Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 510/24

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. W. (1)

w dniu 22 listopada 2017 roku w W., w celu udaremnienia wykonania wyroku sądu orzekającego środek kompensacyjny w związku z wszczętym przez Prokuraturę Rejonową (...)postępowaniem przygotowawczym w sprawie o sygn. akt (...) i zakończonym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z dnia 8 lutego 2021 r. w sprawie o sygn. akt (...), udaremniła zaspokojenie swoich wierzycieli S. S. (2) oraz C. W. w ten sposób, że zbyła zagrożone zajęciem spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w W. przy ul. (...), dla którego prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...), tj. występek z art. 300 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Na podstawie zawiadomienia złożonego w dniu 7 kwietnia 2016 r. do Prokuratury Rejonowej (...) przez S. S. (2) i C. W., będących spadkobiercami M. Z., wszczęto postępowanie przygotowawcze w sprawie przywłaszczenia w latach 2006-2015 r. mienia wielkiej wartości w postaci środków pieniężnych przez J. W. (1). Sprawa toczyła się pod sygn. akt (...).

Zawiadamiający wskazali, że przywłaszczenie to miało się odnosić do składników majątku M. Z., które to winny wchodzić w skład masy spadkowej, a zostały zagarnięte przez J. Z..

zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa złożone przez S. S. (2)

186-194

akt poświadczenia dziedziczenia

195-196

W dniu 21 marca 2017 roku w ramach toczącego się śledztwa doszło do przesłuchania J. W. (1) w charakterze świadka. W czynności tej uczestniczył S. S. (2) jako pokrzywdzony. Pod koniec tego przesłuchania S. S. (2) wezwał J. W. (1) do zwrotu wszystkich pieniędzy, jakie otrzymała ona od J. Z., a które należały do M. Z.

protokół przesłuchania świadka z dnia 21 marca 2017 roku

1059-1060

zeznania P. S. (1)

47v-48v, 886-888

W piśmie z dnia 18 maja 2017 roku, ustosunkowując się do tego jak i późniejszego pisemnego wezwania, J. W. (1), jej konkubent - J. Z. oraz jej siostra - W. W. odpowiedzieli, że żadne z nich nie posiada, ani nie posiadało składników majątku wchodzących w skład spadku po zmarłym M. Z., jednocześnie stwierdzając, że zgłaszane przez S. S. (2) roszczenia są bezzasadne.

pismo z dnia 18 maja 2017 r. podpisane przez J. W. (1), J. Z. i W. W.

12

W dniu 14 lipca 2017 roku prokurator wydał postanowienie o żądaniu wydania rzeczy przez J. W. (1) mogących stanowić zabezpieczenie roszczenia o naprawienie szkody, tj. pieniędzy przekazanych przez J. Z. w imieniu M. Z., jak też oryginału dokumentu w postaci umowy o zawarcie rachunku bankowego, na którym zdeponowano tę kwotę, a w razie odmowy wydania tych rzeczy - nakazał przeszukanie pomieszczeń mieszkalnych przy ul. (...) w W.. Postanowienie to doręczone zostało J. W. (1) w dniu 20 lipca 2017 roku. Czynność przeszukania zrealizowano również w dniu 20 lipca 2017 roku, w której uczestniczył także J. Z..

Na postanowienie z dnia 14 lipca 2017 r. zażalenie złożyła samodzielnie J. W. (1).

W dniu 9 listopada 2017 roku Sąd nie uwzględnił tego zażalenia.

postanowienie o żądaniu wydania rzeczy i przeszukaniu

1062

protokół przeszukania

1063-1064

postanowienie Sądu Rejonowego (...) z dnia 9.11.2017 r.

1070-1075

W dniu 22 listopada 2017 roku J. W. (1) zbyła K. N. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego nr (...) położonego w W. przy ul. (...), dla którego prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...), za cenę 277.000 zł. Część ceny w kwocie 10.000 zł stanowiła zadatek, a pozostała część ceny zapłacona została na rachunek bankowy J. W. (1).

akt notarialny Repertorium (...)

572-576

zeznania K. N.

802-803, 895-896

zeznania J. S.

928

1.1.2.

J. W. (1)

w okresie od dnia 10 września 2018 r. do dnia 28 listopada 2018 r. w W. i W., w celu udaremnienia wykonania wyroku sądu orzekającego środek kompensacyjny w związku z wszczętym przez Prokuraturę Rejonową (...) postępowaniem przygotowawczym w sprawie o sygn. akt (...) i zakończonym prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z dnia 8 lutego 2021 r. w sprawie o sygn. akt (...), w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, udaremniła zaspokojenie swoich wierzycieli S. S. (2) oraz C. W., zbywając składniki swojego majątku zagrożone zajęciem w ten sposób, że w dniu 10 września 2018 roku w W. zbyła zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę gruntu nr (...) położoną w W. przy ul. (...), dla które prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) oraz w dniu 28 listopada 2018 roku w W. zbyła udział ½ nieruchomości gruntowej położonej w G., gmina D., stanowiącej działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...), czyn ten kwalifikuje jako występek z art. 300 § 2 kk w zw. z art. 12 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 11 grudnia 2017 roku J. W. (1) została zatrzymana i doprowadzona do Prokuratury Rejonowej (...) celem jej przesłuchania w charakterze podejrzanej. Jednocześnie zatrzymany został także J. Z..

Również w dniu 11 grudnia 2017 roku J. W. (1) została przesłuchana w charakterze podejrzanej stając pod zarzutem popełnienia przestępstwa z art. 291 § 1 kk w zw. z art. 294 § 1 kk polegającego na tym, że jako właścicielka rachunku bankowego prowadzonego w (...) pomogła do ukrycia kwoty 2.300.000 zł pochodzących z przestępstwa przywłaszczenia na szkodę M. Z.

protokół zatrzymania osoby

970, 968

postanowienie o zatrzymaniu i przymusowym doprowadzeniu osoby podejrzanej

969

postanowienie o przedstawieniu zarzutów z dnia 7 grudnia 2017 r.

1599

W dniu 10 września 2018 roku w W. zbyła A. i S. małżonkom J. zabudowaną nieruchomość stanowiącą działkę gruntu nr (...) położoną w W. przy ul. (...), dla które prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) za cenę 700.000 zł. Część ceny w kwocie 350.000 zł została zapłacona w gotówce, pozostała część na rachunek bankowy.

akt notarialny Repertorium (...)

562-566

zeznania A. P.

1080-1081

zeznania A. J.

796-797, 893-894

W dniu 28 listopada 2018 roku w W. J. W. (1) i J. Z. zbyli każde z nich udział ½ nieruchomości gruntowej położonej w G., gmina D., stanowiącej działkę oznaczoną numerem ewidencyjnym (...), dla której prowadzona jest księga wieczysta KW nr (...) za łączną cenę 39.000 zł. Nabywcą tej działki była Z. B.. W akcie notarialnym sprzedający pokwitowali odbiór całej ceny.

akt notarialny Repertorium (...)

568-570

zeznania Z. B.

601v-602, 892-893

Wyrokiem Sądu Okręgowego (...) z dnia 8 lutego 2021 roku (sygn. akt (...)) J. W. (1) uznana została za winną tego, że w dniu 21 marca 2011 roku w W. przyjęła na swój rachunek bankowy prowadzony przez (...) SA środki pieniężne w kwocie 2.300.000 zł pochodzące z korzyści związanych z popełnieniem przez inną ustaloną osobę przestępstwa przywłaszczenia na szkodę M. Z., tj. czynu z art. 299 § 1 kk i skazana na karę 1 roku i 6 miesięcy pozbawienia wolności, której wykonanie warunkowo zawieszono na okres 2 lat próby.

Nadto na podstawie art. 46 § 1 kk orzeczono wobec J. W. (1) obowiązek naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem poprzez zapłacenie na rzecz spadkobierców M. S. S. i C. W. kwoty po 1.150.000 zł dla każdego z nich.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 30 sierpnia 2022 r., zmienił wyżej wskazany wyrok Sądu Okręgowego jedynie w zakresie opisu przypisanego J. W. (1) czynu poprzez dodanie, że działania jej mogły udaremnić lub znacznie utrudnić stwierdzenie ich przestępnego pochodzenia i miejsca ich umieszczenia oraz ich wykrycie i zajęcie. W pozostałym zakresie wyrok ten został utrzymany w mocy.

wyrok Sądu Okręgowego (...) z dnia 8 lutego 2021 r. (sygn. akt (...))

105-106

wyrok Sądu Apelacyjnego w W. z dnia 30 sierpnia 2022 r. (sygn. akt (...))

114

Spadkobiercy S. P. S., P. S. (2) i B. S. wystąpili w dniu 19 października 2022 roku o wszczęcie egzekucji roszczeń pieniężnych.

Do ZUS skierowano wezwanie o dokonywanie potrąceń z emerytury (renty) wypłacanej J. W. (1).

Zajęte zostały także wierzytelności z rachunków bankowych prowadzonych przez Bank (...) SA i Bank (...) SA.

W odpowiedzi komornik uzyskał informację o przeszkodzie w realizacji zajęcia wobec braku środków.

ZUS poinformował natomiast, że od listopada 2022 r. J. W. (1) przysługuje świadczenie w wysokości 3.018,27 zł brutto, do wypłaty zaś 2.915,07 zł

wniosek egzekucyjny

110

zawiadomienie o wszczęciu egzekucji

118

wezwanie do dokonywania potrąceń z renty lub emerytury

125

zawiadomienia banków o przeszkodzie w realizacji zajęcia

141-142

zawiadomienie z ZUS

160, 498

wywiad środowiskowy

503

zeznania P. S. (1)

47v-48v, 886-888

zeznania P. S. (2)

888-889

zeznania B. S.

889-890

zeznania C. W.

220-223, 890-892

kopia książeczki (...), kopia rachunku oszczędnościowego oraz kopia przydziału mieszkania

1022-1028

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. W. (1)

jak w pkt 1.1. 1 i 1.1.2

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Działanie oskarżonej z zamiarem innym niż pokrzywdzenie wierzycieli

wyjaśnienia J. W. (1)

585, 858-860

Posiadanie przez oskarżoną własnych środków pieniężnych w znacznej wysokości

kopia książeczki (...), kopia rachunku oszczędnościowego oraz kopia przydziału mieszkania

1021-1029

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

akt notarialny Repertorium (...)

Dokument nie budzący wątpliwości co do jego autentyczności i zawartych w nim danych, potwierdzający dokonanie czynności rozporządzającej

zeznania K. N.

Depozycje spójne, rzeczowe, znajdujące oparcie w dowodach z dokumentów odnoszących się do nabycia nieruchomości lokalowej przy ul. (...). Świadek wskazała również, że powodem zbycia tego mieszkania przez oskarżoną było to, że nie mogła "za bardzo” mieszkać sama, że planowała zamieszkać z synem. Istotne natomiast jest to, że oskarżona była osobą w pełni zorientowaną odnośnie tego, co robi, była pewna co do ceny, za którą zamierzała zbyć nieruchomość, nie była skłonna do negocjacji.

zeznania P. S. (2), zeznania P. S. (1),

zeznania B. S.

Depozycje rzeczowe, logiczne, wzajemnie uzupełniające się, dające podstawy do odtworzenia sytuacji majątkowej spadkodawcy M. Z., działań podejmowanych przez jego spadkobiercę - S. S. (2), zmierzających do odzyskania majątku należącego do M. Z..

Pozostałe dowody z dokumentów przywołane w części 1.1.1

Dokumenty urzędowe, jak i dokumenty prywatne, nie budzące wątpliwości co do prawdziwości zawartych w nich informacji,

1.1.2

akt notarialny Repertorium (...);

akt notarialny Repertorium (...)

Dokumenty urzędowe nie budzące wątpliwości co do ich autentyczności i zawartych w nich danych, potwierdzające dokonanie czynności rozporządzającej

zeznania C. W.

Depozycje spójne, logiczne, wzajemnie uzupełniające się z zeznaniami P. S. (1), P. S. (2) i B. S., potwierdzających m.in. to, że J. W. (1) była zorientowana w przedsiębranych przez J. Z. działaniach.

zeznania Z. B.

Zeznania rzeczowe, w pełni korespondujące z dowodem w postaci aktu notarialnego, świadek nie miała jednakże wiedzy co do przyczyn zbycia działki przez oskarżoną, czasu, w jakim była ona wystawiona do sprzedaży

Pozostałe dowody z dokumentów przywołane w części 1.1.2

Dokumenty urzędowe, nie budzące wątpliwości co do prawdziwości zawartych w nich informacji.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

wyjaśnienia J. W. (1)

Wyjaśnienia oskarżonej, negującej działanie przez nią z zamiarem pokrzywdzenia wierzycieli, stanowiły w ocenie Sądu przyjętą przez nią linię obrony. O rzeczywistych zamiarach J. W. (1) świadczą w sposób jednoznaczny fakty, którym – w świetle dowodów z dokumentów – trudno jest zaprzeczyć. Chronologia tych zdarzeń niewątpliwie dowodzi, że poszczególne czynności wyzbywania się majątku czynione były po pierwsze z uwagi na toczące się postępowanie przygotowawcze, w trakcie którego oskarżona była indagowana odnośnie majątku M. Z., środków pieniężnych, w posiadaniu których się znalazła, po wtóre – wobec jednoznacznego wezwania jej do zwrotu majątku należącego do M. Z. i po trzecie wreszcie – coraz bliższej perspektywy tego, że żądania odnośnie zwrotu tego majątku przybiorą w efekcie procesową formę w postaci wyroku sądu.

W tych zatem okolicznościach twierdzenia oskarżonej co do tego, że zbycie nieruchomości przy ul. (...) było podyktowane chęcią zakupu domu na ul. (...) nie wytrzymują konfrontacji z faktami dotyczącymi dat nabycia i zbycia tych nieruchomości. Z aktu notarialnego dot. zbycia domu na ul. (...) wynika, że nieruchomość tę nabyła ona w dniu 31 maja 2004 r., a zatem znacznie wcześniej aniżeli zbycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu przy ul. (...).

Równie niewiarygodne są twierdzenia oskarżonej, jakoby pieniądze na lokaty rzędu kilkuset tysięcy złotych mogła mieć z pieniędzy uzbieranych z tytułu "sprzątania". Niespójne też są wyjaśnienia oskarżonej co do kwoty "600.000 zł", które to miała mieć jako "zabezpieczenie", że za nią miał wpłacić te pieniądze J. Z., ona miała te pieniądze mu zwrócić, a przy tym pieniądze te miał wpłacić J. Z. jako kaucję. Natomiast indagowana, jak mogłaby wyjaśnić, że pieniądze te faktycznie wpłacił adwokat, nie potrafiła już tego rzeczowo wytłumaczyć.

W ocenie Sądu, wyjaśnienia oskarżonej nie przyznającej się do popełnienia zarzucanych jej czynów stanowiły ewidentnie przyjętą przez nią postawę procesową. Oskarżona usiłowała kreować swój wizerunek jako osoby całkowicie niezorientowanej w działaniach podejmowanych przez J. Z., nie rozumiejącej tych czynności finansowych, wręcz „ofiary” tychże działań, niemniej fakty temu w oczywisty sposób przeczą. Wbrew temu co mówi, była doskonale zorientowana co do tego, że pieniądze wpływają na jej rachunki bankowe, które notabene sama zakładała, na rachunkach tych również ona sama zakładała lokaty, odpowiadała na wezwania do zwrotu pieniędzy, dokonywała czynności notarialnych, gdzie albo kwitowała przyjęcie środków pieniężnych albo wskazywała rachunek do wpłat. Żadna z osób kupujących od niej nieruchomości nie potwierdziła, aby była ona "nieobyta" w czynnościach, które realizuje. W ocenie Sądu, w toku niniejszego postępowania oskarżona z pełnym wyrachowaniem odgrywała rolę „starszej, schorowanej osoby”, która miała paść ofiarą bliżej nieokreślonej manipulacji ze strony J. Z., z którym notabene pozostawała w długoletnim nieformalnym związku, prowadząc wspólne gospodarstwo domowe. To w miejscu ich wspólnego zamieszkania dokonywano czynności przeszukania, przy której to była obecna, a zatem miała pełną świadomość co do kierunku prowadzonego śledztwa. Jedną z nieruchomości zbyła również wspólnie z J. Z.. Ta jej postawa jest zatem obliczona wyłącznie na uniknięcie odpowiedzialności karnej, w szczególności że J. Z. zmarł i tym samym nie może on współodpowiadać za działania, w których uczestniczył.

kopia książeczki (...), kopia rachunku oszczędnościowego oraz kopia przydziału mieszkania

Przedstawione dowody, aczkolwiek nie budzące wątpliwości co do prawdziwości zawartych w nich informacji, nie dawały podstaw do uznania, że oskarżona zdobyła środki pieniężne pozwalające na założenie jej lokaty bankowej na poziomie 2.300.000 zł z własnych oszczędności, czy też na podstawie osiąganych przez nią dochodów. Te dowody nie dają podstaw do przyjęcia, że oszczędności zgromadzone na książeczce (...) pozwoliłyby na sfinansowanie zakupu nieruchomości z własnych środków. Abstrahując od powyższego, okoliczności te nie miały też żadnego znaczenia dla niniejszej sprawy, gdzie nie jest kwestionowane to, z jakich środków nabyła oskarżona te nieruchomości, ale z jakiego powodu nieruchomości te zbywała.

1.2.1

zeznania J. S.

Zeznania świadka nie wniosły do sprawy żadnych istotnych okoliczności,

zeznania A. J.

Zeznania potwierdziły jedynie okoliczności dotyczące zakupu nieruchomości, czyli te wynikające także z treści aktu notarialnego. świadek nie była zaangażowana w proces nabywania tej nieruchomości, stąd nie miała żadnej dodatkowej wiedzy co do osoby sprzedającej i powodów, dla których tej nieruchomości się wyzbywa.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I i II

J. W. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

J. W. (1) została oskarżona o popełnienie czynu polegającego na tym, że w okresie od 26 kwietnia 2017 r. do 28 listopada 2018 r. w W. i W., w razie grożącej jej niewypłacalności z uwagi na toczące się postępowanie karne i związane z tym orzeczenie środka kompensacyjnego w postaci obowiązku naprawienia szkody pokrzywdzonemu, w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru udaremniła zaspokojenie swoich wierzycieli S. S. (2) oraz C. W., poprzez:

- zbycie w dniu 22 listopada 2017 roku w W. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu położonego w W. przy ul. (...) lokal (...), KW nr (...),

- zbycie w dniu 10 września 2018 roku w W. nieruchomości położonej w W. przy ul. (...), działka nr (...), KW nr (...),

- zbycie w dniu 28 listopada 2018 roku w W. udziału ½ nieruchomości położonej w G., gmina D., numer ewidencyjny (...), KW nr (...), który to czyn został zakwalifikowany jako występek z art. 300 § 1 kk w zw. z art. 12 § 1 kk.

Przeprowadzone postępowania dowodowe nakazywało jednak przyjąć, nie wychodząc poza granice oskarżenia nakreślone zdarzeniami historycznymi objętymi tym zarzutem, że czyny oskarżonej powinny być zakwalifikowane jako wyczerpujące znamiona występków z art. 300 § 2 kk, a z uwagi na czas dzielący pierwsze z zachowań od dwóch kolejnych, czyny te winny być uznane za dwa odrębne przestępstwa. Drugi zaś z czynów, jako składający się z dwóch zachowań podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, w myśl art. 12 § 1 kk stanowił jeden czyn zabroniony.

Sprawca, który w celu udaremnienia wykonania orzeczenia sądu, udaremnia zaspokojenie swojego wierzyciela przez to, że zbywa składniki swojego majątku zajęte lub zagrożone zajęciem, ponosi odpowiedzialność na podstawie art. 300 § 2 kk. W ocenie Sądu, działania oskarżonej zrealizowały znamiona tego właśnie występku.

Po pierwsze, oskarżona miała świadomość co do toczącego się postępowania karnego, w trakcie czynności realizowanych w toku tego postępowania była wzywana przez pokrzywdzonego do zwrotu przywłaszczonych składników majątku M. Z., miała świadomość tego, że w posiadanie środków pieniężnych należących do niego weszła w sposób nieuprawniony, że środki, które znalazły się w efekcie na założonych przez nią rachunkach bankowych, którymi następnie obracała i tworzyła kolejne lokaty terminowe, będzie musiała zwrócić.

Po wtóre, wierzytelność, jaka przysługiwała S. S. (2) względem niej była wierzytelnością powstałą z tytułu czynu niedozwolonego.

Warunkiem karalności na podstawie art. 300 § 2 kk jest bowiem istnienie roszczenia wierzyciela, bez znaczenia jest natomiast okoliczność, jakie jest źródło stosunku zobowiązaniowego między dłużnikiem a wierzycielem - czy powstał on ex contractu, czy ex delicto ( vide wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 maja 2023 r. sygn. akt II KK 567/22)

Po trzecie, wysokość tej wierzytelności powodowała, że spłata przez nią tego zobowiązania nie mogła nastąpić wyłącznie z jej świadczeń emerytalnych, lecz oczywistym było, że będzie ona wymagała skierowania egzekucji do tych składników jej majątku, które będę przedstawiały realną wartość na tyle dużą, że pozwolą na co najmniej częściową spłatę. Nawet łączna wartość mienia, którym rozporządziła oskarżona, nie była wystarczająca do spłaty jej zobowiązania wobec jej wierzycieli.

Zbywane przez oskarżoną mienie w postaci spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego czy też własność nieruchomości było zatem mieniem zagrożonym zajęciem w rozumieniu art. 300 § 2 kk. Stanowisko judykatury jest w tym względzie utrwalone. Wypełnienie znamion tego przestępstwa możliwe jest nie tylko wtedy, gdy orzeczenie organu orzekającego co do danej wierzytelności już zapadło, ale także wtedy, gdy istnieje ewentualność prowadzenia egzekucji majątkowej, a więc także w okresie, kiedy wierzyciel w sposób niedwuznaczny daje do zrozumienia, że postanowił przenieść swoje pretensje majątkowe na drogę postępowania sądowego. Ma to miejsce wówczas, gdy istnieje obiektywne, rzeczywiste i bezpośrednie niebezpieczeństwo zajęcia, czyli takie z którym liczyć się należy. Taka też sytuacja nastąpiła w niniejszej sprawie, kiedy to S. S. (2), uczestniczący w czynnościach śledztwa zainicjowanego jego zawiadomieniem, w sposób kategoryczny i jednoznaczny zażądał od J. W. (1) zwrotu wszystkich pieniędzy, które ona otrzymała od J. Z.. S. S. (2) wyjaśnił też wprost i niedwuznacznie, na jakiej podstawie opiera to żądanie, podkreślając, że jest on jednym z dwóch spadkobierców M. Z., a pieniądze, którymi oskarżona dysponuje, są pieniędzmi należącymi do tego ostatniego. Ponadto S. S. (2) zwrócił jej uwagę na to, że niezwrócenie tych środków może spowodować dla niej odpowiedzialność karną. Innymi słowy, J. W. (2) w sposób bezpośredni i jasny została wezwana w dniu 21 marca 2017 r. do zwrotu pieniędzy, mając jednocześnie niedwuznaczną informację od pokrzywdzonego, który dla niej był jednocześnie wierzycielem z tytułu popełnionego przez nią czynu niedozwolonego, że swoich roszczeń będzie on dochodził na drodze postępowania karnego. Postępowanie takie gwarantuje uwzględnienie prawnie chronionych interesów pokrzywdzonego, co w rzeczywistości przekłada się na orzeczenie środka kompensacyjnego w celu naprawienia szkody wyrządzonej przestępstwem. W konsekwencji uznania winy oskarżonej taki obowiązek został też na nią nałożony wyrokiem Sądu Okręgowego (...) w dniu 8 lutego 2021 r.

Po czwarte wreszcie, zbycie tych składników majątkowych spowodowało skutek w postaci udaremnienia wykonania wyroku sądu orzekającego środek kompensacyjny polegający na zapłacie łącznie 2.300.000 zł. Przestępstwo stypizowane w art. 300 § 2 kk jest bowiem przestępstwem materialnym, do którego istoty należy spowodowanie skutku w postaci udaremnienia lub uszczuplenia zaspokojenia roszczeń wierzyciela. W przypadku zaś J. W. (1) zbycie tych składników majątkowych, stanowiących jedyną realną wartość, spowodowało, że wykonanie wyroku sądu zostało w istocie udaremnione. Wysokość uzyskiwanych przez oskarżoną świadczeń emerytalnych spowodowała, że egzekucja była bezskuteczna. W ocenie Sądu, w pełni uzasadnione jest twierdzenie o udaremnieniu wykonania wyroku orzekającego środek kompensacyjny, mimo że następczo zdołano zabezpieczyć wpłaconą kwotę poręczenia majątkowego (gdzie jako podmiot wpłacający wskazana została kancelaria adwokacka k. 485) oraz zastosowano zabezpieczenie majątkowe (k. 509), działanie oskarżonej wywołało bowiem skutek w postaci braku możliwości wykonania tego orzeczenia. Na datę dokonywania przez oskarżoną przypisanych jej czynów nie dysponowała ona żadnym innym majątkiem, niż ten którego się wyzbyła. Późniejsze niż te czynności rozporządzające, a mianowicie skuteczne przejęcie środków pieniężnych, które wpłacone były jako poręczenie majątkowe czy zastosowane zabezpieczenie, nie zmieniało faktu, że dokonanie przez oskarżoną czynności rozporządzających wywarło realny skutek pozbawiając spadkobierców M. Z. możliwość zaspokojenia swoich wierzytelności.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. W. (1)

I

I

Oskarżonej na podstawie art. 300 § 2 kk wymierzona została kara 8 (ośmiu) miesięcy pozbawienia wolności.

Przy wymiarze kary Sąd kierował się dyrektywami wskazanymi w art. 53 kk. W odniesieniu do tego czynu wskazać, należy, iż zarówno stopień winy, jak i stopień społecznej szkodliwości tego czynu był znaczny. Oskarżona dopuściła się tego czynu, mając pełną świadomość jego bezprawności, nie działała w żadnych szczególnych warunkach, które mogłyby usprawiedliwić jej czyn chociażby w części. Działanie to było przemyślane, zaplanowane. Także stopień społecznej szkodliwości tego czynu była znaczny. Działanie oskarżonej dotyczyło bowiem mienia o dużej wartości, miała świadomość też tego, że jej dług wobec wierzycieli nie powstał w wyniku czynności prawnej, lecz był wynikiem czynu niedozwolonego. Surowiej bowiem oceniać należy postępowanie dłużnika, który nie spłaca zobowiązań powstałych na skutek popełnionego deliktu. Także następstwa tego czynu okazały się dla pokrzywdzonych wyjątkowo dotkliwe. Okolicznością łagodzącą była natomiast niekaralność oskarżonej w dacie popełnionego przez nią czynu.

Mając na względzie przytoczone powyżej przesłanki Sąd wymierzył oskarżonej karę bliską dolnego ustawowego zagrożenia.

J. W. (1)

II

II

Oskarżonej na podstawie art. 300 § 2 kk wymierzona została kara 10 (dziesięciu) miesięcy pozbawienia wolności. Podobnie jak w odniesieniu do czynu przypisanego oskarżonej w pkt I-ym wyroku, także w odniesieniu do tego przypisanego w pkt II-im podkreślić należy, że zarówno stopień winy, jak i stopień społecznej szkodliwości tego czynu był wysoki. W tym zaś przypadku społeczna szkodliwość tego czynu była tym większa, że składały się na niego dwa zachowania, popełnione w krótkim odstępie czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, jakim było udaremnienie zaspokojenia wierzycieli. W odniesieniu do tego czynu, kara wymierzona została również blisko dolnej granicy ustawowego zagrożenia.

J. W. (1)

III

I i II

Na podstawie art. 85 § 1 kk oraz art. 86 § 1 kk w zw. z art. 4 § 1 kk orzeczone jednostkowe kary pozbawienia wolności zostały połączone i wymierzona została J. W. (1) kara łączna 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności. Przywołanie w podstawie wymiaru kary art. 4 § 1 kk wynikało z faktu, że w dacie orzekania wymiar kary łącznej winien przewyższać najwyższą z kar jednostkowych, nie zaś – jak w brzmieniu przed nowelizacją – kiedy mógł być on równy najwyższej z jednostkowych kar. W ocenie Sądu kara taka winna spełnić zarówno cele zapobiegawcze i wychowawcze, jak też potrzebę w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Kara ta winna być odpowiednio dolegliwa dla samej oskarżonej, ale także być karą pokazującą, że popełnianie przestępstw, w szczególności takich, które wynikają z działań zaplanowanych, obliczonych na odniesienie wymiernych korzyści majątkowych, spotykać się będzie z surową karą. Orzekanie kary łagodniejszego rodzaju, względnie stosowanie instytucji probacyjnych, wywoływałoby przekonanie, że popełnienie przestępstw jest aktywnością opłacalną, z którą nie wiążą się właściwie żadne dolegliwe następstwa. Odnosi się to także do takich sprawców, którzy ze względu na swój zaawansowany wiek liczą na pobłażanie i ocenę ich czynów z przymrużeniem oka. Oczekiwanie zatem, że oskarżonej wymierzona byłaby kara łagodniejsza aniżeli bezwzględne pozbawienie wolności, byłoby dawaniem przyzwolenia do dokonywania przestępstw obliczonych na uzyskiwanie korzyści majątkowych.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych (Dz. U. Nr 49; poz. 223 z późn. zm.) Sąd zwolnił oskarżoną od kosztów i opłat w sprawie i przejął je na rachunek Skarbu Państwa, uznając, że ich pokrycie przez oskarżoną – wobec osiąganych przez nią jawnie dochodów – nie byłoby możliwe.

Podpis

sędzia Justyna Koska-Janusz