Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 765/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

1.Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

D. I.

w dniu 29 czerwca 2024 roku w W. przy ul. (...) umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu lądowym określone w art. 45 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym w ten sposób, że będąc w stanie nietrzeźwości potwierdzonym urządzeniem kontrolno-pomiarowym A. (...) nr fabryczny (...) (I badanie o godz. 20:40 – 0,53 mg/l, II badanie o godz. 21:02 – 0,50 mg/l), oraz urządzeniem kontrolno-pomiarowym A. (...) nr seryjny (...) (I badanie o godz. 21:36 – 0,43 mg/l, II badanie o godz. 21:51 – 0,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu) prowadził w ruchu lądowym samochód marki M. (...) o nr rej. (...), tj. czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

D. I. w dniu 27.06.2024r. dowiedział się od swojej dziewczyny J. J., że ta się z nim rozstaje. Była to dla niego bolesna i niezrozumiała sytuacja, gdyż bardzo był w niej zauroczony. Poczuł się zraniony i oszukany przez nią.

W dniu 29.06.2024r. był zaproszony na imprezę urodzinową do lokalu nad W., niedaleko M. (...). Planował wcześniej iść na nią z J. J., ale po tym jak zerwała, nie chciał w niej uczestniczyć, postanowił, że będzie jeździć po W., żeby zapomnieć o tej sytuacji.

Będąc w okolicach M. (...) postanowił, że jednak pójdzie na tę imprezę. Liczył, że spotka na niej J. J., porozmawia z nią i namówi, żeby się z nim nie rozstawała. Na tej imprezie J. nie było, ale spotkał tam znajomych, którzy jak się okazało się wiedzieli już, że J. z nim zerwała. Oskarżony czując się podłamany tę sytuacją, sięgnął po alkohol, uznając że wróci do domu taksówką, a swoje auto zostawi pod tym lokalem. D. I. wypił jedno piwo i dwa drinki z wysokoprocentowym alkoholem. Już po około 2 godzinach spożyciu alkoholu, oskarżony dowiedział się od znajomych, że J. J. jeszcze przed 27.06.2024r. mówiła o tym, że chce zerwać z nim, co go upokorzyło, uznał, że jak najszybciej musi stamtąd uciec, nie mogąc znieść widoku swoich znajomych, którzy wg oskarżonego śmiali się z niego z tego powodu.

wyjaśnienia oskarżonego

23-24, 82-83

D. I. postanowił wrócić do domu do J. swoim samochodem M. (...) o nr rej. (...). W trakcie jazdy został zatrzymany do kontroli przez Policję, gdyż nie miał zapiętych pasów bezpieczeństwa.

Podczas kontroli został poddany badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu, gdzie urządzenie kontrolno-pomiarowe A. (...) nr fabryczny (...) wykazało u niego w I badaniu o godz. 20:40 – 0,53 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu, w II badaniu o godz. 21:02 – 0,50 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Z kolei już na komendzie Policji przy ul. (...) w W., urządzenie kontrolno-pomiarowym A. (...) nr seryjny (...) wykazało u niego I badaniu o godz. 21:36 0,43 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu, a w II badaniu o godz. 21:51 – 0,40 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu.

Urządzenia, którym badano oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu były prawidłowo skalibrowane i działały prawidłowo w dn. 29.06.2024r.

protokoły badania stanu trzeźwości

5, 6

świadectwa wzorcowania

69-75

notatka urzędowa

1

protokół zatrzymania osoby

2-

zeznania świadka P. A.

11

D. I. w przeszłości był sprawcą wykroczeń w ruchu drogowym. W dn. 22.03.2022r. zatrzymano mu prawo jazdy i ukarano 10 punktami karnymi oraz grzywną 1500 zł na przekroczenie prędkości o ponad 50 km/h w terenie zabudowanym, w trakcie jazdy ulicą (...) w W..

W dn. 30.11.2023r. został ukarany mandatem karnym w wysokości 400 zł i 7 punktami karnymi za przekroczenie prędkości między 26 a 30 km/h w terenie zabudowanym, w trakcie jazdy ul. (...) w W..

informacja dot. wykroczeń drogowych popełnianych przez oskarżonego

16

D. I. udziela się aktywnie w (...), a także w organizacji studenckiej (...), jest doceniany w tych organizacjach.

Od 1.07.2024r. pracuje na umowie zlecenia w firmie (...). Jego obecne miesięczne zarobki wynoszą 6.500 zł netto. Jest kawalerem, nie ma nikogo na swoim utrzymaniu.

W dn. 18.07.2023r. ukończył studia licencjackie w Szkole Głównej Handlowej w W. na kierunku metody ilościowe w ekonomii i systemy informacyjne.

Obecnie oskarżony studiuje w Wyższej Szkole (...) we W..

certyfikat uczestnictwa przez oskarżonego w Akademii (...) w dn. 13-17.03.2024r., u

51-52

list referencyjny od D. P.

52

umowy zlecenia oskarżonego z I. (...)

53-54

dyplom ukończenia SGH z listem gratulacyjnym

55

wyjaśnienia oskarżonego

82-83

D. I. będąc w J. pomaga swojej matce, z uwagi na jej chorobę.

wyjaśnienia oskarżonego

82-83

D. I. był dotychczas niekarany sądownie.

dane o karalności oskarżonego

79-80

1.Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

OCena DOWOdów

1.Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego D. I.

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego w całości, albowiem były one zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym, tj. protokołami badania stanu trzeźwości, notatką urzędową, zeznaniami P. A., dokumentami prywatnymi przedłożonymi przez obrońcę. Depozycje D. I. w pełni potwierdzają, że kierował on w dniu i miejscu wskazanym w akcie oskarżenia będąc w stanie nietrzeźwości.

zeznania świadka P. A.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka w całości, albowiem były one zbieżne z pozostałym materiałem dowodowym, tj. protokołami badania stanu trzeźwości, notatką urzędową, wyjaśnieniami oskarżonego, dokumentami prywatnymi przedłożonymi przez obrońcę. Depozycje świadka w pełni potwierdzają, że ujął on na gorącym uczynku oskarżonego w trakcie jak kierował on w dniu i miejscu wskazanym w akcie oskarżenia będąc w stanie nietrzeźwości.

list referencyjny od D. P.

Dokumenty prywatne, ich treść nie budzi wątpliwości, niekwestionowane przez strony. Dowody na właściwe realizowanie procesu edukacyjnego przez oskarżonego, jego zaangażowanie w (...) i w ruch studencki (...), zaangażowanie w działania tych organizacji.

umowy zlecenia oskarżonego z I. (...)

dyplom ukończenia SGH z listem gratulacyjnym

certyfikat uczestnictwa przez oskarżonego w Akademii (...) w dn. 13-17.03.2024r.

informacja dot. wykroczeń drogowych popełnianych przez oskarżonego

Dokument pochodzący od uprawnionego organu. Dowód na okoliczność, iż oskarżony w 2022r. miał zatrzymane prawo jazdy za prowadzenie pojazdu w terenie zabudowanym z prędkością ponad 50 km/h od dopuszczalnej, a mimo to w 2023r. dopuścił się ponownie znacznego przekroczenia prędkości (26-30 km/h) w terenie zabudowanym. Dowód na niebezpieczne zachowania oskarżonego w ruchu drogowym.

dane o karalności oskarżonego

Dokument urzędowy, pochodzący od uprawnionego organu. Dowód na okoliczność, iż oskarżony jest osobą dotychczas niekaraną.

protokół zatrzymania osoby

Dokumenty wytworzone przez uprawniony organ, ich treść nie budzi wątpliwości, podobnie jak poprawność i legalność wykonania tych czynności.

Protokół zatrzymania osoby jest dowodem na zatrzymanie oskarżonego w danym miejscu i czasie.

Protokoły badania stanu trzeźwości oskarżonego są koronnym dowodem na to, iż w dniu i miejscu podanym w akcie oskarżenia był on w stanie nietrzeźwości. Badania wykonano odpowiednio skalibrowanymi urządzeniami, a zatem pomiary są w pełni prawidłowe i nie podstaw do ich kwestionowania.

protokoły badania stanu trzeźwości

świadectwa wzorcowania dot. urządzeń A. (...) o nr fabrycznym (...) oraz A. (...) nr seryjny (...)

Dokumenty niebudzące wątpliwości. Stanowią dowód tego, że urządzenia, jakimi badano oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu w dn. 29.06.2024r., w trakcie czynności z oskarżonym, działały prawidłowo.

1.Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

świadectwo wzorcowania dot. urządzenia A. (...) (...) nr fabryczny (...)

Dowód ten nie miał znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy, gdyż dotyczył urządzenia o innym nr fabrycznym niż ten, którego użyto do badań oskarżonego na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

I

D. I.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Zgodnie z art. 178a § 1 k.k. (w brzmieniu obowiązującym od 1.10.2023r.) kto znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3. Jak wskazuje się w doktrynie, przedmiotem ochrony art. 178a § 1 k.k. są takie dobra prawne jak życie, zdrowie i mienie, a także bezpieczeństwa w komunikacji.

Przechodząc do oceny zachowania oskarżonego, Sąd wskazuje, że bez żadnych wątpliwości oskarżony swoim zachowaniem wypełnił znamiona czynu z art. 178a § 1 k.k. Oskarżony, jak wynika wprost z jego wyjaśnień, wypił w godzinach wieczornych 29.06.2024r. (ale nie później niż o godz. 20:30) piwo i dwa drinki z wysokoprocentowym alkoholem, a następnie tego dnia poruszał się swoim samochodem M. (...) o godz. 20:35 po centrum W., tj. ulicą (...), a w trakcie badania stanu trzeźwości oskarżonego uzyskanego u niego 4 pomiary, od 0,53 do 0,4 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu. Nie ulega żadnej wątpliwości, że kierował zatem pojazdem mechanicznym w ruchu lądowym w stanie nietrzeźwości, gdyż zgodnie z art. 115 § 16 pkt 2 k.k. stan nietrzeźwości w rozumieniu k.k. zachodzi, gdy zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Jak widać, u oskarżonego wartość ta była przekroczona dwukrotnie, ponadto była ona malejąca, co świadczy o tym, że w chwili kierowania pojazdem ten stan nietrzeźwości był jeszcze większy.

Sąd wskazuje, że brak jest zastrzeżeń co do pomiarów poziomu alkoholu w wydychanym powietrzu oskarżonego w dniu zdarzenia. D. I. był poddany czterokrotnie badaniom na obecność alkoholu w wydychanym powietrzu – dwukrotnie zaraz po zatrzymaniu urządzeniem A. (...) o nr fabrycznym (...), które mieli przy sobie policjanci w trakcie kontroli drogowej, oraz drugi raz na komendzie Policji, dwukrotnie urządzeniem A. (...) nr seryjny (...). Jak wynikało ze świadectw wzorcowania tych urządzeń, posiadały one aktualne wzorcowania, wykonane zgodnie z instrukcjami do tych urządzeń, a zatem jest to dowód na to, że działały one prawidłowo i prawidłowo przedstawiły poziom alkoholu w wydychanym powietrzu oskarżonego.

Nie ulega też wątpliwości, że wystąpił on przeciwko art. 45 ust. 1 pkt 1 Prawo o ruchu drogowym, który stanowi, że zabrania się kierowania pojazdem (…) osobie w stanie nietrzeźwości (…), oraz to, że miejsce, w którym kierował pojazdem było ruchem lądowym w myśl Prawa o ruchu drogowym.

Oskarżony jako wieloletni kierowca doskonale wiedział jakie konsekwencje związane są z prowadzeniem pojazdu po spożyciu alkoholu i jego zachowanie było w pełni świadome. Nie było żadnych obiektywnych przeszkód, aby oskarżony tego dnia wrócił do domu taksówką, tak jak to planował. Jak sam wskazywał D. I., chciał on jak najszybciej wyjść z tego lokalu, gdyż czuł, że wszystkie osoby tam się znajdujące śmieją się z niego z tego powodu, że rozstała się z nim dziewczyna i to rozpowiedziała dookoła. Oskarżony mógł jednak wrócić tak jak planował do domu taksówką, pozostawiając samochód na ulicy. D. I. z sobie tylko znanych powodów postanowił jednak, że sam wróci samochodem. Brak jest zatem jakichkolwiek okoliczności świadczących, że poczytalność oskarżonego w chwili czynu była ograniczona lub wyłączona.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. I.

I

I

Występek jakiego dopuścił się oskarżony zagrożony jest karą od 1 miesiąca do 3 lat pozbawienia wolności. Zgodnie jednak z art. 37a§1 k.k., jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 4 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 150 stawek dziennych, w szczególności jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek.

Sąd wziął także pod uwagę art. 58§1 k.k., wedle którego jeżeli ustawa przewiduje możliwość wyboru rodzaju kary, a przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 5 lat, sąd orzeka karę pozbawienia wolności tylko wtedy, gdy inna kara lub środek karny nie może spełnić celów kary.

Kierując się w/w przepisami, a przede wszystkim dyrektywami wymiaru kary, zawartymi w art. 53 k.k., Sąd uznał, że najbardziej adekwatną karą wobec oskarżonego będzie kara 250 stawek dziennych grzywny, przyjmując wysokość stawki dziennej na 10 zł.

W ocenie stopień zawinienia D. I. był wysoki. Oskarżony mimo iż zdawał sobie sprawę z tego, że zachodzi u niego stan nietrzeźwości (gdyż niewiele wcześniej wypił dwa drinki z alkoholem wysokoprocentowym i piwo), zdecydował się na prowadzenie pojazdu w ruchu lądowym. Mimo tego, co starał się wykazać oskarżony, nie musiał tego dnia wracać do domu swoich samochodem, ale mógł wrócić taksówką (tak jak pierwotnie planował), Uberem albo komunikacją miejską. Nie znajdował się w żadnej szczególnej, wyjątkowej szczególnej sytuacji motywacyjnej, a na pewno nie można za taką uznać konieczność „ucieczki” z lokalu z powodu wstydu i upokorzenia przed znajomymi.

Przechodząc do stopnia społecznej szkodliwości czynu oskarżonej, w ocenie Sądu był on wysoki. Wskazać należy, że oskarżony poruszał się pojazdem mechanicznym w stanie nietrzeźwości w centrum W., w sobotnią letnią noc, kiedy bardzo dużo mieszkańców stolicy jak i turystów znajduje się na chodnikach, przejściach dla pieszych, kursuje wiele taksówek, Uberów, osób na hulajnogach elektrycznych, często niestety piesi czy rowerzyści są pod wpływem alkoholu, więc trzeba był bardzo ostrożnym na to, co się dzieje na drodze, i być w pełni skoncentrowanym. Jazda w stanie nietrzeźwości u każdego w mniejszym bądź większym stopniu zmniejsza czas reakcji na zachowania na drodze i nawet jeśli oskarżonemu wydawało się, że kierował pojazdem tak jak zazwyczaj, to z dużym prawdopodobieństwem przyjąć należy, że w sytuacji zagrożenia nie zareagowałby tak sprawnie jak normalnie.

O wysokim stopniu społecznej szkodliwości świadczy także fakt znacznego stanu nietrzeźwości oskarżonej – w trakcie badania stwierdzono u niego 0,53 mg/l alkoholu w wydychanym powietrzu o godz. 20:40, a więc ponad dwukrotnie więcej niż stanowi granica wyznaczająca stan nietrzeźwości. Wartość ta jest najbardziej zbliżona do poziomu stanu nietrzeźwości, w jakim znajdował się oskarżony w chwili prowadzenia pojazdu, albowiem był on wykonany niezwłocznie po jego zatrzymaniu. Oznacza to, że oskarżony będąc w stanie ponad 1 promila alkoholu miał zamiar wracać kilkanaście kilometrów z centrum W. do J., co pokazuje na wyjątkową niefrasobliwość oskarżonego i wysokie zagrożenie, jakie mogło nieść jego zachowanie.

Sąd wymierzając karę, wziął pod uwagę okoliczności łagodzące, tj. uprzednią niekaralność oskarżonego i poprawną postawę życiową oskarżonego, przejawiającą się m.in. poprzez udział w organizacjach studenckich, podjęcie zatrudnienia, ukończenie studiów licencjackich i kontynuowanie nauki.

Mając wszystko powyższe na uwadze, Sąd uznał iż w sprawie tej należy zastosować karę wolnościową, i z tego powodu wymierzono karę grzywny w wysokości 250 stawek dziennych; będzie ona adekwatna do stopnia społecznej szkodliwości, zawinienia, odpowiadać będzie prewencji generalnej i indywidualnej.

Mając na uwadze dochody oskarżonego (6.500zł miesięcznie), jego sytuację osobistą i rodzinną, za adekwatną stawkę dzienną grzywny uznano 20 zł.

III

I

Zgodnie z art. 42 § 2 k.k. w zw. z art. 43 § 1 k.k. w przypadku popełnienia przestępstwa z art. 178a § 1 k.k. Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju na okres od 3 do 15 lat.

Wymiar tego środka w wymiarze 3 lat w ocenie Sądu spełni w całości cele prewencji ogólnej oraz będzie sprzyjać refleksji po stronie samego oskarżonego, realizując cele prewencji indywidualnej.

Sąd wskazuje, że niezasadne było żądanie, aby wobec oskarżonego orzec zakaz prowadzenia pojazdów tylko kat. B. Wskazać należy, że oskarżony popełniając to przestępstwo, a także wykroczenia drogowe, znacząco przekraczając prędkość w terenie zabudowanym, pokazał że na pewien czas musi być całkowicie wyeliminowany z ruchu drogowego jako kierujący jakimkolwiek pojazdem mechanicznym. Nie ulega wątpliwości, że kierując motocyklem można spowodować podobne zagrożenie w ruchu drogowym jak kierując samochodem, także nie było żadnych powodów, aby umożliwić oskarżonemu poruszanie się po drodze w trakcie tego 3-letniego okresu zakazu motocyklem czy jakimkolwiek innym pojazdem mechanicznym.

Wskazać należy, że konieczność poruszania się przez oskarżonego w czasie obowiązywania zakazu komunikacją publiczną albo taksówką jest naturalną konsekwencją popełnienia przez niego tego występku, a dolegliwość środka karnego wpłynie na to, że oskarżony prawdopodobnie już nigdy w przeszłości nie popełni tego ani innego przestępstwa.

V

I

Orzeczenie obligatoryjne w myśl art. 43a § 2 k.k., ukształtowane na poziomie minimalnym. Adekwatne do sytuacji majątkowej oskarżonego i jego dochodów.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

D. I.

II

I

Zgodnie z treścią art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej w pkt I (pierwszym) wyroku wobec oskarżonego D. I. kary grzywny zaliczono okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 29 czerwca 2024r. w godz. 20:40-23:20, tj. jeden dzień, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest dwóm stawkom dziennym kary grzywny.

IV

II

Zgodnie z art. 63 § 4 k.k. zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 29 czerwca 2024r. do 23 października 2024r. (do dnia wydania wyroku) na poczet orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W ocenie Sądu niezasadne było zastosowanie w przedmiotowej sprawie instytucji warunkowego umorzenia postępowania. Mimo, iż formalnie było to możliwe (czyn był zagrożony karą do 5 lat pozbawienia wolności, oskarżony był uprzednio niekarany), to stopień winy i społecznej szkodliwości czynu nie były nieznaczne,
co szczegółowo opisano w części 4 uzasadnienia. Z tego powodu nie zostały spełnione niezbędne warunki
z art. 66 § 1 k.k. by można było skorzystać z tej instytucji.

7.  KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VI

Zgodnie z art. 626 § 1 k.p.k., w orzeczeniu kończącym należało orzec koszty procesu, które na podstawie art. 627 k.p.k. zasądzono w całości od oskarżonego, skazanego niniejszym wyrokiem, na rzecz Skarbu Państwa. Z uwagi na sytuację majątkową i osobistą oskarżonej brak było podstaw do zwalniania jej z tych kosztów w całości lub w części.

Na koszty te złożyła się opłata sądowa w wysokości 500 zł (10% orzeczonej grzywny, art. 3 ust. 1 ustawy z 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych) oraz wydatki w wysokości 70 zł, na które złożyły się zryczałtowane koszty doręczeń w postępowaniu przygotowawczym i sądowym w wysokości 40 zł (art. 618 § 1 pkt 1 k.p.k. w zw. z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2003r. w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym) oraz opłata za pozyskanie rejestru z KRK (art. 618 § 1 pkt 10 k.p.k. w zw. z §3 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18 czerwca 2014r. w sprawie opłat za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego).

Podpis