Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

POSTANOWIENIE

Dnia 27 stycznia 2025 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie II Wydział Karny

w składzie:

Przewodniczący: sędzia Łukasz Zioła

po rozpoznaniu zażalenia M. M.

na postanowienie prokuratora Prokuratury Rejonowej (...) w W. z dnia 15 maja 2024 roku o umorzeniu dochodzenia

na podstawie art. 437 § 1 kpk

postanawia:

zaskarżone postanowienie utrzymać w mocy.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 15 maja 2024 roku wydanym przez prokuratora Prokuratury Rejonowej (...) w W. w dniu 15 maja 2024 roku umorzono dochodzenie w sprawie:

1.  podrobienia w nieustalonym bliżej miejscu i czasie, nie później jednak niż w dniu 2 października 2018 r., dokumentu w postaci oświadczenia M. M. z dnia 28 sierpnia 2018 r. o podjęciu zatrudnienia w Wyższej Szkole (...) z siedzibą w L. oraz podstępne wprowadzenie w błąd Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego upoważnionego do wydania uprawnień do prowadzenia kształcenia na poziomie studiów drugiego stopnia poprzez posłużenie się sfałszowanym dokumentem oświadczenia M. M. w celu wyłudzenia poświadczenia nieprawdy w decyzji Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego nr (...) z dnia 2 kwietnia 2019 r. nadającej uprawnienie do prowadzenia kształcenia na kierunku (...) na poziomie studiów drugiego stopnia przez Wyższą Szkołę (...) w L. (obecnie Akademię (...) w L.), tj. o czyn z art. 270 § 1 kk w zw. z art. 272 kk w zw. z art. 11 § 2 kk, na podstawie art. 322 § 1 k.p.k. wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa,

2.  Przetwarzania w dniu 2 października 2018 r. w W. przy ul. (...) w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego danych osobowych M. M. nie będąc do ich przetwarzania uprawnionym, tj. o czyn z art. 107 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochronie danych osobowych, na podstawie art. 322 § 1 k.p.k. wobec niewykrycia sprawcy przestępstwa.

Powyższe postanowienie w ustawowym terminie zaskarżyła M. M., zarzucając naruszenie:

1)  art. 322 § 1 k.p.k. poprzez umorzenie postępowania na podstawie fałszywych przesłanek wynikających z przypisania stanu faktycznego ustalonego w innej sprawie dotyczącej innej uczelni do niniejszego postępowania, tj. że sprawcy nie można ustalić wobec śmierci ówczesnego rektora Uczelni sporządzającego dokumentację akredytacyjną, w sytuacji gdy rektorem była i jest E. Ż., która cieszy się dobrym zdrowiem, co doprowadziło do przedwczesnego umorzenia postępowania i wydania postanowienia w wyniku błędu organów ścigania,

2)  art. 322 § 2 kpk przez podanie jako przyczyny niewykrycia sprawcy przyczyn, które nie zaistniały w sprawie,

3)  art. 233 kpk poprzez umorzenie postępowania mimo niepodjęcia wskazanych przez skarżącą czynności,

4)  art. 297 § 1 kpk poprzez niezrealizowanie celów postępowania, wobec omyłkowego umorzenia dochodzenia, w sytuacji gdy uzasadnienie dotyczy stanu faktycznego niepochodzącego z tej sprawy.

Do przedmiotowego zażalenia nie przychylił się prokurator Prokuratury Rejonowej (...) w W. i przekazał sprawę Sądowi Rejonowemu dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie wnosząc o nieuwzględnienie zażalenia i utrzymanie w mocy zaskarżonego postanowienia.

Sąd zważył, co następuje.

Zażalenie pokrzywdzonej nie jest zasadne i nie zasługuje na uwzględnienie.

Prokurator dokonał właściwej oceny treści zawiadomienia. Rozstrzygnięcie wyrażone w postanowieniu o umorzeniu postępowania zostało oparte na prawidłowej i trafnej ocenie karnoprawnej.

Zażalenie okazało się niezasadne w zakresie, w jakim odnosi się ono do postawy umorzenia postępowania wobec niewykrycia sprawcy. Należy bowiem podkreślić, iż podjęte zostały czynności zmierzające do ustalenia ewentualnego sprawcy. Wbrew twierdzeniom skarżącej w toku postępowania przygotowawczego przesłuchano E. Ż.. Z jej zeznań wynika, że sporządzeniem przedmiotowego wniosku zajmował się A. Ż., który zmarł. Świadek nie posiadał wiedzy kto uzyskał oświadczenie skarżącej i w jaki sposób je pozyskał. Świadek zeznał, że uczelnia nie posiada dokumentów dotyczących procesu uzyskania akredytacji, w toku którego miano dołączyć podrobione oświadczenie skarżącej. Na obecnym zatem etapie brak jest możliwości ustalenia sprawcy tego czynu, co w konsekwencji skutkować musiało umorzeniem postępowania i wpisaniem sprawy do rejestru przestępstw, co nie oznacza, iż sprawa ta nie pozostaje w zainteresowaniu organów ścigania. W przypadku ujawnienia się nowych okoliczności, w tym logowania się telefonu do sieci komórkowej, sprawa podjęta będzie do dalszego prowadzenia.

Nie znajdując zatem podstaw do uwzględnienia zażalenia, postanowiono jak w części dyspozytywnej.

Z tych względów i na mocy przytoczonych wyżej przepisów, zaskarżone postanowienie należało utrzymać w mocy.

ZARZĄDZENIE

odpis postanowienia doręczyć skarżącej oraz Prokuratorowi wraz z pouczeniem o niezaskarżalności.