Treść orzeczenia II K 451/25 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

II K 451/25 - zarządzenie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2025-11-13

UZASADNIENIE WYROKU Z 28.10.2025R.

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 451/25

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. K.

w dniu 4 maja 2025 roku o godzinie 11:45 w W. na Alejach (...), znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci (...) (substancja psychotropowa z grupy I-P) w stężeniu odpowiadającym obecności alkoholu etylowego we krwi powyżej 0,5 promila, prowadził pojazd mechaniczny w postaci samochodu osobowego H. o nr rej. (...) w ruchu lądowym

to jest czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

J. K. w nocy z 3 na 4 maja 2025r. przed północą przyjechał swoim samochodem z miejscowości J. do W. wraz z dwójką znajomych – F. R. i J. D.. Udał się z nimi do klubu (...) przy Al. (...) w W.. Będąc tam rozmawiali z grupą 3 innych mężczyzn. Około północy n/n osoba zaproponowała oskarżonemu i jego znajomemu F. R. zażycie tabletki, której oskarżony nie znał składu (która jak się potem okazało była tabletką (...), z zawartością (...)). Ci nowopoznani mężczyźni wskazali, że będą się lepiej bawić po jej zażyciu. Oskarżony wraz z kolegą F. zażyli tę tabletkę, po której czuli się pobudzeni. J. K. około 1,5 h po zażyciu tej tabletki przestał być pobudzony, później widział, że tabletka ta uspokoiła go; z kolei kolega F. był dużo dłużej po niej pobudzony. J. K. przestał całkowicie zauważać działanie tej tabletki na swój organizm około godziny 8-9 rano. Oskarżony podejrzewał, że mógł to być narkotyk, widząc jak na niego zadziałała.

wyjaśnienia oskarżonego

106v-107

Zeznania J. D.

28-29, 120v-121

J. K. nigdy wcześniej nie zażywał narkotyków.

wyjaśnienia oskarżonego

106v-107

J. K. był posiadaczem prawa jazdy od 4.04.2025r.

dane z systemu (...)

J. K. po wyjściu z klubu (...), udał się ze znajomymi do innych barów w okolicy, ale nie spożywał w nich alkoholu. Wrócili potem po samochód zaparkowany w pobliżu klubu (...) i oskarżony zamierzał wrócić tym pojazdem do swojego domu w miejscowości J.. Pojazd ten to H. nr rej. (...) o przebiegu 265.391 km, będący ówcześnie we współwłasności oskarżonego i jego matki A. K.. Pojazd ten w chwili zdarzenia był szacowany przez portal (...)w przedziale 11.750 zł - 14.400 zł.

wyjaśnienia oskarżonego

106v-107

dane z portalu (...)dot. pojazdu H. nr rej. (...)

103

Chwilę po ruszeniu spod klubu, policjanci patrolujący tę okolicę w osobach mł. asp. Ł. S. i mł. asp. J. C. (1), zauważyli jak oskarżony nie trzymał prostego toru jazdy, a nadto nie używał kierunkowskazu podczas zmiany pasu ruchu, i z tego powodu go zatrzymali. Od samego początku oskarżony, jak i jego pasażerowie J. D. i F. R. byli zdenerwowani. J. K. został poddany badaniu śliny, które dało wynik pozytywny, wskazując na możliwość znajdowania się przez niego pod wpływem substancji psychoaktywnych. Oskarżony został zatrzymany, doprowadzony na badania lekarskie przez policjantów, w szpitalu pobrano od niego krew do badań.

W pojeździe, którym poruszał się oskarżony, policjanci ujawnili ponadto słoik z zawartością brązowej, plastycznej substancji, która to substancja została badaniu testerem N. odczynnikiem F., wskazując iż może to być (...). Słoik ten należał do J. D., oskarżony nie miał wiedzy, że jego znajomy jest w jego posiadaniu.

protokół badania śliny J. K.

7-8

protokół zatrzymania J. K.

zeznania Ł. S.

20-21, 121

protokół przeszukania pojazdu H. nr rej. (...)

15-17

protokół użycia testera narkotykowego

protokół oględzin zabezpieczonego słoika

zeznania J. D.

28-29, 120v-121

protokół pobrania krwi od oskarżonego

notatka urzędowa z 4.05.2025r.

We krwi oskarżonego, pobranej 4.05.,2025r. o godz. 13:10, w wyniku badań toksykologicznych, stwierdzono obecność:

- (...) w śladowych ilościach,

- (...) w stężeniu 96,6 ng/ml,

- (...) w stężeniu poniżej 20 ng/ml,

- (...) w stężeniu poniżej 10 ng/ml,

- (...) w stężeniu poniżej 2,5 ng/ml,

- (...) (oraz jego (...)).

Wśród biegłych toksykologów, powszechnie przyjęte jest, że poziomy stężeń uznawane za stan po użyciu substancji psychotropowej (...) i (...) to powyżej 25 ng/ml we krwi, a stan pod wpływem - powyżej 50 mg/l.

Odnośnie kodeiny, zaburzenia zdolności motorycznych występują dopiero w przypadku stwierdzenia co najmniej 150 ng/ml kodeiny we krwi.

Obecność we krwi oskarżonego (...), (...), (...), (...) wynikała z zażycia przez niego w dn. 3.05.2025r. przed przyjazdem do W. leków M. i P. C..

opinia z zakresu badań toksykologicznych (...)

57-65

wyjaśnienia oskarżonego

35-36, 106v-107

J. K. od 1.10.2025r. rozpoczął studia dzienne na kierunku (...) na Uniwersytecie (...).

Jest on związany z rodziną, często w domu rodzinnym.

Z R. do miejsca zamieszkania rodziców oskarżonego kursuje autobus podmiejski nr (...); w dni robocze jest 9 kursów, a w soboty 3. Odległość między R. a J. to 16 km.

wyjaśnienia oskarżonego

106v-107

zaświadczenie o przyjęciu oskarżonego na studia

105

Wydruk ze strony (...) dot. linii nr (...)

119

J. K. jest osobą niekaraną sądownie.

dane z KRK

102

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. K.

to jest czyn z art. 178a § 1 k.k.

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

J. K. w dn. 4.05.2025r. jadąc pojazdem H. o godz. 11:40 utrzymywał prosty tor jazdy.

zeznania Ł. S.

20-21

notatka urzędowa

J. K. w dn. 4.05.2025r. jadąc pojazdem H. o godz. 11:40 nie czuł w ogóle u siebie działania substancji, którą zażył w godzinach nocnych w klubie (...).

zeznania Ł. S.

20-21

notatka urzędowa

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

wyjaśnienia oskarżonego

Sąd dał wiarę w większości wyjaśnieniom oskarżonego, w zakresie o ile były one zbieżne z pozostałymi dowodami uznanymi za wiarygodne. Sąd nie kwestionuje, że oskarżony po raz pierwszy zażywał narkotyk w nocy z 3 na 4 maja 2025r., że prowadzi ustabilizowany tryb życia, że jest osobą niekaraną, oraz że do zażycia narkotyku został namówiony przez nieznaną mu osobę w klubie (...). Wskazać należy jednak, że oskarżony sam na rozprawie 18.09.2025r. podał, że po zażyciu tej tabletki poczuł się pobudzony, potem uspokojony, ale że działała ona na niego aż do godziny 8-9 rano. Oznacza to, że działanie substancji zawartych w niej było bardzo silne. Oskarżony zatem winien przewidywać, że substancje te dalej na niego oddziałowują, a nie jak podał, że uważał się za osobę całkowicie nieodurzoną. O tym, że substancja na niego wciąż działała, świadczy także prowadzenie auta w sposób nieprawidłowy, tj. brak trzymania prostego toru jazdy, a także zdenerwowanie w trakcie kontroli Policji.

zeznania Ł. S.

Sąd dał w pełni wiarę zeznaniom świadka, gdyż były one logiczne, jasne, oparte na tym, co bezpośrednio widział świadek. Ł. S. w dn. 4.05.2025r. pełnił pieszą służbę patrolową w okolicy Al. (...) i jedynym powodem zatrzymania przez niego oskarżonego był fakt, iż dostrzegł, że ten nie trzyma prostego toru jazdy oraz nie używa kierunkowskazów. Jako, że oskarżony jechał przez ścisłe centrum miasta, policjant miał obowiązek zainterweniować w takiej sytuacji. Zauważyć należy, że jest on osobą całkowicie obcą wobec oskarżonego i nie miał powodów, żeby go bezpodstawnie obciążać, np. ten sposób, że podając iż J. K. nie trzymał prostego toru jazdy.

Na rozprawie w dn. 28.10.2025r. świadek wyraźnie wskazał, że jeśli w notatce ze zdarzenia i swoich zeznaniach złożonych zaraz po zajściu podał, że kierowca nie trzymał prostego toru jazdy, to taka sytuacja musiała mieć miejsce.

zeznania J. D.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka - jego zeznania wyraźnie wskazują, że substancja odurzającą ujawniona w pojeździe oskarżonego znalazła się tam bez wiedzy J. K.. Nadto, jego słowa były zbieżne z wyjaśnieniami oskarżonego, poza tą kwestią, że po wyjściu z klubu (...), przebywali jeszcze w innych barach. Świadek z uwagi na upływ czas mógł zapomnieć o tym.

notatka urzędowa z 4.05.2025r.

Notatka ta była wsparciem dowodów w postaci zeznań policjantów, protokołu badania śliny oskarżonego. Notatka stanowi dowód w sprawie, gdyż nie zastępuje ona zeznań świadków czy czynności protokołowanych (por. art 174 kpk). Informacje z niej płynące były w pełni wiarygodne.

dane z KRK

Dokumenty niekwestionowane przez strony, pozyskane przez upoważnione do tego organy.

dane z systemu (...)

informacja z Wydziału Ruchu Drogowego (...) dot. pojazdu H. nr rej. (...)

zaświadczenie o przyjęciu na studia

Dokument prywatny, nie budzi wątpliwości, zgodny z wyjaśnieniami J. K..

opinia z zakresu badań toksykologicznych (...)

Opinia jasna, pełna, kompletna, wydana przez biegłego, fachowca w danej dziedzinie. W opinii szeroko powołano się na piśmiennictwo i praktykę w zakresie tego, jakie stężenie danej substancji uznawane jest za stan równoważny znajdowaniu się w stanie pod wpływem albo po użyciu alkoholu.

Opinia też jasno wskazuje, jakie substancje psychotropowe były obecne we krwi oskarżonego w chwili zdarzenia.

dane z portalu (...) dot. pojazdu H. nr rej. (...)

Dokument prywatny, uznany przez Sąd za wiarygodny, dowodzący średniej wartości pojazdu, jakim poruszał się oskarżony w dniu zdarzenia.

Wydruk ze strony (...) dot. linii nr (...)

Dokument prywatny, uznany przez Sąd za wiarygodny, dowodzący bardzo dobrego skomunikowania komunikacją publiczną miejscowości rodzinnej oskarżonego z R..

protokół badania śliny J. K.

Protokoły sporządzone przez upoważniony do tego organ, czynności przeprowadzono zgodnie z przepisami KPK, brak podstaw do kwestionowania tych dokumentów.

protokół oględzin zabezpieczonego słoika

protokół pobrania krwi od oskarżonego

protokół użycia testera narkotykowego

protokół zatrzymania J. K.

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia oskarżonego

Sąd częściowo nie dał wiary wyjaśnieniom oskarżonego, w zakresie w jakim podał, że rozpoczynając jazdę po godz. 11:00 w dn. 4.05.2025r. nie był świadom tego, że może znajdować się pod wpływem substancji psychotropowej. Jeśli oskarżony sam podał, że po zażytej tabletce, której składu nie znał, poczuł się bardzo pobudzony, a potem bardzo przytłumiony, i stan taki utrzymywał się w dużym natężeniu do 1,5 godziny po jej zażyciu, ale całkowitą "trzeźwość" poczuł około godz. 8-9, to świadczy to o tym, że tabletka ta miała bardzo silne działanie na organizm oskarżonego, i o godz. 11 winien przypuszczać, że dalej może ona wpływać na jego organizm i motorykę.

Sąd nie dał także wiary w zakresie w jakim podał on, że w trakcie jego obserwacji przez Policję prowadził prosto swój pojazd, gdyż wiarygodne zeznania policjantów z miejsca zdarzenia, a także sporządzona niezwłocznie po zdarzeniu notatka urzędowa temu przeczą, a nie ma żadnych podstaw do uznania, by policjanci mieli w tej sprawie składać fałszywe zeznania.

zeznania J. C. (2)

Z uwagi na mnogość interwencji Policji prowadzonych przez świadka, w tym z osobami pod wpływem narkotyków, świadek nie pamiętał tej konkretnie interwencji Policji, więc jego zeznania nie wniosły żadnych nowych okoliczności do sprawy.

Częściowo zeznania J. D.

Nie dano jedynie wiary jego depozycjom w zakresie w jakim podał, że J. K. miał prawidłowy tor jazdy po ruszeniu pojazdem spod klubu (...), gdyż było to ewidentnie sprzeczne z wiarygodnymi zeznaniami Ł. S.. Takie zeznania mogą wynikać z chęci postawienia oskarżonego w dobrym świetle przez kolegę lub z braku dokładnego zapamiętania przez niego wszystkich szczegółów z 4.05.2025r.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

J. K.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Artykuł 178a Kodeksu karnego penalizuje prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Zgodnie z § 1, osoba, która prowadzi pojazd w takim stanie, podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

W przedmiotowej sprawie na podstawie zebranych dowodów, w szczególności protokołu pobrania śliny od oskarżonego, wstępnego badania narkotesterem, a następnie protokołu pobrania krwi od niego i badania toksykologicznego, a także na podstawie protokołu zatrzymania z 4.05.2025r., zeznań świadków Ł. S. i J. C. (3), ustalono w sposób niewątpliwy, że J. K. w dn. 4.05.2025r. prowadził pojazd mechaniczny H. nr rej. o nr rej. (...) znajdując się pod wpływem substancji psychotropowej w postaci (...) ((...)), potocznie nazywanej także jako "(...)".

Badanie jego krwi pobranej zaraz po zatrzymaniu przez Policję wykazało, że w jego krwi stwierdzono obecność:

- (...) w śladowych ilościach,

- (...) w stężeniu 96,6 ng/ml,

- (...) w stężeniu poniżej 20 ng/ml,

- (...) w stężeniu poniżej 10 ng/ml,

- (...) w stężeniu poniżej 2,5 ng/ml,

- (...) (oraz jego metabolitu metylofenidatu).

Spośród w/w substancji, jedynie stężenie (...) powodowało konieczność zakwalifikowania jego czynu jako prowadzenie pojazdu w stanie pod wpływem środka odurzającego, gdyż w przypadku (...) i (...) jak wynika z opinii toksykologicznej - o stanie pod wpływem analogicznego jak stan nietrzeźwości należy mówić, gdy stężenie to wynosi powyżej 50 ng/ml - a co za tym idzie, jedynie poziom stężenie (...) u oskarżonego przekraczał ten poziom, ale pewnym jest (co wynika z powszechnej wiedzy o działaniu substancji chemicznych na (...)), że połączenie tylu środków odurzających naraz, włącznie z lekami, z pewnością w sposób znaczący negatywnie wpływała na zdolności motoryczne J. K..

Odnośnie (...) granica ta wynosi 150 ng/ml, więc obecność tej substancji także nie powodowała spełnienia przez oskarżonego znamion tego występku; podobnie jako obecność śladowych ilości (...), (...), (...), (...), (...). Obecność (...), (...), (...), (...) we krwi oskarżonego wynikała najprawdopodobniej z tego, że do tabletek "(...)" dodaje się często inne substancje psychotropowe, albo by zmniejszyć koszt ich produkcji, albo też by wzmóc jej działanie. Z kolei obecność we krwi oskarżonego (...), (...), (...) to efekt zażytych przez niego dzień wcześniej leków.

Oskarżony prowadził pojazd mechaniczny w chwili zatrzymania po Al. (...) w W., a więc niewątpliwie znajdował się w ruchu lądowym.

Brak było jakichkolwiek przesłanek do kwestionowania poczytalności oskarżonego.

☐

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

Art. 178 § 1 kk stanowi, że to, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym,

podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.

Z uwagi na górną granicę zagrożenia, możliwe jest zatem wymierzenie sprawcy kary nieizolacyjnej, na mocy art. 37a § 1 kk - co najmniej 4 miesięcy ograniczenia wolności albo 150 stawek dziennych grzywny.

Na to, jaka kara winna być wymierzona, i w jakiej wysokości, wpływ mają dyrektywy wymiaru kary z art. 53 kk, w tym szczególnie istotny jest stopień winy i społecznej szkodliwości czynu. Istotnym było także uwzględnienie tego, że oskarżony jest osobą młodocianą, więc podstawowy cel kary wobec niego ma być wychowawczy.

Stopień winy oskarżonego był średni - J. K. mógł przewidywać na podstawie tego, co działo się z jego organizmem w nocy z 3 na 4 maja 2025r., że jest pod wpływem substancji psychotropowej, i powinien z tego powodu powstrzymać się przed jazdą samochodem; mieć należy jednak na uwadze, że jest on osobą 18-letnią, co powoduje, że nie można uznać, iż jego wszystkie czyny są przemyślane i dojrzałe, w porównaniu np. do 30-letniej osoby.

Odnośnie stopnia społecznej szkodliwości, uznać należy go za wysoki. J. K. kierował pojazdem w znacznym stanie odurzenia, na co wskazuje stężenie (...) w jego krwi oraz brak prostego toru jazdy. Prowadził pojazd w centrum W., co prawda w dzień wolny od pracy, ale w trakcie długiego majowego weekendu, w okolicy gdzie obecnych jest wielu turystów i miejscowych, którzy spędzają czas w centrum na spotkaniach towarzyskich i rodzinnych. Kierowanie wobec tego przez niego pojazdem w takim stanie w sposób realny zagrażało bezpieczeństwu tych osób. Pamiętać należy także, że oskarżony jak sam wyjaśnił przed Sądem zamierzał w takim stanie jechać 110 km, tj. z W. do swojego miejsca zamieszkania (J.), co obrazuje jakie zagrożenie dla innych uczestników ruchu by sprowadzał na całej tej trasie będąc w tak wysokim stanie odurzenia.

Jako okoliczność łagodzącą wzięto pod uwagę jego uprzednią niekaralność i okazanie rzeczywistej skruchy.

Mając to na uwadze, a także fakt, że oskarżony w chwili czynu był młodociany (w myśl art. 115 §. 10 kk), co oznacza, że kara wymierzona wobec niego winna mieć w głównej mierze walor resocjalizacyjny, Sąd uznał że najbardziej adekwatną karą w tych okolicznościach będzie kara 1 roku ograniczenia wolności polegająca na obowiązku wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 25 godzin miesięcznie. Kara pozbawienia wolności byłaby zbyt surowa, a z kolei kara grzywny byłaby trudna do wykonania przez oskarżonego, gdyż sam nie zarobkuje, a jednocześnie studiuje dziennie. Wymiar godzinowy kary pozwoli mu swobodnie na łączenie jej z obowiązkami wynikającymi ze studiów.

J. K.

Sąd na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzekł wobec oskarżonego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych na okres 4 (czterech) lat.

Zgodnie z art. 43 § 1 kk, Sąd środek ten mógł orzec na okres od 3 do 15 lat.

W ocenie Sądu J. K. w sposób rażący wykroczył przeciwko bezpieczeństwu w ruchu lądowym. Pamiętać należy, że oskarżony posiadał prawo jazdy od miesiąca, prowadził wówczas jako kierowca pierwszy raz w stolicy (gdzie jest znacznie trudniejsza sytuacja na drodze niż w R. czy w jego rodzinnej miejscowości, choćby poprzez obecność licznych hulajnóg elektrycznych, rowerów, tramwajów, bus-pasów), więc powinien nienagannie przestrzegać przepisów ruchu drogowego, a tymczasem oskarżony całkowicie zbagatelizował przepisy ruchu drogowego, wykazał brak poszanowania dla bezpieczeństwa innych użytkowników ruchu; nadto prowadząc pojazd sprowadził potencjalne zagrożenie dla swoich pasażerów. Tym samym funkcja prewencyjna tego środka karnego nakazywała orzeczenie go w wymiarze większym niż minimalny, celem zapewnienia bezpieczeństwa innych użytkowników ruchu i uświadomienia oskarżonemu, jak nieodpowiedzialnie się zachował.

Sąd wskazuje nadto, że między miejscem zamieszkania rodziców oskarżonego a R. kursuje podmiejski autobus kilka razy dziennie, także w soboty, więc oskarżony nie będzie miał żadnego problemu w odwiedzinach rodziców. Nadto, z uwagi na bliską odległość między nimi (16 km od centrum R. do J.), w razie potrzeby zamówienie taksówki nie będzie się wiązało z dużymi kosztami.

Zakaz prowadzenia pojazdów z pewnością będzie uciążliwością dla oskarżonego, jednakże został on nałożony tylko i wyłącznie jako skutek umyślnego działania oskarżonego. Nie będzie jednak nadmierną uciążliwością, mając na uwadze, że oskarżony nie zarobkuje jako kierowca oraz ma możliwość bardzo dogodnego dojazdu komunikacją publiczną do rodziców.

J. K.

III

Sąd na podstawie art. 44b kk w zw. z art. 178a§5 kk orzekł od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa przepadek równowartości pojazdu H. o nr rej. (...) w kwocie 13.075 zł (trzynaście tysięcy siedemdziesiąt pięć złotych), czyli pojazdu, którym wówczas kierował J. K..

Orzeczenie tego przepadku, w przypadku kierowania pojazdu mechanicznego pod wpływem środków odurzających, jest obligatoryjne w świetle art. 178a§5 kk, na co jednoznacznie wskazuje wykładnia językowa tej regulacji. Przepis ten stanowi wyraźnie, że przepadku nie orzeka się w sytuacji, kiedy zawartość alkoholu w organizmie sprawcy przestępstwa określonego w art. 178a§1 kk była niższa niż 1,5 promila we krwi lub 0,75 mg/dm 3 w wydychanym powietrzu albo nie prowadziła do takiego stężenia. Wykładnia językowa tego przepisu stanowi wyraźnie, że orzeczenie przepadku jest obligatoryjne w przypadku popełnienia występku z art. 178a§1 kk - a jedynie w przypadku znajdowania się w stanie nietrzeźwości poniżej 1,5 promila nie ma on zastosowania. § 5 w żaden sposób nie odwołuje się do poziomu odurzenia substancjami odurzającymi, co oznacza tym samym, logicznie wnioskując, że w każdym przypadku prowadzenia pojazdu mechanicznego pod wpływem substancji odurzającej należy orzec ten przepadek. Pogląd taki wyrażony jest także w komentarzu do art. 44b kk pod redakcją prof. Stefańskiego, gdzie wskazano, że znajdowanie się pod wpływem substancji odurzające jest podstawą do przepadku z art. 44b kk, bez potrzeby odnoszenia tego do minimalnego stężenia danej substancji we krwi sprawcy ( R. A. Stefański (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. 7, 2025, kom. do art. 44b kk, Legalis), który to pogląd tut. Sąd podziela.

Ustalono, że samochód, którym poruszał się oskarżony w chwili czynu był współwłasnością jego i jego matki, więc orzeczenie jego przepadku w takiej sytuacji nie było możliwe (por. wyrok Sądu Najwyższego - Izba Karna z dnia 26 czerwca 2025 r., sygn. akt IV KK 198/25, Legalis nr 3253470) i należało orzec przepadek jego równowartości. Średnią wartość pojazdu oszacowano za pośrednictwem portalu (...) - wyniosła ona 13.075 zł.

Wskazać należy, że w ostatnim zdaniu art. 178a§5 kk zawarte jest, że Sąd może odstąpić od orzeczenia przepadku, jeżeli zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadniony szczególnymi okolicznościami – jednakże żadnych takich szczególnych okoliczności Sąd nie dostrzegł w rozpoznawaniu niniejszej sprawy.

J. K.

Sąd na podstawie art. 43a § 2 kk w zw. z art. 39 pkt 7 kk orzekł wobec oskarżonego świadczenie pieniężne w kwocie 5.000 zł (pięć tysięcy złotych) na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej.

W przypadku skazania za czyn z art. 178a § 1 kk orzeczenie tego świadczenia pieniężnego jest obligatoryjne. Jego minimalna wysokość wynosi 5.000 zł. Mając na uwadze fakt, że oskarżony jest studentem, bez dochodów, orzekanie tego świadczenia w wyższej wysokości byłoby zbyt represyjne wobec oskarżonego.

5. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. K.

Sąd na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary ograniczenia wolności w pkt I wyroku zaliczył oskarżonemu okres rzeczywistego pozbawienia wolności - zatrzymania w sprawie - w dniu 4 maja 2025r. godz. 11:45 do 15:30 - ustalając, iż jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności jest równoważny jest dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

J. K.

Sąd na postawie art. 63 § 4 kk na poczet orzeczonego środka karnego w pkt II wyroku w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania prawa jazdy od 4 maja 2025 roku do 28 października 2025 roku.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

W przedmiotowej sprawie brak było podstaw do zastosowania instytucji warunkowego umorzenia postępowania, mimo iż formalnie była taka możliwość, gdyż występek zarzucany oskarżonemu zagrożony był karą do 5 lat pozbawienia wolności.

Zgodnie z treścią art. 66 k.k. Sąd może warunkowo umorzyć postępowanie karne, jeżeli wina i społeczna szkodliwość czynu nie są znaczne, okoliczności jego popełnienia nie budzą wątpliwości, a postawa sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia uzasadniają przypuszczenie, że pomimo warunkowego umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni przestępstwa. Wymienione przesłanki decydujące o zastosowaniu warunkowego umorzenia postepowania muszą wystąpić łącznie. Tym samym, warunkiem niezbędnym dla warunkowego umorzenia postępowania jest uznanie, że społeczna szkodliwość czynu popełnionego przez oskarżonego i stopień jego winy nie były znaczne.

Zaznaczenia wymaga, że w czasie czynu oskarżony jako sprawca dorosły, poczytalny, działał w normalnej sytuacji motywacyjnej, co przesądzało, w ocenie Sądu o uznaniu, że stopień winy nie zasługiwał na miano nieznacznego.

Nie sposób także mówić o nieznacznym stopniu społecznej szkodliwości czynu - oskarżony poruszał się pojazdem mechanicznym w centrum W., w ostatni dzień majowego długiego weekendu, kiedy liczne grono (...) i turystów przemieszcza się tamtą okolicą. Oskarżony zatem realnie naruszył bezpieczeństwo licznego grona osób, a nadto stężenie (...) w jego organizmie wynosiło prawie dwukrotnie tyle, ile stanowi norma dla tej substancji dla stanu będącego odpowiednikiem stanu nietrzeźwości. Czynniki te nie pozwoliły także na przyjęcie nieznacznego stopnia społecznej szkodliwości.

Okoliczności eksponowane przez obronę jak wyrażenie skruchy, miały miejsce już po czynie i to dopiero po tym jak został zatrzymany. Biorąc pod uwagę powyższe, należało dojść w realiach tej sprawy do przekonania, że nie zostały zrealizowane przesłanki decydujące o warunkowym umorzeniu postępowania w postaci nieznacznego stopnia winy i społecznej szkodliwości czynu, co powoduje, że przesłanki w postaci postawy sprawcy niekaranego za przestępstwo umyślne, jego właściwości i warunki osobiste oraz dotychczasowy sposób życia, który uzasadnia przypuszczenie, że w przyszłości nie będzie naruszał porządku prawnego miały znaczenie drugorzędne.

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

VII

Z uwagi na skazanie oskarżonego, Sąd na podstawie art. 626 § 1 kpk i art. 627 kpk orzekł, że koszty postępowania ponosi w całości oskarżony, zasądzając od niego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem opłaty oraz kwotę 1.400 zł (jeden tysiąc czterysta złotych) tytułem zwrotu wydatków.

Wysokość opłaty obliczono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 w zw. z ust. 2 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 r.

Na wydatki złożyły się koszty doręczeń w postępowaniu przygotowawczym i sądowym,

2 x 20 zł (art. 618 § 1 pkt 1 kpk), wynagrodzenie biegłego z zakresu toksykologii 1360 zł (art. 618 § 1 pkt 9 kpk).

Oskarżony mimo iż nie osiąga dochodów, ma możliwość podjęcia zarobkowej obok studiowania - jak to czyni przeważające grono studentów - np. w weekendy czy popołudniami albo w okresie ferii zimowych lub letnich na studiach, i zarobić dzięki temu pieniądze na zapłatę kosztów sądowych, które zostały wygenerowane jego zachowaniem. Brak było zatem podstaw do zwalniania go od tych kosztów nawet w części.

7. Podpis

ZARZĄDZENIE

1. (...)

2. (...)

(...)

Dodano: 19 listopada 2025, Opublikował(a): Elżbieta Piotrowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Data wytworzenia informacji: 13 listopada 2025