Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

V K 141/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1.  USTALENIE FAKTÓW

1.1.  Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

A. W.

- w dniu 25 lipca 2023 roku w W. na ul. (...) dokonał przywłaszczenia powierzonej mu rzeczy ruchomej w postaci urządzenia (...) służącego do skanowania przesyłek kurierskich o wartości 5000 zł, czym działał na szkodę firmy (...), tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k.

- w dniu 25 lipca 2023 roku w W. na ul. (...) dokonał przywłaszczenia powierzonej mu rzeczy ruchomej w postaci pieniędzy w łącznej kwocie 2704 zł, czym działał na szkodę firmy (...), tj. o czyn z art. 284 § 2 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Dnia 25 lipca 2023 roku oskarżony pracował jako kurier. Około godziny 7:00 odebrał z bazy InPost skaner (...) oraz samochód służbowy celem odbioru oraz dostarczenia przypisanych mu przesyłek. Około godziny 20:00 oskarżony powinien był wrócić samochodem do bazy.

Około godziny 23:00, kierownik floty I. R. zorientował się, że oskarżony nie wrócił do bazy. Zadzwonił wówczas do M. D., właściciela firmy. Mężczyźni zlokalizowali w systemie (...) samochód, którym jeździł oskarżony. Znajdował się on w centrum W. na ul. (...). M. D. i I. R. udali się pod ten adres. Na miejscu nie zastali oskarżonego, był tam wyłącznie otwarty samochód, a kluczyk znajdował się w środku. W pobliżu były dwa kasyna. M. D. i I. R. rozglądali się za oskarżonym. Zauważyli go, gdy ten wychodził z jednego z kasyn. M. D. wezwał na miejsce patrol policji i następnie podszedł do oskarżonego celem rozmowy.

Wcześniej, po skończonej pracy, oskarżony udał się do kasyna celem zagrania na automatach. Posiadał niewielką ilość swoich pieniędzy, jednak wszystkie przegrał. Wówczas postanowił zagrać pieniędzmi, które otrzymał w pracy za przesyłki za pobraniem. Kwota tych pieniędzy wynosiła 2704 złote, które oskarżony również przegrał.

Postanowił raz jeszcze zagrać będąc przekonanym, że tym razem wygra i odzyska wcześniej przegraną sumę. W tym celu udał się do restauracji (...), znajdującej się w pobliżu i zastawił tam za 200 złotych urządzenie (...) o wartości 5000 złotych. Oskarżony wrócił do kasyna i zagrał, jednak po raz kolejny przegrał, tracąc tym samym wszystkie posiadane przy sobie pieniądze.

wyjaśnienia oskarżonego

25-26, 142-143

zeznania M. D.

11, 60, 144-145

zeznania I. R.

165-166

zeznania M. T.

14-15

protokół zatrzymania rzeczy

28-30

Dnia 1 sierpnia 2023 roku oskarżony oddał M. D. kwotę 2704 zł.

Na M. D., jako właściciela firmy (...), InPost nałożył również karę w wysokości 1000 złotych z powodu utraty urządzenia (...). Tę kwotę oskarżony również zwrócił pokrzywdzonemu.

Oskarżony wraz z M. D. zakończyli współpracę w dobrych relacjach.

wyjaśnienia oskarżonego

25-26, 142-143

zeznania M. D.

10-11, 60-61, 144-145

oświadczenie dotyczące rozliczenia należności pieniężnej

141

U oskarżonego nie stwierdzono objawów choroby psychicznej ani objawów upośledzenia umysłowego. Stan psychiczny oskarżonego w czasie popełnienia czynu nie znosił ani nie ograniczał jego zdolności rozpoznania znaczenia czynu i pokierowania swoim zachowaniem.

U oskarżonego rozpoznano uzależnienie mieszane od substancji psychoaktywnych i hazardu.

opinia sądowo-psychiatryczna

50-51

Oskarżony nie był dotychczas karany.

karta karna

159

1.1.2.

A. W.

Dnia 25 lipca 2023 roku na terenie W., na drodze publicznej, prowadził pojazd mechaniczny marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), nie stosując się do decyzji WK.Ip. (...).2023 wydanej w dniu 10.03.2023r przez S. P.w W. o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami w zakresie kat. AM, B1, B, tj. o czyn z art. 180a k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Wobec oskarżonego w dniu 10 marca 2023 roku wydana została przez (...) (...) decyzja numer (...) o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdami kategorii AM, B1, B.

Decyzja wydana została w związku z przekroczeniem przez oskarżonego dopuszczalnej liczby punktów karnych oraz następnie niepoddaniu się kontrolnemu sprawdzeniu kwalifikacji w zakresie, w jakim skierował go organ.

Oskarżony odebrał przedmiotową decyzję osobiście dnia 14 marca 2023 roku.

Pomimo powyższego oskarżony podjął pracę jako kurier, oświadczając M. D., że prawo jazdy posiada, jednak zapomniał go przynieść. Dnia 25 lipca 2023 roku oskarżony, kierując pojazdem, rozwoził przesyłki w ramach obowiązków służbowych pomimo wydania w/w decyzji wobec niego.

wyjaśnienia oskarżonego

25-26, 142-143

zeznania M. D.

10-11, 60-61, 144-145

zeznania M. T.

14-15

odpis decyzji WK.Ip.5430.242.2023

69

2.  OCena DOWOdów

2.1.  Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd uznał wyjaśnienia oskarżonego za w pełni wiarygodne w zakresie czynów zarzucanych mu w punkcie pierwszym i drugim. Oskarżony dokładnie opisał swoje zachowanie oraz motywację, która nim kierowała. Jego wersja wydarzeń w pełni koresponduje z zeznaniami pozostałych świadków w sprawie. Brak jest okoliczności mogących podważyć wiarygodność wyjaśnień w tej części.

zeznania M. D.

Zeznania świadka uznać należy za wiarygodne. Świadek jest osobą pokrzywdzoną w sprawie. Brak jest okoliczności mogących wskazywać na zatajanie faktów lub manipulację nimi. Świadek zeznaje w sposób jasny, pełny, logiczny. Posiada dobra wiedzę o przywoływanych okolicznościach, a jego zeznania korespondują z ustalonym stanem faktycznym w sprawie.

zeznania I. R.

Świadek złożył spójne, logiczne zeznania, w których opisał wszystkie znane sobie okoliczności istotne dla zrekonstruowania stanu faktycznego w przedmiotowej sprawie. Zeznania korespondowały z materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

zeznania M. T.

Sąd uznał zeznania świadka za wiarygodne. Świadek jest funkcjonariuszem Policji, który przeprowadzał interwencję w związku z zatrzymaniem oskarżonego. Świadek w sposób jasny i precyzyjny przywołuje okoliczności podjętej interwencji, choć szczegółów nie pamięta z uwagi na upływ czasu. Brak jest okoliczności mogących wskazywać na niewiarygodność zeznań.

protokół zatrzymania rzeczy

Dokument sporządzony przez uprawniony organ na potrzeby niniejszego postępowania, brak okoliczności podważających jego wiarygodność.

odpis decyzji WK.Ip.5430.242.2023

Dokument o charakterze urzędowym, sporządzony przez uprawniony organ w przewidzianej formie, brak zastrzeżeń co do jego autentyczności.

opinia sądowo-psychiatryczna

Niezależna opinia sporządzona przez uprawnione osoby - biegłych lekarzy psychiatrów oraz psychologa, o niekwestionowanej wiedzy medycznej, w oparciu o zgromadzone w aktach sprawy materiały. Badanie oskarżonego, uwzgledniające dokumentację medyczną jego dotyczącą, niezawierające sprzeczności, obejmujące wszelkie aspekty oraz elementy dotyczące stanu zdrowia psychicznego oskarżonego. Wnioski opinii jasne, spójne, rzeczowe i niebudzące wątpliwości. Brak zastrzeżeń co do wiarygodności.

oświadczenie dotyczące rozliczenia należności pieniężnej

Dowód dostarczony przez oskarżonego na okoliczność zwrotu sprzeniewierzonej kwoty pokrzywdzonemu oraz potwierdzenia, że wszelkie należności wynikające z przedmiotowego zdarzenia zostały uregulowane. Oświadczenie opatrzone podpisami oskarżonego oraz M. D., niekwestionowanymi pod względem autentyczności przez żadnego z nich. Brak okoliczności mogących wskazywać na nieprawdziwość zawartych w nim okoliczności. Nadto M. D. potwierdził na rozprawie, iż wszelkie straty zostały mu przez oskarżonego zwrócone.

karta karna

Dokument o charakterze urzędowym, sporządzony przez uprawniony organ w przewidzianej formie, brak zastrzeżeń co do jego autentyczności.

2.2.  Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd nie uwzględnił wyjaśnień oskarżonego w części dotyczącej czynu zarzucanego w punkcie trzecim. Wskazać należy, że wyjaśnienia oskarżonego w zakresie prowadzenia pojazdu ulegały zmianom w toku postępowania. Co więcej, jako niewiarygodne w ocenie Sądu jawią się twierdzenia oskarżonego o przekazywaniu samochodu koledze celem wspólnej pracy, jako że oskarżony nie posiadał prawa jazdy i nie chciał działać wbrew wydanej wobec niego decyzji o cofnięciu uprawnień. Przede wszystkim podkreślić należy, że żaden ze świadków w sprawie nie zauważył, aby oskarżony współpracował z jakąkolwiek osobą. Zawsze wyjeżdżał z bazy i wracał sam. Co więcej, oskarżony twierdził, że 25 lipca 2023 roku do kasyna oraz restauracji (celem zastawu) udał się wraz ze wskazanym kolegą, jednak brak jest jakiegokolwiek uprawdopodobnienia okoliczności, że wskazany kolega również tam był. Tej wersji nie potwierdzają m.in. pozostali świadkowie. Tym samym w ocenie Sądu wskazane wyjaśnienia stanowią wyłącznie linię obrony oskarżonego i zostały uznane za niewiarygodne.

3.  PODSTAWA PRAWNA WYROKU

☒

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

1

A. W.

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

Przestępstwo ujęte w art. 284 § 2 kk polega na przywłaszczeniu przez sprawcę cudzej rzeczy ruchomej, która uprzednio została mu powierzona. Przedmiotem ochrony tego przestępstwa jest zatem własność lub inne prawa rzeczowe albo obligacyjne do rzeczy ruchomej lub prawo majątkowe. Przywłaszczenie polega nie tyle na nabyciu własności rzeczy przez przywłaszczającego, do którego nie może dojść z uwagi na okoliczności przejęcia rzeczy, lecz na postępowaniu przez przywłaszczającego z rzeczą "jak właściciel", a więc tak, jakby przysługiwało mu odpowiednie prawo do rzeczy. Przywłaszczeniem jest więc bezprawne, z wyłączeniem osoby uprawnionej, rozporządzenie rzeczą ruchomą znajdującą się w posiadaniu sprawcy przez włączenie jej do swego majątku i powiększenie w ten sposób swojego stanu posiadania lub stanu posiadania innej osoby albo wykonywanie w inny sposób w stosunku do rzeczy ruchomej uprawnień właścicielskich, bądź też przeznaczenie jej na cel inny niż przekazanie właścicielowi (por. wyrok SN z 6 stycznia 1978 r., V KR 197/77, OSNPG 1978, nr 6, poz. 64; wyrok SA w Lublinie z 3 grudnia 1998 r., II Aka 176/98, Apelacja L. 1999, nr 2, poz. 11). Samo przywłaszczenie musi zostać przez sprawcę w odpowiedni sposób zamanifestowane na zewnątrz. Owo uzewnętrznienie przywłaszczenia przyjmować musi postać zachowania, uniemożliwiającego osobie, której przysługuje odpowiednie prawo do rzeczy, swobodne nią rozporządzanie. Sprawca dla dokonania tego przestępstwa musi podjąć jedną chociażby czynność w stosunku do rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego, która wskazuje, iż traktuje on rzecz lub prawo majątkowego tak jakby był właścicielem. Przestępstwo określone w art. 284 § 2 kk jest przestępstwem materialnym, do dokonania którego ustawa wymaga powstania skutku, w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) lub osobę posiadającą inne prawo do rzeczy tej rzeczy w wyniku działania sprawcy lub utraty prawa majątkowego. Przepis art. 284 § 2 kk chroni szczególny stosunek zaufania, którym został obdarzony sprawca przez właściciela rzeczy. Ochrona tego szczególnego stosunku zaufania oraz naruszenie go przez sprawcę sprzeniewierzenia uzasadnia surowszą odpowiedzialność sprawcy dopuszczającego się tej postaci przywłaszczenia. Powierzenie rzeczy ruchomej polega na przekazaniu władztwa nad rzeczą sprawcy, z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi (posiadaczowi) lub osobie posiadającej inne prawo do rzeczy. Powierzenie oznacza więc przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością, z jednoczesnym konkretnym oznaczeniem sposobu jego wykonywania przez osobę, której rzecz jest powierzana.

Przestępstwo o znamionach opisanych w art. 180a kk ma charakter formalny (bezskutkowy). Jest popełniane przez działanie. Podmiotem czynu sankcjonowanego w art. 180a kk. może być osoba, wobec której właściwy organ wydał decyzję o cofnięciu uprawnienia do kierowania pojazdami. Jest to przestępstwo indywidualne. Strona podmiotowa czynu opisanego w art. 180a kk. polega na umyślności w postaci zamiaru bezpośredniego lub ewentualnego.

W ocenie Sądu materiał dowodowy wskazany powyżej w pełni uzasadnia możliwość przypisania A. W. popełnienia zarzucanych mu czynów. Oskarżony nie kwestionował przywłaszczenia pieniędzy oraz skanera na szkodę M. D., a z ustaleń Sądu wynikało, iż obu tych czynów dopuścił w się w dniu 25 lipca 2023 roku.

Sąd ustalił także, iż A. W. prowadził w dniu 25 lipca 2023 roku pojazd mechaniczny wiedząc, że nie posiada do tego uprawnień, które zostały mu cofnięte decyzją właściwego organu.

Oskarżony jest osobą dorosłą, znającą konsekwencje czynów, których się dopuścił. Sąd nie znalazł okoliczności wyłączających bądź ograniczających winę oskarżonego.

W ocenie Sądu w przypadku oskarżonego A. W. ziściły się wszystkie przesłanki wymagane dla zastosowania środka probacyjnego z art. 66 k.k. W pierwszej kolejności dostrzec należy, że społeczna szkodliwość czynów przypisanych oskarżonemu, jak i stopień winy A. W. nie są znaczne. Oskarżony jest osobą niekarną, a sposób jego dotychczasowego życia pozwala przypuszczać, że niniejsze zdarzenie było jedynie indycentalne, w związku z czym za wystarczającą reakcję prawnokarną w niniejszej sprawie uznać należało warunkowe umorzenie postępowania. Choć u oskarżonego stwierdzono uzależnienie od substancji psychoaktywnych wskazać należy, że nie popełniał on w związku z tym innych przestępstw. Oskarżony wykazuje się również wysoką świadomością pozostawania w uzależnieniu, nie neguje go, a także czuje powinność ponoszenia konsekwencji swoich zachowań. Ponadto, co istotne, po przedmiotowych zdarzenia podjął leczenie psychiatryczne oraz terapię uzależnień.

Sąd zważył, że pomimo popełnienia czynów powodujących szkodę materialną, oskarżony w krótkim czasie naprawił szkodę w wysokości 2704 złotych wobec M. D., jak również zwrócił mu pieniądze w wysokości 1000 złotych tytułem kary otrzymanej od InPost, co miało pośredni związek z czynem oskarżonego. Ponadto bezpośrednio po zastawieniu urządzenia wskazał, gdzie ono się znajduje. Pomimo swojego zachowania, zawodowo z M. D. oskarżony rozstał się w dobrych relacjach. Oskarżony prowadzi także ustabilizowany tryb życia, pozostaje w stałym związku, pomimo uzależnienia aktywnie poszukuje pracy, podejmuje się prac dorywczych w sytuacji, kiedy nie ma stałego zatrudnienia. Ma co więcej wsparcie w rodzinie.

W ocenie Sądu w świetle przytoczonych okoliczności stwierdzić należało, iż w stosunku do oskarżonego zachodzi pozytywna prognoza kryminologiczna. Co równie istotne przypisane mu czyny są zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą lat 5, tym samym spełniona jest także przesłanka opisana w art. 66 § 2 k.k. Zważywszy jednak na fakt, iż oskarżony naruszył swoim zachowaniem kilka dóbr prawnych, takich jak własność czy zaufanie zawodowe, bezpieczeństwo w komunikacji, a co więcej czynów tych dokonał z uwagi na uzależnienie od hazardu i narkotyków, zasadnym było zastosowanie okresu próby wynoszącego 3 lata wraz z oddaniem go pod dozór kuratora oraz orzeczenie obowiązków w okresie próby. W ocenie Sądu ten czas będzie wystarczający by zweryfikować trafność przyjętej w stosunku do oskarżonego prognozy kryminologicznej oraz pozwoli oskarżonemu na przepracowanie rozpoznanego u niego uzależnienia.

4.  KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

A. W.

1

I-III

Sąd mając na uwadze powyższe rozważania, uznał, iż zasadnym jest na podstawie art. 66 § 1 kk i art. 67 § 1 kk zastosowanie wobec oskarżonego A. W. warunkowego umorzenia postępowania na okres trzech lat próby, oddając go w tym okresie pod dozór kuratora. W ocenie Sądu oskarżony zasługuje bowiem na danie mu szansy poprzez zastosowanie względem niego w/w instytucji. Sąd miał przy tym na uwadze incydentalny charakter czynu popełnionego przez oskarżonego. Niemniej z uwagi na naruszone dobra prawne, a także popełnienie przypisanych oskarżonemu czynów z uwagi na uzależnienie, Sąd zdecydował o maksymalnym wymiarze okresu próby, orzeczeniu wobec oskarżonego dozoru kuratora oraz innych obowiązków.

Zdaniem Sądu, wskazany okres próby pozwoli w rzetelny sposób zweryfikować trafność prognozy kryminalistycznej postawionej wobec oskarżonego, a jednocześnie pozwoli skontrolować postawę i zachowanie oskarżonego w tym czasie.

A. W.

2

I-III

Stosując warunkowe umorzenie postępowania jednocześnie oczekuje się od sprawcy czynu spełnienia określonych warunków, pod rygorem określonych konsekwencji w razie ich niespełnienia, w postaci podjęcia postępowania warunkowo umorzonego. Z tych względów Sąd na podstawie art. 67 § 3 k.k. umarzając warunkowo postępowanie orzekł wobec oskarżonego obowiązek zapłaty na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym i Pomocy Postpenitencjarnej kwoty 1000 zł.

A. W.

3

I-III

Mając na względzie, że oskarżony kierował pojazdem mechanicznym pomimo cofniętych uprawnień do tego, a tym samym dopuścił się czynu z art. 180a k.k. Sąd na postawie art. 67 § 3 k.k. orzekł również wobec oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres 1 roku.

A. W.

4

I-III

Mając na względzie okoliczność, że oskarżony jest uzależniony od hazardu i narkotyków, a przypisanych mu czynów dopuścił się w związku z pozostawaniem w uzależnieniu, Sąd na postawie art. 67 § 3 k.k. orzekł również wobec oskarżonego w okresie próby obowiązek powstrzymania się od używania środków odurzających, a także podjęcie lub kontynuowanie terapii uzależnień.

5.  Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

6.  inne zagadnienia

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

5

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. w zw. z art. 629 k.p.k. zasądził od A. W. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 497,78 zł tytułem wydatków poniesionych w postępowaniu oraz kwotę 100 złotych tytułem opłaty.

7.  Podpis