma żadnych wątpliwości, że oskarżony K. Ł. (1) swoim zachowaniem wyczerpał znamiona czynu zabronionego, o którym mowa w art. 217 § 1 kk. Jak bowiem wynikało z treści zeznań świadków oraz pokrzywdzonej uderzył w twarz K. W. (1). Co prawda, świadek K. W. (2) nie widział miejsca w jakie został wyprowadzony cios oskarżonego w głąb pojazdu pokrzywdzonej. Jednakże, widząc całe zdarzenie, sposób wyprowadzenia uderzenia, jego siłę – był przekonany, że doszło do naruszenia nietykalności pokrzywdzonej, co potwierdza również jego spontaniczna reakcja i wypowiedziane do żony słowa „patrz on uderzył tę kobietę”. Natomiast świadek M. W., bezpośrednio po zdarzeniu widziała skutek uderzenia w postaci zaczerwienionego policzka K. W. (1). Wobec powyższego, a także w świetle zeznań pokrzywdzonej nie sposób uznać, że do uderzenia nie doszło. Należy również zauważyć, iż jak wskazano powyżej do uznania, iż naruszono nietykalność osobistą nie jest wymagane odniesienie jakichkolwiek obrażeń w związku z czym argumenty oskarżonego dotyczące braku udania się pokrzywdzonej na obdukcję lub innych czynności medycznych jest chybione. W przypadku naruszenia nietykalności cielesnej nie jest wymagane wykazanie obrażeń, zwłaszcza, iż jak podaje sama pokrzywdzona nie odniosła większych skutków zdrowotnych wynikających z uderzenia a jedynie zaczerwienienie policzka, którego widoczność potwierdzili świadkowie.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

K. Ł. (1)

I

1.1.1.

Wymierzając oskarżonemu karę Sąd miał na względzie dyrektywy wymiaru kary określone w art. 53 kk. Dokonując oceny stopnia społecznej szkodliwości czynu przypisanego K. Ł. (1) Sąd odwołał się do definicji z art. 115 § 2 k.k. i ocenił go jako znaczny. Sąd miał na uwadze okoliczności popełnienia czynu zabronionego oraz motywacje sprawcy, która zasługuje na szczególne potępienie. W ocenie Sądu niedopuszczalnym jest aby z jakiegokolwiek powodu dochodziło do prawnie zabronionego naruszenia nietykalności cielesnej innych osób. Sąd miał na uwadze błachy powód na podstawie którego oskarżony nie tylko wykazywał wysoki stopień agresji ale i dokonał czynu zabronionego. Należy zauważyć, iż nawet jeśli pokrzywdzona jako uczestnik ruchu drogowego nie zachowała należytej ostrożności, nie jest to usprawiedliwieniem na zachowanie oskarżonego. W ocenie Sądu niedopuszczalnym jest by z jakichkolwiek przyczyn dochodziło do zachowań agresywnych względem jakichkolwiek innych uczestników ruchu. Na drodze często zdarzają się sytuacje, że kierowcy popełniają błędy, powodując kolizje, a nawet wypadki, których skutki mogą być tragiczne, nie mniej jednak nawet tego typu zachowania nie tłumaczą zachowań polegających na naruszeni nietykalności cielesnej. Każdemu człowiekowi, a co za tym idzie każdemu uczestnikowi ruchu drogowego należy się szacunek i niedopuszczalnym jest by inni kierowcy w wyniku swoich emocji dopuszczali się aktów przemocy. Jednocześnie sąd pragnie zauważyć, że ocena popełnienia wykroczenia drogowego jest domeną funkcjonariuszy policji, których oskarżony mógł powiadomić, a z czego nie skorzystał.

Wymierzając karę ograniczenia wolności w wymiarze 6 miesięcy polegającej na wykonywaniu nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 godzin w stosunku miesięcznym, Sąd miał na uwadze przede wszystkim zakres kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa i uświadomienia, iż agresywne zachowania naruszające nietykalność innej osoby nie pozostają bezkarne. Sąd miał również na uwadze brak refleksji nad niedopuszczalnym i agresywnym zachowaniem oskarżonego oraz jego postawę. Sąd uznał, iż kara 6 miesięcy ograniczenia wolności spełni swoje cele i będzie adekwatna do stopnia winy i społecznej szkodliwości przy jednoczesnym spełnieniu celów wychowawczych i zapobiegawczych. Sąd wymierzając oskarżonemu karę miał również na uwadze okoliczności łagodzące w postaci dotychczasowej niekaralności K. Ł. (2). Jednocześnie Sąd uznał, iż kara grzywny jest karą stanowczo niewystarczającą, przy czym wymierzenie jej mogłoby odbyć się jedynie na danych z urzędu Skarbowego albowiem oskarżony odmówił podania swoich danych zarobkowych na rozprawie.

K. Ł. (1)

II

1.1.1.

Na podstawie art. 46 § 1 kk orzekł wobec oskarżonego obowiązek zadośćuczynienia za doznaną krzywdę poprzez zapłatę na rzecz K. W. (1) kwoty 2000 (dwóch tysięcy) złotych. W ocenie Sądu kwota ta jest adekwatna do rozmiaru krzywdy pokrzywdzonej oraz realizuje cel kompensacyjny, mając także walor ekonomiczny.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

6.  inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 628 § 1 pkt 1 kpk zasądził od K. Ł. (2) na rzecz K. W. (1) kwotę 300 (trzystu) złotych tytułem poniesionych przez nią kosztów procesu.

7.  Podpis