Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 566/24

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu

H. B.

nieustalonego dnia we wrześniu 2022 roku w W. w restauracji (...) mieszczącej się w pobliżu stacji metra (...) groził A. L. popełnieniem na jej szkodę umyślnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu, a groźba ta wzbudziła w niej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Nr karty

pozostawanie H. B. i M. P. w związku od 2013 roku do sierpnia 2022 roku;

pogorszenie się relacji pomiędzy H. B. i M. P. w sierpniu 2022 roku, co doprowadziło do wyprowadzenia się H. B. w dniu 4 września 2022 roku z zajmowanego przez nich mieszkania;

podejmowanie przez H. B. prób kontaktu telefonicznego z M. P. w trakcie których formułował on wobec byłej partnerki groźby popełnienia przestępstwa na jej szkodę;

umówienie się nieustalonego dnia we wrześniu 2022 roku M. P. i H. B. na spotkanie w restauracji (...) mieszczącej się w pobliżu stacji metra (...) w W.;

przybycie na wskazane spotkanie M. P. w towarzystwie (...) u której zamieszkiwała od kilku dni;

zajęcie miejsca przy jednym stoliku przez M. P. i H. B., podczas gdy A. L. zajęła miejsce przy innym stoliku znajdującym się w odległości, która umożliwiała słyszenie słów wypowiedzianych przez M. P. i H. B.;

zaistnienie nerwowych momentów w czasie rozmowy M. P. i H. B., w trakcie których H. B. podnosił głos i używał wulgaryzmów;

wypowiedzenie przez H. B. wobec M. P. słów, iż rozwaliłby kubek na głowie A. L., a także użyłby wobec niej kija bejsbolowego;

podejście H. B. do A. L. na zakończenie spotkania z M. P. i zwrócenie się do A. L. słowami, że życzy jej zdrowia, bo jej to się przyda;

wzbudzenie w A. L. uzasadnionej obawy, że kierowane do niej groźby będą spełnione

zeznania A. L.

48-50, 86, 168-169

zeznania M. P.

3-4, 15-17, 46-47

zeznania J. L.

18-19

zeznania A. G.

22-23

zeznania M. K.

53-54

opinia sądowo-psychiatryczna

157-164

częściowo wyjaśnienia H. B.

35, 60-61,91, 168

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

zeznania A. L.

Pokrzywdzona w sposób rzeczowy, pozbawiony elementów ocennych opisała przebieg spotkania w którym uczestniczyła ona, M. P. i H. B.. Z jej zeznań wynika, że M. P. była jej znajomą, która wprowadziła się do zajmowanego przez nią mieszkania po zakończeniu relacji z oskarżonym. Zaznaczyła, że po tym fakcie kontaktował się z nią H. B., dążąc do spotkania z M. P.. Zeznała, że do spotkania powołanego w zarzucie postawionym oskarżonemu doszło w połowie września 2022 roku. A. L. wskazała, że uczestniczyła w tym spotkaniu na prośbę znajomej, która bała się iść sama. Zauważała, że zajęła inny stolik niż ten przy którym siedzieli M. P. i H. B., jednak pomimo tego słyszała część prowadzonej przez nich rozmowy. Stanowczo stwierdziła, że słyszała jak oskarżony użył słów, iż „rozjebałby” kubek na jej głowie, a także, że użyłby wobec niej kija bejsbolowego. Z jej zeznań wynika również, że na koniec spotkania oskarżony podszedł do niej i życzył jej zdrowia, gdyż jej to się przyda, a w reakcji na pytanie M. P. czy słowa te stanowią groźbę, tylko uśmiechnął się i wyszedł. A. L. dodała, że po tym spotkaniu, oskarżony groził jej także w czasie rozmów telefonicznych prowadzonych z M. P.. Pokrzywdzona wyjaśniła, że obawiała się gróźb odnoszących się do jej osoby, wypowiedzianych przez oskarżonego, bowiem miała na uwadze m.in. fakt, że w obawie przed H. B. jej znajoma wyprowadzała się ze swego mieszkania.

Oceniając wiarygodność zeznań pokrzywdzonej Sąd nie dopatrzył się prób konfabulacji lub bezpodstawnego oskarżania H. B. o zachowania, których ten się nie dopuścił. Postawa pokrzywdzonej wskazuje, iż powodem zainicjowania przez nią postępowania w tej sprawie nie była chęć zemszczenia się na oskarżonym, a jedynie obawa o własne bezpieczeństwo, a także o bezpieczeństwo M. P.. A. L. mając świadomość intensywności gróźb i zachowań wypełniających znamiona występku z art. 190a § 1 k.k. jakich oskarżony podejmował wobec M. P., a także wpływ tych zachowań na funkcjonowanie znajomej, miała prawo obawiać się groźby rozbicia kubka na jej głowie, czy też użycia wobec niej kija bejsbolowego przez H. B..

zeznania M. P.

Osoba ta w swych zeznaniach skoncentrowała się na opisie swej relacji z oskarżonym, podając szczegółowo okoliczności w jakich doszło do zakończenia ich związku i reakcji H. B. na to wydarzenie. Zauważyła, że po zakończeniu związku oskarżony zaczął grozić telefonicznie popełnieniem ciężkich przestępstw na jej szkodę (zabiciem, porwaniem, czy zgwałceniem). Dodała, że poczucie zagrożenia jakie odczuwała w związku z działaniami byłego partnera związane było np. z wysyłania do niej zdjęć przez H. B. z których wynikało, iż dokonał on samookaleczenia (np. raniąc swą rękę), czy też przysyłania nagrań na których zarejestrowano zabójstwa.

M. P. zaznaczyła, że oskarżony kierował groźby nie tylko do niej, ale także jej znajomych, w tym do A. L.. Na potwierdzenie swego stanowiska przedstawiła stenogram rozmowy telefonicznej jaką obyła z oskarżonym w którym użył on słów: „M., dzisiaj przyjeżdżają po A., walą ją na pizdę i zaraz jadą po pana P.. Zastanów się czy nie powinnaś zmienić adresu.” (k. 7). Podkreśliła, że od zakończenia ich relacji, tj. od 4 września 2022 roku, oskarżony podejmował próby spotkania z nią. Zauważyła ponadto, że gdy informowała H. B., iż nie chce tworzyć z nim związku, wówczas z jego strony pojawiały się groźby wyrządzenia krzywdy jej, członkom jej rodziny oraz jej przyjaciołom, w tym także A. L..

Zeznania M. P. uprawdopodabniają twierdzenia A. L. dotyczące zachowań podejmowanych wobec niej przez oskarżonego. Wprawdzie nie odnosiła się ona konkretnie do przebiegu spotkania powołanego w zarzucie postawionym oskarżonemu, ale z jej zeznań wynika, że H. B. negatywnie odnosił się (w tym formułował groźby) do osób, które funkcjonały w otoczeniu byłej partnerki. Należy zaznaczyć, że w związku z działaniami oskarżonego względem M. P. do Sądu Rejonowego (...) został skierowany akt oskarżenia w którym H. B. zarzucono popełnienie występku z art. 190a § 1 k.k. w okresie od 4 września 2022 roku do 18 kwietnia 2023 roku (k. 68-78).

zeznania J. L., A. G. i M. K.

Zeznania wymienionych świadków dopełniają obraz relacji jakie panowały pomiędzy oskarżonym a M. P. po zakończeniu ich związku. Potwierdzają one, że po tym zdarzeniu oskarżony podejmował agresywne działania wobec byłej partnerki. Ponadto A. G. i M. K. wskazali, że oskarżony kierował groźby także wobec nich.

opinia sądowo-psychiatryczna

Wydana w sprawie opinia odpowiada wymogom określonym w art. 200 § 2 k.p.k. oraz w art. 202 § 5 k.p.k. Jest ona jasna, spójna oraz nie zawiera wewnętrznych sprzeczności. Biegli odpowiedzieli na wszystkie pytania zadane przez organ prowadzący postępowanie, w sposób jasny przedstawili i uzasadnili ustalenia faktyczne, odnoszące się do stanu poczytalności i zdrowia psychicznego oskarżonego. Z opinii tej wynika, że w związku z działaniami podejmowanymi w okresie od 4 września 2022 roku od 18 kwietnia 2023 roku oskarżony nie działał w stanie wyłączającym lub ograniczającym rozpoznanie znaczenia podejmowanych czynów o jakim mowa w art. 31 § 1 i 2 k.k. Jednocześnie biegli wskazali, że w tym czasie H. B. przebył reakcję adaptacyjną dysforyczno-depresyjną. Opiniujący dodali, że zakończenie relacji z M. P. było dla oskarżonego stresorem o znacznej sile oddziaływania, na który dodatkowo nałożyły się inne stresujące wydarzenia w jego życiu, w szczególności śmierć ojca.

częściowo wyjaśnienia H. B.

Oskarżony w swych wyjaśnieniach skoncentrował się na opisie swych relacji z M. P.. Z wypowiedzianych przez niego twierdzeń wynika, że miał on trudności w zaakceptowaniu, iż ich związek uległ zakończeniu i w związku z tym podejmował wielokrotne próby kontaktu z byłą partnerką, także wbrew jej woli. Oskarżony potwierdził, że wyprowadził się z mieszkania M. P. we wrześniu 2022 roku. Potwierdził także, że we wskazanym miesiącu odbyło się spotkanie w kawiarni, w którym uczestniczyła M. P., której towarzyszyła A. L.. Oskarżony stwierdził, że w jego świadomości wskazane spotkanie zakończyło się dobrze. Jednocześnie wyjaśnił, że miał pretensje do A. L., bowiem w jego mniemaniu nie wywarła ona korzystnego wpływu na M. P.. Oskarżony uchylił się od odpowiedzi na pytanie w jaki sposób wyrażał te pretensje wobec A. L., przyznając, że pod wpływem emocji mógł użyć słów, iż chce „spalić cały świat”, odnosząc te słowa także do pokrzywdzonej (k. 35v).

Choć oskarżony formalnie nie przyznał się do popełnienia zarzuconego mu czynu, to jego wyjaśnienia w wielu elementach zbieżne są z innymi dowodami ujawnionymi w tym postępowaniu. Ze stanowiska oskarżonego wynika, że choć nie chciał się on szczegółowo odnosić do postawionych mu zarzutów, to jednocześnie nie kwestionował, że pod wpływem emocji mógł podejmować agresywne działania wobec byłej partnerki, a także jej znajomych, w tym wobec A. L..

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

Podstawa prawna skazania zgodna z zarzutem

I

H. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Przestępstwo opisane w art. 190 § 1 k.k. popełnione może być tylko w ten sposób, że sprawca grozi innej osobie popełnieniem przestępstwa na jej szkodę lub szkodę osoby najbliższej. Pokrzywdzonym tym przestępstwem może zatem być tylko osoba, do której ta groźba jest skierowana i która w jej następstwie mogłaby bezpośrednio lub pośrednio (poprzez pokrzywdzenie osoby jej najbliższej) ponieść szkodę (zob. Wyrok SN z dnia 13 lutego 2008 roku, IV KK 407/07, Lex nr 395069). Warunkiem przestępczości czynu jest, aby groźba wzbudziła uzasadnioną obawę, że będzie spełniona. Istotne jest także, aby groźba karalna dotarła do pokrzywdzonego, przy czym nie jest konieczne, aby sprawca bezpośrednio groził ofierze, może być ona bowiem przekazana także przez osoby trzecie (pośrednio).

H. B. dopuścił się przestępstwa określonego w art. 190 § 1 k.k. Oskarżony nieustalonego dnia we wrześniu 2022 roku w W. w restauracji (...) mieszczącej się w pobliżu stacji metra (...) groził A. L. popełnieniem na jej szkodę umyślnego przestępstwa przeciwko życiu i zdrowiu (rozbiciem kubka na głowie lub użyciem kija bejsbolowego), a groźba ta wzbudziła w niej uzasadnioną obawę, że będzie spełniona.

Wprawdzie oskarżony nie kierował tych słów bezpośrednio do A. L., ale czynił to w jej obecności. Musiał się więc co najmniej godzić z faktem, iż dotrą one do pokrzywdzonej. Uwzględniając, że oskarżony wypowiedział te słowa działając pod wpływem silnych emocji spowodowanych zakończeniem relacji z M. P. stwierdzić należy, że pokrzywdzona miała uzasadnione podstawy obawiać się spełnienia wypowiedzianej przez H. B. groźby.

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

H. B.

I

I

Wymierzając oskarżonemu karę za przypisany czyn Sąd kierował się przesłankami określonymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. Sąd zważył na stopień społecznej szkodliwości, wyrażający się zarówno w sposobie i okolicznościach popełnienia czynu, w szczególności treści groźby, jak też w postaci zamiaru i motywacji oskarżonego, który pod wpływem emocji spowodowanych zakończeniem związku z M. P. dopuścił się agresywnych zachowań zarówno w stosunku do byłej partnerki, jak i osób, którzy jak pokrzywdzona, funkcjonowały w jej otoczeniu. Uwzględniono również to, że oskarżony naruszył dobro chronione prawem jakim jest wolność człowieka przed obawą popełnienia przestępstwa na jego szkodę lub szkodę osoby mu najbliższej.

Wobec oskarżonego nie zachodziły żadne przesłanki wyłączające lub umniejszające jego winę w zakresie czynu którego się dopuścił. Zachowanie oskarżonego nie było uwarunkowane czynnikami zewnętrznymi, które mogłyby wyłączać możliwość swobodnego podejmowania przez niego decyzji, co potwierdziła opinia sądowo-psychiatryczna. Oskarżony jest osobą dojrzałą, której znane są normy prawne przynajmniej w stopniu podstawowym. Uwzględniając powyższe wymierzono oskarżonemu karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

H. B.

II

I

W stosunku do oskarżonego zasadnym było skorzystanie z dobrodziejstwa warunkowego zawieszenia wykonania kary pozbawienia wolności. Zawieszając karę uwzględniono fakt, iż nie był on wcześniej skazany na karę pozbawienia wolności (k. 140). Stanowi to punkt do formułowania wobec niego pozytywnej prognozy kryminologicznej i daje podstawy do założenia, iż będzie przestrzegał porządku prawnego. Skazanie za przypisane mu przestępstwo, mimo warunkowego zawieszenia wykonania kary, winno powstrzymać go przed powrotem do przestępstwa. Uwzględniając stopień społecznej szkodliwości przypisanego oskarżonemu czynu przyjęto 2 letni okres próby.

H. B.

III

I

Na podstawie art. 41a § 1 i 4 k.k. orzeczono wobec oskarżonego na okres 3 lat środek karny w postaci zakazu zbliżania się do A. L. na odległość poniżej 100 m i zakaz kontaktowania się z pokrzywdzoną. Orzeczenie tego środka karnego uzasadniała konieczność ochrony pokrzywdzonej przed ewentualnym atakiem ze strony oskarżonego. Odległość odnosząca się do zakazu zbliżania się oraz okres jego trwania nie tylko pozwolą zapewnić poczucie bezpieczeństwa pokrzywdzonej, ale wykluczą możliwość nawiązania jakiegokolwiek kontaktu skutkującego możliwością popełnienia kolejnego przestępstwa na szkodę A. L.. Okres 3 lat, będzie spełniał funkcję prewencyjną i wychowawczą, jak też pozwoli zweryfikować wysnutą wobec oskarżonego pozytywną prognozę kryminologiczną

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

IV

Na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. wobec uznania, że sytuacja majątkowa oskarżonego w związku z aktualnym pozbawieniem go wolności, nie pozwala uiścić mu kosztów sądowych w jakimkolwiek zakresie, bez uszczerbku dla utrzymania siebie i rodziny, zwolniono go z obowiązku ich ponoszenia, przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Podpis