Treść orzeczenia II K 321/23 - Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

II K 321/23 - uzasadnienie Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie z 2025-04-17

UZASADNIENIE

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 321/23

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

1. USTALENIE FAKTÓW

1.1. Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

P. U. (1)

w dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...), w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego do zaniechania podejmowanych przez niego prawnych czynności służbowych związanych z zabezpieczeniem zgromadzenia, zastosował wobec funkcjonariusza Policji przemoc w postaci napierania i kopania w tarczę policyjną, to jest występek z art. 224 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

W dniu 24 października 2020 roku na Placu (...) w W. odbywało się zarejestrowane zgromadzenie publiczne, którego celem miał być "(...)". Według zgłoszenia, miało w nim wziąć udział 10 osób; w rzeczywistości w zgromadzeniu wzięło udział kilka tysięcy osób.

Zgromadzenie odbywające się na Placu (...) w W. było zgłoszone do (...). Przebieg zgromadzenia zwołanego w rejonie Placu (...) nie był nadzorowany przez przedstawicieli miasta. Zgromadzenie nie zostało również rozwiązane.

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...)zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z (...) z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

Za pomocą pojazdu (...) do członków zgromadzenia kierowano komunikaty wzywające do przestrzegania obostrzeń związanych z pandemią (...), zachowania zgodnego z prawem, nieatakowania policjantów, a także do opuszczenia rejonu placu (...) przez osoby postronne, posłów, senatorów oraz inne osoby posiadające immunitet, a także dziennikarzy, przedstawicieli mediów, kobiety w ciąży oraz kobiety z dziećmi oraz informujące, iż wobec osób niepodporządkowujących się będą wyciągane konsekwencje prawne, łącznie z zatrzymaniami.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

Funkcjonariusze Policji w indywidualnych przypadkach używali w stosunku do osób biorących udział w zgromadzeniu środków przymusu bezpośredniego w postaci siły fizycznej, pałek służbowych, ręcznych miotaczy pieprzu, granatów hukowo-błyskowych oraz hukowo-błyskowo-gazowych.

Część osób biorących udział w zgromadzeniu zaczęła przemieszczać się najpierw w kierunku Pl. (...), a następnie w stronę Placu (...) w W.. W śla za nimi przemieszczano siły policyjne. Większa grupa osób pozostała na Placu (...) zaś pozostali uczestnicy udali się w kierunku Al. (...). Do zgromadzonych na Placu (...) również kierowano komunikaty wzywające do zachowania się zgodnego z prawem. W celu zatrzymania przemarszu protestujących, Policja wystawiła kordony, użyła także granatów hukowo-błyskowych oraz hukowo-błyskowo-gazowych. Z uwagi na agresywne zachowanie się pojedynczych osób wobec funkcjonariuszy policji, przystąpiono do zatrzymywania osób zgromadzonych na Placu (...).

wyjaśnienia S. K. (1)

k. 789-793

wyjaśnienia M. S. (1)

k. 269, 1020-1023

częściowo zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji: G. L. (1), S. W., K. D. (1), R. G. (1), D. H., B. S. (1), P. S. (1), M. K. (1), P. M. (1), T. S., K. S. (1), R. G. (2), P. S. (2),

k. 116-117, 902-904

k. 141-142, 167-168, 904-905, k. 228-229, 950-951, k. 235-236, 952-954, k. 289-290, 954-956, k. 316-317, 963-965, k.51-53, 966-968, k. 126-127, 968-970, k. 179-180, 195-196, 1024-1025, k. 211-212, 219-220, 1026-1027, k. 312-313, 413-414, 1027-1029, k. 241-242, 1082

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół oględzin rzeczy wraz z płytami z nagraniem demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

Wśród zgromadzonych na Placu (...) w W. był również P. U. (1). Oskarżony napierał i kopał w tarcze policyjne trzymane przez funkcjonariuszy policji idących w tyralierze policyjnej.

Z uwagi na agresywne zachowanie, P. U. (1) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji.

Podczas czynności przeszukania, w kieszeni spodni P. U. (1) ujawniono i zabezpieczono przedmiot w postaci pałki teleskopowej.

P. U. (1) w dniu 24 października 2020 roku był pod wpływem alkoholu. O godzinie 16:42 zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiła 0,96mg/l.

częściowo wyjaśnienia P. U. (1)

k. 27-28, 962-963

Protokół zatrzymania osoby

k. 5-6

Protokół przeszukania osoby

k. 8-10

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 11

Protokół oględzin rzeczy

k. 34-38, 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

Zeznania świadka K. K. (1)

k. 12-13, 1196

P. U. (1) był uprzednio 11-krotnie karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1384-1390

1.1.2.

A. K. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...) brał

udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska poprzez odpychanie,

szarpanie, uderzanie, rzucanie niebezpiecznymi przedmiotami, przy

czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla

porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

W toku zgromadzenia, zwłaszcza po otoczeniu protestujących dochodziło do pojedynczych przypadków napierania na kordon policjantów, rzucania w ich kierunku szklanymi butelkami, kamieniami, środkami pirotechnicznymi w postaci rac, świec dymnych oraz petard. Cześć osób dążyła także do opuszczenia miejsca zgromadzenia poprzez przepychanie się pomiędzy ustawionymi „zderzak w zderzak” radiowozami policyjnymi. Były to jednak zdarzenia incydentalne, nie definiujące zachowania całej grupy osób biorących udział w proteście.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

W zgromadzeniu na Pl. (...) brał udział oskarżony A. K. (1).

wyjaśnienia S. K. (1)

k. 789-793

wyjaśnienia M. S. (1)

k. 269, 1020-1023

częściowo zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji: G. L. (1), S. W., K. D. (1), R. G. (1), D. H., B. S. (1), P. S. (1), M. K. (1), P. M. (1), T. S., K. S. (1), R. G. (2), P. S. (2),

k. 116-117, 902-904

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół oględzin rzeczy wraz z płytami z nagraniem demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

1.1.3.

A. K. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...)

naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza Policji Oddziału

Prewencji w L. st. sierż. P. S. (1) w ten sposób, że uderzył

go prawą dłonią w twarz oraz szarpał się z nimi podczas i w związku z

pełnieniem przez funkcjonariusza obowiązków służbowych,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Podczas odbywającego się w dniu 24 października 2020 roku przy Placu (...) w W. zgromadzenia, część osób wyizolowana i otoczona kordonem policyjnym, próbowała się z niego uwolnić, przeciskając się między ustawionymi w szyku radiowozami, doprowadzając w kilku przypadkach do ich uszkodzenia. Wśród osób takich znajdowali się A. oraz M. K. (2).

Oskarżeni zaczęli się szarpać z funkcjonariuszami Policji, usiłującymi przeciwdziałać oddaleniu się zgromadzonych. Mężczyźni byli agresywni, szarpali i kopali w tarcze policjantów. W trakcie szarpaniny A. K. (1) uderzył prawą dłonią w twarz jednego z funkcjonariuszy Policji zabezpieczających zgromadzenie st. sierż. P. S. (1).

W wyniku napierania grupy osób, A. K. (1) przewrócił się i uderzył głową o asfalt.

A. K. (1) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji, a następnie przebadany oraz opatrzony przez pogotowie ratunkowe.

Wyjaśnienia A. K. (1)

k. 66-67

Zeznania świadka G. L. (1)

k. 116-117, 902-904

Zeznania pokrzywdzonego M. K. (3)

k. 126-127, 968-970

Zeznania pokrzywdzonego P. S. (1)

k. 51-53, 966-968

Dokumentacja medyczna

k. 48

protokół oględzin osoby

k. 58-60

Protokół zatrzymania osoby

k. 40-41

Protokół przeszukania osoby

k. 45-47

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 44

A. K. (1) nie był uprzednio karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1406-1407

1.1.4.

S. K. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...) brał

czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi

siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska poprzez odpychanie,

szarpanie, uderzanie, rzucanie niebezpiecznymi przedmiotami, przy

czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla

porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...)zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

W zgromadzeniu odbywającym się na Placu (...) w W. brał udział m.in. S. K. (1).

S. K. (1) nie przejawiał wobec policjantów agresywnego zachowania, w tym m.in. nie rzucał w funkcjonariuszy policji niebezpiecznymi przedmiotami.

S. K. (1) w dniu 24 października 2020 roku był trzeźwy.

Wyjaśnienia S. K. (1)

k. 789-793

Zeznania świadka P. S. (2)

k. 82-83, 100-102, 1083-1084

Dokumentacja medyczna

k. 80-81

Zeznania funkcjonariuszy Policji

k. 116-117, 902-904; k. 141-142, 167-168, 904-905; k. 228-229, 950-951; k. 235-236, 952-954; k. 289-290, 954-956; k. 316-317, 963-965; k.51-53, 966-968; k. 126-127, 968-970; k. 179-180, 195-196, 1024-1025; k. 211-212, 219-220, 1026-1027; k. 312-313, 413-414, 1027-1029; k. 1080-1081; k. 241-242, 1082; k. 82-83, 100-102, 1083-1084; k. 1108-1109; k. 12-13, 1196; k. 1248-1249

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół zatrzymania osoby

k. 72-73

Protokół przeszukania osoby

k. 77-79

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 76

Protokół oględzin rzeczy wraz z nagraniami przebiegu demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

Protokół oględzin osoby

k. 86-89

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

S. K. (1) nie był uprzednio karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1409-1410

1.1.5.

M. K. (2)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...) brał

czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi

siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska poprzez odpychanie,

szarpanie, uderzanie, rzucanie niebezpiecznymi przedmiotami, przy

czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla

porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

W zgromadzeniu odbywającym się na Placu (...) w W. brał udział m.in. M. K. (2).

wyjaśnienia S. K. (1)

k. 789-793

wyjaśnienia M. S. (1)

k. 269, 1020-1023

częściowo zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji: G. L. (1), S. W., K. D. (1), R. G. (1), D. H., B. S. (1), P. S. (1), M. K. (1), P. M. (1), T. S., K. S. (1), R. G. (2), P. S. (2),

k. 116-117, 902-904

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół oględzin rzeczy wraz z płytami z nagraniem demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

1.1.6.

M. K. (2)

W tym samym miejscu i czasie naruszył nietykalność cielesną

funkcjonariusza (...) L. podinsp. M. K. (3) podczas

i w związku z pełnieniem przez w/w funkcjonariusza obowiązków

służbowych w ten sposób, że wobec w/w interweniującego

funkcjonariusza użył siły fizycznej w postaci uderzenia rękami w twarz

powodując rozbicie oraz połamanie okularów należących do w/w

funkcjonariusza,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Podczas odbywającego się w dniu 24 października 2020 roku przy Placu (...) w W. zgromadzenia, część osób wyizolowana i otoczona kordonem policyjnym, próbowała się z niego uwolnić. Osoby te próbując przecisnąć się pomiędzy zaparkowanymi radiowozami, zaczęli uderzać w bok radiowozu, usiłowali go przewrócić. Osoby nie reagowały na polecenia wydawane przez funkcjonariuszy policji. Wobec powyższych osób użyto środka przymusu bezpośredniego w postaci gazu. Wśród powyższych osób znajdował się A. oraz M. K. (2).

Po krótkim czasie A. oraz M. K. (2) zaczęli się szarpać z funkcjonariuszami Policji W trakcie szarpaniny M. K. (2) uderzył pięścią w twarz jednego z funkcjonariuszy Policji w osobie podinsp. M. K. (3). Na skutek powyższego M. K. (3) rozbito oraz połamano okulary.

M. K. (2) został obezwładniony i zatrzymany przez funkcjonariuszy policji.

częściowo wyjaśnienia A. K. (1)

k. 66-67

Zeznania świadka G. L. (1)

k. 116-117, 902-904

Zeznania pokrzywdzonego P. S. (1)

k. 51-53, 966-968

Zeznania pokrzywdzonego M. K. (3)

k. 126-127, 968-970

Protokół zatrzymania osoby

k. 106-107

Protokół przeszukania osoby

k. 111-112

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 110

Protokół oględzin osoby

k. 113-115

M. K. (2) był uprzednio trzykrotnie karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1412-1413

1.1.7.

G. C. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...)

(...) brał czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy

wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na mienie oraz

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska, przy czym działał

publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla porządku

publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

W zgromadzeniu odbywającym się na Placu (...) w W. brał udział G. C. (1).

G. C. (1) nie przejawiał wobec policjantów agresywnego zachowania, w tym m.in. nie rzucał w funkcjonariuszy policji niebezpiecznymi przedmiotami.

G. C. (1) w dniu 24 października 2020 roku był pod wpływem alkoholu. O godzinie 20:38 zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiła 0,73 mg/l.

Wyjaśnienia G. C. (1)

k. 189-190

Częściowo zeznania świadka K. S. (1)

k. 179-180, 195-196, 1024-1025

Zeznania funkcjonariuszy Policji

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół zatrzymania osoby

k. 172-173

Protokół przeszukania osoby

k. 177-178

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 176

Protokół oględzin rzeczy wraz z nagraniami przebiegu demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

G. C. (1) był uprzednio 8-krotnie karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1398-1401v

1.1.8.

M. B.

W dniu 24 października 2020 roku na ulicy (...) w

pobliżu ulicy (...) w W. brał czynny udział w

zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska, poprzez uderzanie

interweniujących funkcjonariuszy Policji i wymachiwanie rękoma w ich

kierunku, przy czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące

lekceważenie dla porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

Wśród osób zgromadzonych był również M. B..

wyjaśnienia S. K. (1)

k. 789-793

wyjaśnienia M. S. (1)

k. 269, 1020-1023

częściowo zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji: G. L. (1), S. W., K. D. (1), R. G. (1), D. H., B. S. (1), P. S. (1), M. K. (1), P. M. (1), T. S., K. S. (1), R. G. (2), P. S. (2),

k. 116-117, 902-904

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół oględzin rzeczy wraz z płytami z nagraniem demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

1.1.9.

M. B.

W dniu 24 października 2020 roku na ulicy (...) w

pobliżu ulicy (...) w W. uderzając kilkukrotnie

zaciśniętą dłonią w głowę funkcjonariusza Policji biorącego udział w

zabezpieczeniu zbiegowiska, dokonał naruszenia jego nietykalności

cielesnej, podczas i w związku z wykonywaniem przez niego czynności

służbowych,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Podczas odbywającego się w dniu 24 października 2020 roku na ulicy (...) w pobliżu ulicy (...) w W. zgromadzenia M. B. uderzył kilkukrotnie zaciśniętą dłonią w kask funkcjonariusza Policji.

M. B. został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji.

M. B. podczas czynności zatrzymania był agresywny, stawiał czynny opór wymachując rękoma w stronę policjantów.

Wyjaśnienia M. B.

k. 213-214

Zeznania świadka R. G. (2)

k. 211-212, 219-220, 1026-1027

Protokół zatrzymania osoby

k. 202-204

Protokół przeszukania osoby

k. 206-207

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 208

Protokół oględzin osoby

k. 209

M. B. nie był uprzednio karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1396

1.1.10.

B. Ś. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. woj. (...)

przy ulicy (...) brał udział w zbiegowisku, wiedząc, że

jego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego

zamachu na funkcjonariuszy Policji biorących udział w zabezpieczeniu

zbiegowiska, poprzez rzucanie w nich niebezpiecznymi przedmiotami,

przy czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące

lekceważenie dla porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

Wśród osób zgromadzonych na Placu (...) w W. był m.in. B. Ś. (1).

wyjaśnienia S. K. (1)

k. 789-793

wyjaśnienia M. S. (1)

k. 269, 1020-1023

częściowo zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji: G. L. (1), S. W., K. D. (1), R. G. (1), D. H., B. S. (1), P. S. (1), M. K. (1), P. M. (1), T. S., K. S. (1), R. G. (2), P. S. (2),

k. 116-117, 902-904

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół oględzin rzeczy wraz z płytami z nagraniem demonstracji

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

ogólnodostępne (Internet) materiały audio-video z przebiegu zgromadzenia

1.1.11.

B. Ś. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. woj. (...)

naruszył nietykalność cielesną w taki sposób, że kopnął

funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem

obowiązków służbowych,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

B. Ś. (1) razem z byłą partnerką brał udział w zgromadzeniu odbywającym się w dniu 24 października 2020 roku na Placu (...) w W..

W pewnym momencie uczestnicy zgromadzenia zostali otoczeni kordonem policji.

Funkcjonariusze Policji użyli wobec protestujących granatów hukowych. Na skutek powyższego powstał chaos. Ludzie zaczęli uciekać.

Jeden z uczestników protestu uderzył R. G. (1) - funkcjonariusza policji zabezpieczającego przedmiotowe zgromadzenie, w pośladek, po czym uciekł z miejsca zdarzenia.

B. Ś. (1) został zatrzymany jako sprawca przedmiotowego zdarzenia.

Wyjaśnienia B. Ś. (1)

k. 793-794

Częściowo zeznania świadka K. D. (1)

k. 228-229, 950-951

Częściowo zeznania świadka R. G. (1)

k. 235-236, 952-954

Częściowo zeznania świadka P. M. (1)

k. 241-242, 1082

Protokół zatrzymania osoby

k. 222-223

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 226

B. Ś. (1) nie był uprzednio karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1394

1.1.12.

M. S. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. na Placu (...), brał

czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi

siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na mienie oraz

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska, poprzez

rzucanie w nich niebezpiecznymi przedmiotami, przy czym działał

publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla porządku

publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

W zgromadzeniu odbywającym się na Placu (...) w W. brał udział m.in. M. S. (1).

M. S. (1) nie przejawiał wobec policjantów agresywnego zachowania, w tym m.in. nie rzucał w funkcjonariuszy policji niebezpiecznymi przedmiotami.

M. S. (1) został zatrzymany przez funkcjonariuszy Policji.

Wyjaśnienia M. S. (1)

k. 269, 1020-1023

Zeznania świadka A. K.

k. 1029-1030

Zeznania świadka M. G.

k. 1193-1194

Zeznania świadka A. Ś.

k. 1194-1195

Zeznania świadka D. H.

k. 289-290, 954-956

Zeznania funkcjonariuszy Policji

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół zatrzymania osoby

k. 246-248, 282-283

Protokół przeszukania osoby

k. 286-288

Protokół oględzin rzeczy

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

Protokół oględzin osoby

k. 253-257

M. S. (1) nie był uprzednio karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1392

1.1.13.

J. Ł. (1)

w dniu 24 października 2020 roku w W. przy Placu (...), w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego do zaniechania podejmowanych przez niego prawnych czynności służbowych związanych z zabezpieczeniem zgromadzenia publicznego, zastosował wobec funkcjonariusza Policji przemoc w postaci popychania, to jest popełnił występek z art. 224 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

Celem zabezpieczenia zgromadzenia (...) zarządził na dzień 24 października 2020 roku operację policyjną o kryptonimie (...). Do przeprowadzenia powyższej operacji przydzielono siły i środki wsparcia z KWP z terenu kraju. Policja bezpodstawnie traktowała zgromadzenie jako nielegalne.

Zgromadzenie rozpoczęło się o godzinie 11:00 w rejonie (...). O godzinie 11:25 w rejonie Placu (...) spośród zgromadzonych wyizolowano grupę ok. 4000 osób.

O godzinie 13:15 przystąpiono do prewencyjnego zatrzymywania osób.

W zgromadzeniu odbywającym się na Placu (...) w W. brał udział m.in. J. Ł. (1), który utrudniał wykonywanie funkcjonariuszom policji czynności z innymi protestującymi, którzy rzucali w funkcjonariuszy policji szklanymi butelkami, racami, petardami, kamieniami. J. Ł. (1) w pewnym momencie podszedł do interweniujących funkcjonariuszy i zaczął ich popychać oraz szturchać.

J. Ł. (1) był pobudzony, zdenerwowany. Wykrzykiwał w stronę funkcjonariuszy policji wulgaryzmy. J. Ł. (1) nie stosował się do wydawanych przez funkcjonariuszy policji poleceń.

Z uwagi na agresywne zachowanie, J. Ł. (1) został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji.

J. Ł. (1) w dniu 24 października 2020 roku był pod wpływem alkoholu. O godzinie 14:31 zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu wynosiła 0,29 mg/l.

Wyjaśnienia J. Ł. (2)

k. 334-336, 356-358

Zeznania świadka K. K. (1)

k. 12-13, 1196

Zeznania świadka B. S. (1)

k. 316-317, 963-965

Zeznania świadka T. S.

k. 312-313, 413-414, 1027-1029

Zeznania funkcjonariuszy Policji

Informacje z (...)

k. 1167; 1206-1233

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

k. 1144-1161

Protokół zatrzymania osoby

k. 306-307

Protokół przeszukania osoby

k. 309-310

Protokół badania stanu trzeźwości

k. 311

Protokół oględzin rzeczy

k. 429-495, 499-546, 560-564, 573-576

J. Ł. (1) był uprzednio 1-krotnie karany sądownie.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

k. 1403-1404

1.2. Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

P. U. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział P. U. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 18 listopada 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.1.

1.2.2.

A. K. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...) brał

udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska poprzez odpychanie,

szarpanie, uderzanie, rzucanie niebezpiecznymi przedmiotami, przy

czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla

porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział A. K. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.2.

1.2.3.

S. K. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...) brał

czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi

siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska poprzez odpychanie,

szarpanie, uderzanie, rzucanie niebezpiecznymi przedmiotami, przy

czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla

porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział S. K. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.4.

1.2.4.

M. K. (2)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...) brał

czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi

siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska poprzez odpychanie,

szarpanie, uderzanie, rzucanie niebezpiecznymi przedmiotami, przy

czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla

porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział M. K. (2) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.5.

1.2.5.

G. C. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...)

(...) brał czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy

wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na mienie oraz

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska, przy czym działał

publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla porządku

publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział G. C. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

Rzucanie przez oskarżonego niebezpiecznymi przedmiotami w kierunku policjantów.

jak w pkt. 1.1.7.

1.2.6.

M. B.

W dniu 24 października 2020 roku na ulicy (...) w

pobliżu ulicy (...) w W. brał czynny udział w

zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska, poprzez uderzanie

interweniujących funkcjonariuszy Policji i wymachiwanie rękoma w ich

kierunku, przy czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące

lekceważenie dla porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział M. B. w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.8.

1.2.7.

B. Ś. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. woj. (...)

przy ulicy (...) brał udział w zbiegowisku, wiedząc, że

jego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego

zamachu na funkcjonariuszy Policji biorących udział w zabezpieczeniu

zbiegowiska, poprzez rzucanie w nich niebezpiecznymi przedmiotami,

przy czym działał publicznie, bez powodu, okazując rażące

lekceważenie dla porządku publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział B. Ś. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.10

1.2.8.

B. Ś. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. woj. (...)

naruszył nietykalność cielesną w taki sposób, że kopnął

funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem

obowiązków służbowych,

tj. o czyn z art. 222 § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Stosowanie przez B. Ś. (1) przemocy wobec funkcjonariusza Policji R. G. (1).

jak w pkt. 1.1.11.

1.2.9.

M. S. (1)

W dniu 24 października 2020 roku w W. na Placu (...), brał

czynny udział w zbiegowisku, wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi

siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na mienie oraz

dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji

biorących udział w zabezpieczeniu zbiegowiska, poprzez

rzucanie w nich niebezpiecznymi przedmiotami, przy czym działał

publicznie, bez powodu, okazując rażące lekceważenie dla porządku

publicznego,

tj. o czyn z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział M. S. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.12.

1.2.10.

J. Ł. (1)

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Czynny udział J. Ł. (1) w zbiegowisku (którego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na funkcjonariuszy Policji) w dniu 24 października 2020 roku.

jak w pkt. 1.1.13.

2. OCena DOWOdów

2.1. Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

1.1.1

częściowo wyjaśnienia P. U. (1)

Wyjaśnienia oskarżonego zostały ocenione jako wiarygodne w zakresie, w jakim potwierdził on swoją obecność na zgromadzeniu publicznym w dniu 24.10.2020 r., jak też fakt jego zatrzymania przez Policję. W tym zakresie jego wyjaśnienia zgodne są z pozostałym materiale dowodowym, w szczególności zeznaniami K. K. (1). Zgodne z innymi dowodami jest także twierdzenie oskarżonego o tym, że Policja utworzyła kordon wokół protestujących.

Zeznania świadka K. K. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. K. (1) w całości. Depozycje złożone przez świadka są rzeczowe i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

K. K. (1), będący funkcjonariuszem Policji, zeznał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej wobec P. U. podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W.. Świadek wskazując na przyczynę zatrzymania oskarżonego, zeznał o kopaniu przez P. U. (1) w tarcze trzymane przez funkcjonariuszy policji idących w tyralierze policyjnej. Sąd dostrzegł daleko posunięte podobieństwo treści zeznań świadka z treścią notatki urzędowej sporządzonej przez innego funkcjonariusza Policji, jednak – w ocenie sądu – okoliczność ta nie oznacza braku swobody, a w konsekwencji – niewiarygodności zeznań K. K., zważywszy na dynamiczny, rozciągnięty w czasie i złożony charakter zdarzeń będących udziałem świadka.

Zeznania świadków – funkcjonariuszy Policji (G. L. (1), S. W., K. D. (1), R. G. (1), D. H., B. S. (1), P. S. (1), M. K. (3), P. M. (1), T. S., K. S. (1), R. G. (2), P. S. (2))

Sąd, co do zasady, dał wiarę zeznaniom świadków – funkcjonariuszy Policji, opisujących przebieg zgromadzenia publicznego w dniu 24 października 2020 roku, działania Policji podjęte w ramach zabezpieczenia tegoż zgromadzenia oraz swoją w nich rolę – w zakresie, w jakim depozycje te pozostawały w zgodzie z pozostałym materiałem dowodowym, w tym w szczególności dowodami obiektywnymi w postaci nagrań z przebiegu demonstracji. Za wiarygodne uznano to, że funkcjonariusze zostali poinformowani przez dowódców, że według przepisów wówczas obowiązujących zgromadzenie było nielegalne i jako takie je traktowali.

Wiarygodne jest również to, że niektóre z osób zgromadzonych na Pl. (...), następnie także na Pl. (...), dopuszczały się aktów agresji w stosunku do policjantów (w tym szarpania za tarcze, kopania w nie, rzucania przedmiotów w postaci butelek, kamieni, materiałów pirotechnicznych w kierunku policjantów). Wskazać jednak należy, że w powyższym zakresie zeznania świadków są na ogół w sposób nieuprawniony lakoniczne, wręcz zdawkowe i hasłowe, a przy tym w sposób nieuprawniony generalizujące zachowanie uczestników zgromadzenia, a przez to zniekształcające i zafałszowujące jego obraz poprzez sugerowanie większej niż rzeczywista skali naruszeń prawa, sugerowanie, że uczestnicy zgromadzenia in gremio byli agresywni i dopuszczali się różnego rodzaju ataków na policjantów (policjanci zeznawali np.: „uczestnicy zgromadzenia rzucali przedmiotami…”, „tłum rzucał”, „tłum był agresywny” itp.). Zeznania w takim kształcie nie wytrzymują krytyki w konfrontacji z innymi dowodami, przede wszystkim tymi o charakterze obiektywnym – nagraniami przebiegu demonstracji, w tym przedstawionymi przez oskarżenie wraz z aktem oskarżenia, ale też dostępnymi w sieci Internet. Z dowodów tych wynika bowiem, że ataki na policjantów były incydentami, nie rzutującymi na charakter całego zgromadzenia. W tej mierze zatem zeznania funkcjonariuszy Policji muszą zostać uznane za niewarygodne.

Protokół zatrzymania osoby

Sąd uznał jako wiarygodny. Dokument został pozyskany, sporządzony i przeprowadzony zgodnie z wymogami procedury karnej, a żadna ze stron nie zakwestionowała jego rzetelności ani prawdziwości. Również Sąd nie miał podstaw aby podważyć jego wiarygodność.

Protokół przeszukania osoby

Protokół badania stanu trzeźwości

Protokół oględzin rzeczy

Informacje z (...)

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, nie był kwestionowany przez strony, spójny z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, nie był kwestionowany przez strony, co do zasady spójny z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Jednak i do tego dokumentu należy odnieść krytyczne uwagi podniesione wyżej, przy okazji oceny zeznań funkcjonariuszy Policji, a dotyczące tendencyjnego przedstawienia skali naruszeń prawa przez uczestników zgromadzenia.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

Dokument sporządzony zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. Nie budził wątpliwości natury prawnej i faktycznej. Żadna ze stron nie zgłaszała zastrzeżeń co do jego prawdziwości lub rzetelności.

1.1.2. – 1.1.3.

Wyjaśnienia A. K. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego A. K. (1).

Depozycje złożone przez oskarżonego, przyznającego się do winy, są rzeczowe i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

Oskarżony, przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego, wyjaśnił, że 24 października 2020 roku uczestniczył w zgromadzeniu przeciw obostrzeniom pandemicznym, odbywającym się na placu (...) w W.. Oskarżony wskazał, że naprzeciwko protestujących stał kordon policji. Oskarżony chcąc przedostać się przez kordon, wpadł na funkcjonariusza Policji, którego odepchnął swoim ciałem celem kontynuowania ucieczki. Oskarżony nadmienił, że wydawane były wobec jego osoby komunikaty wzywające do zachowania zgodnego z prawem, jednakże nie reagował na nie. Oskarżony, chcąc opuścić kordon, zaczął szarpać się z jednym z policjantów. Kiedy policjant nie chciał go przepuścić, oskarżony uderzył go w twarz, po czym się przewrócił z uwagi na napierający na niego tłum. Następnie funkcjonariusze Policji dokonali jego zatrzymania i przetransportowali go radiowozem na Komendę.

Zeznania świadka G. L. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka G. L. (1). Depozycje złożone przez świadka są obszerne, rzeczowe, logiczne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

Świadek G. L. (1), będący funkcjonariuszem Policji, zeznał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej przez funkcjonariuszy Policji podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W..

Świadek podczas zabezpieczenia protestu przedsiębiorców pełnił funkcję kierowcy radiowozu. Zeznał, że wszystkie radiowozy zostały ustawione na jednym z boków przy Placu (...) w W., by ograniczyć napływ ludzi na teren placu. Pomiędzy radiowozami stali policjanci z tarczami. Około godz. 13:30 dostał polecenie od dowódcy by uniemożliwić osobom znajdującym się na placu (...) opuszczenie go. Po krótkim czasie świadek dostrzegł dwóch mężczyzn szarpiących się z funkcjonariuszami Policji. Świadek zeznał, że M. i A. K. (1) byli agresywni i szarpali za tarcze trzymane przez funkcjonariuszy i kopali w nie. W trakcie szarpaniny M. K. (2) uderzył pięścią w twarz jednego z funkcjonariuszy Policji zabezpieczających zgromadzenie – M. K. (3). M. K. (3) na skutek uderzenia zniszczono okulary. A. K. (1) uderzył zaś w twarz funkcjonariusza P. S. (1).

Świadek ruszył funkcjonariuszom na pomoc i obezwładnił M. K. (2) nakładając mu na ręce trzymane z tyłu kajdanki. Następnie M. K. (4) przetransportowano do radiowozu i przewieziono do (...) w W..

Zeznania pokrzywdzonego M. K. (3)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. K. (3), jako że są spójne z pozostałym materiałem dowodowym.

Świadek M. K. (3), będący funkcjonariuszem Policji, zeznał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej przez funkcjonariuszy Policji podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W..

Świadek zeznał, że w dniu 24 października 2020 roku w W. na Placu (...) odbywało się zgromadzenie. Świadek zeznał, że na odprawie funkcjonariusze Policji dostali informację, że według przepisów wówczas obowiązujących zgromadzenie było uznane za nielegalne.

Świadek wskazał, że z uwagi na powyższe funkcjonariusze Policji dostali polecenie zatrzymania osób biorących udział w zgromadzeniu. Zgromadzenie zostało otoczone kordonem policyjnym z poustawianych ciasno obok siebie radiowozów policyjnych. Świadek zaznaczył, że stał za radiowozami. W pewnym momencie zauważył jak jedna osoba spośród zgromadzonych szarpie się z dwoma funkcjonariuszami policji. M. K. (3) podbiegł do funkcjonariuszy policji i wydał mężczyźnie polecenie, by się uspokoił. M. K. (2) podczas szarpaniny uderzył M. K. (3) w twarz i strącił mu z nosa okulary.

Zeznania pokrzywdzonego P. S. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka P. S. (1). Świadek, będący funkcjonariuszem Policji, zeznawał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej w stosunku do A. K. podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W., w toku której został przez oskarżonego uderzony pięścią w twarz, natomiast M. K. (2) uderzył w twarz M. K. (3), niszcząc mu przy tym okulary. Zeznania te są zgodne z zeznaniami G. L. i M. K. oraz wyjaśnieniami A. K. (1).

Informacje z (...) dot. zgromadzenia

jak w pkt. 1.1.1

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Dowody wiarygodne. Dokumenty zostały sporządzone zgodnie z wymogami procedury karnej, prawidłowo dokumentując przeprowadzane czynności; nie było podstaw do zakwestionowania ich rzetelności ani prawdziwości.

Dokumentacja medyczna

Dokument sporządzony przez uprawniony podmiot, w odpowiedniej formie, nie był kwestionowany przez strony, spójny z pozostałym zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym.

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.4

Wyjaśnienia S. K. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego S. K. (1) w całości.

Depozycje złożone przez oskarżonego są obszerne, rzeczowe, logiczne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

Oskarżony przesłuchany na etapie postępowania sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów zabronionych. Złożył wyjaśnienia, w których wskazał, że w dniu 24 października 2020 roku faktycznie uczestniczył w spontanicznym proteście odbywającym się w W.; dodał, że podczas zgromadzenia uczestnicy zostali otoczeni kordonem policyjnym, który się zacieśniał. Wydawane były komunikaty do rozejścia się, jednakże kiedy oskarżony podszedł do policjanta i zapytał się czy może opuścić kordon, ten wulgarnie zaprzeczył. Oskarżony zaznaczył, że podczas zgromadzenia nie rzucał niczym w funkcjonariuszy Policji, ani ich nie atakował.

Zeznania świadka P. S. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka P. S. (2) w części. Świadek, będący funkcjonariuszem Policji, zeznał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej przez niego w stosunku do oskarżonego podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W.. Zeznał, że nie widział, żeby S. K. (1) podczas zgromadzenia rzucał jakimikolwiek przedmiotami, co należy uznać za wiarygodne. Według świadka oskarżony miał jednak nawoływać do zbiegowiska przez megafon, dopytywany o treść tych nawoływań, nie był wszakże w stanie ich przytoczyć, wskazując, że słów oskarżonego nie słyszał, bo było głośno. Przesłuchany ponownie, po 8 miesiącach od zgromadzenia, świadek dodał, że od swojego dowódcy – M. S. (2) – słyszał, że ten widział, jak oskarżony rzucał jakimś przedmiotem w policjantów. Powyższe nie zasługuje na wiarę – podanie tak istotnego elementu zachowania oskarżonego po raz pierwszy (brak go zarówno w pierwszych zeznaniach świadka jak i w notatce urzędowej) po stosunkowo odległym czasie od zdarzenia, zwłaszcza w realiach pracy funkcjonariusza Policji, rodzi oczywiste zastrzeżenia, tym bardziej, że M. S. (2), przesłuchany dopiero przed sądem, nie był w stanie potwierdzić podawanych przez świadka okoliczności.

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.5. – 1.1.6.

Zeznania świadka G. L. (1)

jak w pkt. 1.1.2-1.1.3

Zeznania pokrzywdzonego P. S. (1)

jak w pkt. 1.1.2-1.1.3

Zeznania pokrzywdzonego M. K. (3)

jak w pkt. 1.1.2-1.1.3

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.7

Wyjaśnienia G. C. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, który przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego wyjaśnił, że w dniu 24 października 2020 roku po raz pierwszy uczestniczył w tego typu zgromadzeniu. Na Placu (...) znalazł się przypadkowo. Nie był świadomy, że przedmiotowe zgromadzenie było nielegalne.

częściowe zeznania świadka K. S. (1)

Zeznania złożone przez K. S. (1) zasługują jedynie na częściowe uwzględnienie.

Świadek, będąca funkcjonariuszem Policji, zeznała na okoliczność przebiegu interwencji podjętej przez nią w stosunku do G. C. podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W.. W swoich zeznaniach złożonych bezpośrednio po zdarzeniu podała, że dowódca jednostki R. G. (1) wydał polecenie, aby zatrzymywać ludzi biorących udział w proteście, wobec czego dokonała zatrzymania jednej z osób zgromadzonej w tłumie osób rzucających przedmiotami tj. G. C. (1). Ponadto świadek z uwagi na nie zastosowanie się przez zatrzymanego do obowiązku zakrywania ust i nosa w otwartej przestrzeni publicznej oraz przemieszczania się pieszo nie zachowując minimum 1,5 metra odległości nałożyła na G. C. (1) mandat kredytowany w wysokości 100 zł. Świadek nie podawała wówczas (także w sporządzonej przez siebie notatce urzędowej), by oskarżony sam czymkolwiek rzucał. Dopiero podczas przesłuchania, mającego miejsce 8 miesięcy po zdarzeniu świadek zeznała, że w tłumie protestujących widziała, jak G. C. (1) atakował policjantów i rzucał w ich kierunku różnymi przedmiotami.

Powyższe zeznania, stojące w sprzeczności z jej uprzednimi zeznaniami, muszą zostać ocenione jako niewiarygodne.

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.8. – 1.1.9.

Wyjaśnienia M. B.

Oskarżony przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego przyznał się do naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza Policji; nie przyznał się do czynu z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk.

Depozycje złożone przez oskarżonego w zakresie, w jakim przyznaje się do popełnienia czynu zabronionego są spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

Zeznania świadka R. G. (2)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka R. G. (2) w całości. Depozycje złożone przez świadka odnośnie do zachowania M. B. są spójne z wyjaśnieniami samego oskarżonego.

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.10. – 1.1.11.

Wyjaśnienia B. Ś. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego B. Ś. (1) w całości wobec braku wystarczających dowodów przeciwnych.

Oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów. Złożył wyjaśnienia, w których wskazał, że w dniu 24 października 2020 roku razem z byłą partnerką przyjechał do W. na protest kobiet; w okolicach (...) zauważył tłum zmierzający pod (...). Część tłumu się odłączyła i poszła w kierunku Placu (...). Oskarżony razem z byłą partnerką udali się wraz z tłumem na Plac (...). Tam cały tłum zgromadzony na Placu (...) został otoczony kordonem policji. Funkcjonariusze Policji rzucali w uczestników zgromadzenia granatami hukowe. Na skutek powyższego powstał chaos. Ludzie zaczęli uciekać. Oskarżony wskazał, że widząc jak jeden z policjantów zamachnął się, by uderzyć jego byłą partnerkę, osłonił ją i otrzymał uderzenie pałką w plecy. Oboje zaczęli uciekać, jednakże oskarżony się potknął i stracił byłą partnerkę z pola widzenia. Z uwagi na powyższe wrócił na miejsce, w którym niedawno odbywało się zgromadzenie, chcąc znaleźć byłą partnerkę. Chwilę później oskarżony został zatrzymany i przetransportowany do radiowozu.

Oskarżony wyjaśnił, że nie widział aby tłum zachowywał się agresywnie wobec funkcjonariuszy Policji.

Depozycje złożone przez oskarżonego, co prawda, stoją w sprzeczności z zeznaniami funkcjonariuszy Policji w osobach: R. G. (1), K. D. (1) oraz P. M. (1), jednakże w ocenie sądu, to oskarżonemu należy dać wiarę. Zeznania funkcjonariuszy Policji nie spełniają bowiem wymogów wiarygodnych dowodów. ynika, że mężczyzna, który kopnął R. G. (1) był niski i szczupły. Tymczasem oskarżony jest wysokim i dość krępym mężczyzną. Sam pokrzywdzony wskazał, że nie byłby w stanie zidentyfikować osoby, która go kopnęła ponieważ gdy się obrócił, sprawca już odbiegał. Zidentyfikowanie B. Ś. (1) jako sprawcy ww. zdarzenia przez pozostałych funkcjonariuszy jest, w ocenie Sądu, mało prawdopodobne, z uwagi na ilość uczestników biorących udział w proteście przedsiębiorców oraz fakt, że ich zeznania, składane po znacznym czasie od zdarzenia są zdawkowe i niespójne. Z zeznań K. D. wynikałoby, że R. G. (1) oznajmił mu, że rozpoznaje zatrzymanego oskarżonego jako tego, który wcześniej kopnął go, gdy tymczasem pokrzywdzony, jak wspomniano, nie mógł sprawcy widzieć (bo ten, gdy na niego spojrzał, był do niego odwrócony tyłem i już uciekał), a zatem i nie mógł go rozpoznać. Świadek P. M. (1) podał z kolei, że to on (a nie, jak wynikałoby z zeznań K. D., R. G. (1)) poinformował funkcjonariusza zatrzymującego oskarżonego, że ten dokonał naruszenia nietykalności cielesnej policjanta. Z zeznań P. M. wynika też, że mężczyzna, który kopnął R. G. (1) był niski i szczupły. Tymczasem oskarżony, o czym sąd miał okazję się przekonać, jest wysokim mężczyzną.

Z uwagi na powyższe, wyjaśnienia B. Ś. (1) nie napotykają skutecznego kontrdowodu, wobec mankamentów dowodów obciążających w postaci zeznań funkcjonariuszy Policji.

Częściowe zeznania świadka K. D. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka K. D. (1) jedynie w części.

Świadek zeznał, że po dokonaniu zatrzymania B. Ś. (1) dowódca (...) W. nadkom. R. G. (1) rozpoznał zatrzymanego jako osobę, która w trakcie wcześniejszych działań na Placu (...) kopnęła go w pośladek. Powyższe stoi w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Sam pokrzywdzony R. G. (1) zeznał, że nie pamiętał przez kogo dokładnie został kopnięty, nie był w stanie opisać wyglądu sprawcy, w związku z czym późniejsze zidentyfikowanie przez niego B. Ś. (1) jako sprawcy zdarzenia jawi się jako mało wiarygodne. Z kolei świadek P. M. (1) podał, że to on miał poinformować K. D. o zachowaniu zatrzymanego mężczyzny.

Częściowe zeznania świadka R. G. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka R. G. (1) jedynie w części.

Świadek zeznał, że uczestnicy powyższego zgromadzenia przemieszczali się spod (...) w kierunku Placu (...). Świadek zeznał, że funkcjonariusze Policji próbowali zatrzymać całą powyższą grupę osób przemieszczających się spod (...). Podczas zgromadzenia w kierunku policjantów zabezpieczających zgromadzenie były rzucane kamienie, szklane butelki, petardy. Z uwagi na powyższe grupa osób rzucających butelkami została otoczona, a następnie zatrzymana.

Świadek składając zeznania zarówno na etapie postępowania przygotowawczego jak i postępowania sądowego zaznaczył, że nie pamięta, przez kogo dokładnie został kopnięty, nie jest w stanie opisać wyglądu sprawcy. co kłóci się z jego zeznaniem, jakoby nie miał wówczas wątpliwości, że sprawcą kopnięcia była osoba zatrzymana przez K. D..

Częściowe zeznania świadka P. M. (1)

Zeznania złożone przez P. M. (1) zasługują jedynie na częściowe uwzględnienie.

Świadek zeznał, że podczas zgromadzenia na Placu (...) jeden z uczestników kopnął funkcjonariusza Policji R. G. (1) w pośladek, po czym odwrócił się i bardzo szybko zaczął uciekać. Świadek zeznał, że zaczął go gonić, jednakże ten zginął mu w tłumie. Po kilkunastu minutach świadek ponownie zauważył osobę, która była sprawcą przedmiotowego zdarzenia, a która wówczas zatrzymywał funkcjonariusz K. D. (1). Świadek zeznał, że osoba, która kopnęła R. G. (1) była niska i szczupła.

Powyższe stoi w sprzeczności z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie. Opis wyglądu sprawcy przedmiotowego zdarzenia nie zgadza się z rzeczywistym wyglądem B. Ś. (1).

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.12

Wyjaśnienia M. S. (1)

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego M. S. (1) w całości. Depozycje złożone przez oskarżonego są obszerne, rzeczowe, logiczne i spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

M. S. (1) zarówno na etapie postępowania przygotowawczego, jak i postępowania sądowego nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego. Wyjaśnił, że marsz (...), który odbył się w dniu 24 października 2020 roku był zorganizowany przez J. S. oraz G. B.. Organizator poinformował zgromadzonych, że spotkanie jest legalne. Świadek wskazał, że pierwsze dwie godziny zgromadzenia przebiegły spokojnie. Słuchano wówczas wykładów prelegentów. W pewnym momencie pokojowy charakter spotkania przerodził się w narastającą agresję pomiędzy uczestnikami zgromadzenia a Policją. Jedna z osób uczestniczących w spotkaniu rzucała przedmiotami w stronę policjantów.

M. S. (1) z uwagi na swoje bezpieczeństwo chciał opuścić zgromadzenie, jednakże otoczony wokół niego kordon policyjny mu to uniemożliwił. Świadek spytał jednego z policjantów, czy może opuścić kordon. Policjant odpowiedział, że nie, bo taki dostali rozkaz. Organizatorzy zakończyli spotkanie wzywając uczestników do rozejścia się.

Świadek wskazał, że podczas zgromadzenia cały czas był spokojny. Nie przejawiał wobec nikogo zachowań agresywnych, nie rzucał żadnymi przedmiotami, nie wdawał się w konflikt z policją ani pozostałymi uczestnikami marszu. Mimo tego, jeden z policjantów podszedł do niego, złapał go za rękę i wyprowadził z placu do radiowozu. Następnie został przewieziony na komisariat policji, gdzie zaproponowano mu mandat za brak maseczki. Świadek odmówił przyjęcia mandatu. Wówczas policjanci postawili mu zarzut z art. 254 § 1 kk.

Zeznania świadka A. K.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. K. w całości. Świadek A. K. (3) zeznała na okoliczność przebiegu zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W..

Świadek zeznała, że w dniu 24 października 2020 roku razem z M. S. (1), A. Ś. pojechała do W. na marsz. Organizatorzy zapewniali uczestników, że jest on legalny. Świadek zeznała, że około godziny 12:00 policjanci otoczyli zgromadzonych kordonem. M. S. (1) zapytał jednego z policjantów czy mogą opuścić kordon, lecz ten mu odpowiedział, że nie ponieważ taki dostali rozkaz. Świadek wskazała, że pośród zgromadzonych uczestników marszu była grupka osób, która rzucała czymś w policjantów. W pewnym momencie funkcjonariusz Policji złapał A. K. za rękę, wsadził do radiowozu i przewiózł na komisariat Policji. Tak samo zrobili z towarzyszącymi jej osobami. Świadek zeznała, że M. S. (1) podczas zgromadzenia nie zachowywał się w sposób agresywny.

Zeznania świadka M. G.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka M. G. w całości. Depozycje złożone przez świadka są spójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

Świadek zeznał, że uczestniczył w dniu 24 października 2020 roku w marszu (...) razem z M. S. (1) oraz A. Ś.. Świadek zaznaczył, że podczas zgromadzenia M. S. (3) nie przejawiał objawów agresji wobec policjantów. Świadek zeznał, że w momencie kiedy zaczęły się robić zamieszki, świadek z osobami mu towarzyszącymi chciał oddalić się z miejsca zgromadzenia, jednakże było to nie możliwe z uwagi na okoliczność, że byli otoczeni kordonem policyjnym, który nie chciał ich wypuścić.

Zeznania świadka A. Ś.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka A. Ś. jako zgodnym z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy.

Świadek zeznał, że uczestniczył w dniu 24 października 2020 roku w proteście z M. S. (1), M. G. oraz A. K.. Świadek zaznaczył, że podczas zgromadzenia M. S. (3) nie przejawiał objawów agresji wobec policjantów. Świadek zeznał, że razem z osobami mu towarzyszącymi chciał oddalić się z miejsca zgromadzenia, dlatego udał się na jeden koniec kordonu ale nie pozwolono im wyjść, na drugim końcu podobnie. W pewnym momencie podeszło do nich kilku policjantów i wyprowadziło prosto do radiowozów, którymi zawieziono ich na komisariaty.

Zeznania świadka D. H.

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka D. H. co do przebiegu zatrzymania oskarżonego oraz jego zachowania. Świadek, będący funkcjonariuszem Policji, zeznał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej przez funkcjonariuszy Policji podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W..

Świadek zeznał, że część uczestników zgromadzenia rzucała w funkcjonariuszy Policji zabezpieczających zgromadzenie różnymi przedmiotami, w tym pirotechnicznymi w postaci petard i rac, a także kamieniami oraz szklanymi butelkami. Z uwagi na powyższe funkcjonariusze Policji otoczyli wyodrębnioną grupę agresywnych uczestników zgromadzenia. W tym zakresie zeznania świadka są zbyt lakoniczne a przy tym w sposób nieuprawniony generalizujące zachowanie uczestników zgromadzenia, a przez to zniekształcające jego obraz poprzez sugerowanie, że wszyscy uczestnicy zgromadzenia, wszyscy zatrzymani byli agresywni i dopuszczali się różnego rodzaju ataków na policjantów. Zeznania te nie wytrzymują krytyki w konfrontacji z innymi dowodami, przede wszystkim tymi o charakterze obiektywnym – nagraniami przebiegu demonstracji, w tym przedstawionymi przez oskarżenie wraz z aktem oskarżenia.

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

1.1.13

Zeznania świadka B. S. (1)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadka B. S. (1) co do okoliczności i przyczyn zatrzymania oskarżonego J. Ł.. Świadek, będący funkcjonariuszem Policji, zeznał, że oskarżony ten utrudniał wykonywanie czynności funkcjonariuszom policji dokonującym czynności z innym mężczyzną poprzez ich odpychanie. Zeznania te korespondują z zeznaniami T. S..

Zeznania świadka T. S.

Świadek T. S., będący funkcjonariuszem Policji, zeznał na okoliczność przebiegu interwencji podjętej przez funkcjonariuszy Policji podczas zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W., w tym zatrzymania J. Ł. (1) z uwagi na utrudnianie przez niego wykonywania funkcjonariuszom policji czynności z innym protestującymi, którzy rzucali w funkcjonariuszy policji szklanymi butelkami, racami, petardami, kamieniami. J. Ł. (1) podszedł do interweniujących funkcjonariuszy i zaczął ich popychać oraz szturchać. Zeznania te spójne są z depozycjami B. S..

Informacje z (...)

jak w pkt. 1.1.1.

Kserokopia raportu końcowego z operacji policyjnej przeprowadzonej w dniu 24 października 2020 roku

jak w pkt. 1.1.1.

Protokoły czynności procesowych (zatrzymania osoby, przeszukania osoby, oględzin osoby, badania stanu trzeźwości)

Informacje z Krajowego Rejestru Karnego

2.2. Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.1.1.

częściowo wyjaśnienia P. U. (1)

Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego P. U. (1). Oskarżony co prawda potwierdza obecność na przedmiotowym proteście przedsiębiorców, jednakże neguje okoliczności na podstawie, których doszło do jego faktycznego zatrzymania. W złożonych wyjaśnieniach oskarżony pomija kwestię użycia wobec funkcjonariuszy Policji przemocy w postaci napierania i kopania w tarcze.

1.1.6

Częściowe wyjaśnienia M. K. (2)

Oskarżony przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów zabronionych. Odmówił składania wyjaśnień.

Powyższe stoi w opozycji z pozostałym spójnym ze sobą materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy, tj. zeznaniami funkcjonariuszy Policji oraz protokołem zatrzymania osoby.

1.1.13

Wyjaśnienia J. Ł. (2)

Oskarżony przesłuchany na etapie postępowania przygotowawczego początkowo przyznał się częściowo do popełnienia zarzucanego mu czynu. W kolejnych złożonych wyjaśnieniach oskarżony nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Oskarżony złożył wówczas krótkie wyjaśniania, w których wskazał, że do W. w dniu 24 października 2020 r. przyjechał na protest przeciwko (...) pokojowo nastawiony, nie przejawiał wobec funkcjonariuszy Policji agresywnego zachowania. Wskazał, że wiadome mu było, iż protest był zarejestrowany w (...) W.. Wyjaśnił ponadto, że nie widział, aby ktokolwiek ze zgromadzonych uczestników rzucał w funkcjonariuszy Policji kamieniami, kostką, petardami, czy czymś innym. Oskarżony zaznaczył, że funkcjonariusze Policji wyposażeni w tarcze krzyczeli, żeby uczestnicy zgromadzenia otoczeni kordonem się cofnęli, po czym zaczęli wybrane na „chybił trafił” osoby wyciągać z tłumu. Oskarżony wyjaśnił, że gdy Policjanci chwycili go i zaczęli wyciągać z tłumu to stawiał opór. Świadek wskazał, że był świadomy, że był to protest o wolność i demokrację z uwagi na łamanie praw człowieka w związku z ograniczeniami prowadzonymi przez rząd w związku z pandemią.

Sąd nie daje wiary wyjaśnieniom oskarżonego w zakresie, w jakim wskazuje, że nie przejawiał wobec funkcjonariuszy Policji agresywnego zachowania ani nie stosował przemocy w postaci popychania.

Depozycje złożone przez oskarżonego stoją w opozycji z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym na gruncie niniejszej sprawy, tj. zeznaniami funkcjonariuszy Policji B. S. (1) i T. S..

1.1.1.-1.1.13

zeznania K. S. (2)

Zeznania świadka, będącego dowódcą operacji – zabezpieczenia zgromadzeń w dniu 24.10.2020 r. - nie miały istotnego znaczenia w sprawie. Świadek zeznał, że w październiku 2020 pełnił funkcję (...); nie pamiętał jednak, czy dowodził akcją policyjną w dniu 24 października 2020 roku. Zeznał, że w dacie zarzucanych oskarżonym czynów obowiązywało rozporządzenie Rady Ministrów zakazujące gromadzenia się osób. Z uwagi na powyższe funkcjonariusze Policji zabezpieczali odbywające się wówczas zgromadzenia w ten sposób, że początkowo polecano uczestnikom zgromadzeń rozejść się i nie gromadzić się, a kiedy było ono ignorowane, otaczano uczestników kordonem, po czym ich legitymowano, a notatki z interwencji przekazywali do sanepidu.

1.1.1.-1.1.13

zeznania P. W.

Zeznania świadka nie miały istotnego znaczenia w sprawie. Świadek P. W. pełnił w dniu 24.10.2020 r. funkcję (...) (k. 1060), jednak nie przebiegu zgromadzenia mającego miejsce w tym dniu w W..

1.1.4.

zeznania M. S. (2)

zeznania świadka nie miały znaczenia w sprawie – M. S., funkcjonariusz Policji, uczestniczący w zatrzymaniu S. K. (1), nie pamiętał zdarzeń objętych aktem oskarżenia, w szczególności nie potwierdził, jakoby oskarżony rzucał czymkolwiek w policjantów.

3. PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

III, VI, IX

A. K. (1), M. K. (2), M. B.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

A. K. (1), M. K. (2) oraz M. B. zarzucono popełnienie czynu zabronionego z art. 222 § 1 kk.

Odpowiedzialności karnej z art. 222 § 1 kk podlega ten, kto narusza nietykalność cielesną funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej podczas lub w związku z pełnieniem obowiązków służbowych.

Niewątpliwie w niniejszej sprawie funkcjonariusze policji w chwili popełnienia zarzucanych oskarżonym czynów pełnili obowiązki służbowe. W dniu 24 października 2020 roku wykonywali oni czynności służbowe związane z zabezpieczeniem zgromadzenia publicznego.

Czynność sprawcza przestępstwa z art. 222 § 1 kk polega na naruszeniu nietykalności cielesnej, które należy rozumieć tak jak w art. 217 i 217a kk. Zgodnie z art. 217 kk nietykalność cielesna stanowi jedno z podstawowych dóbr osobistych człowieka. Istotą jej ochrony jest zagwarantowanie człowiekowi wolności od fizycznych oddziaływań na jego ciało. Przepis art. 217 kk nie chroni integralności cielesnej, gdyż jego celem nie jest zagwarantowanie ochrony przed wyrządzeniem szkody w postaci uszkodzeń ciała, ale ma przeciwdziałać zamachom fizycznym, których celem jest okazanie drugiemu człowiekowi braku szacunku przez nieposzanowanie jego woli co do postępowania z jego ciałem. Nietykalność cielesna to wolność każdego człowieka przed niechcianym naruszeniem sfery jego cielesności, a zatem każdy człowiek ma prawo oczekiwać od innych ludzi, że nie będzie przez nich dotykany wbrew swej woli (A. Grześkowiak, K. Wiak (red.), Kodeks karny. Komentarz. Wyd. 8, Warszawa 2024).

Przestępstwo z art. 222 § 1 kk można popełnić jedynie z winy umyślnej, gdy sprawca obejmował swoim zamiarem, że jego działanie skierowane jest przeciwko funkcjonariuszowi publicznemu lub osobie do pomocy mu przybranej oraz że ma ono związek z pełnieniem obowiązków służbowych (zob. wyr. SN z 18.2.2020 r. I DSK 11/19, Legalis).

Mając na uwadze powyższe bezspornym jest, że oskarżeni A. K. (1), M. K. (2) oraz M. B. uderzając funkcjonariuszy Policji zabezpieczających zgromadzenie publiczne, naruszyli ich nietykalność cielesną.

Biorąc pod uwagę ustalony stan faktyczny na podstawie dowodów przedstawionych i omówionych powyżej Sąd uznał, że wina A. K. (1), M. K. (2) oraz M. B. nie budzi wątpliwości.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie w postaci zeznań funkcjonariuszy Policji oraz wyjaśnień oskarżonych, jednoznacznie wskazuje, że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali ustawowe znamiona przestępstwa określonego w przepisie art. 222 § 1 kk. Obdarzone przez Sąd wiarą dowody łączą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę do uznania, że okoliczności popełnienia przez A. K. (1), M. K. (2) oraz M. B. przypisanych im czynów i ich wina nie budzą wątpliwości.

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonym winy.

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I, XII

P. U. (1), J. Ł. (1)

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

P. U. (1) oraz J. Ł. (1) zarzucono popełnienie czynu zabronionego z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk. Przypisanie im tego czynu nie było jednak możliwe z przyczyn, które szeroko przedstawione zostały niżej, przy okazji omówienia przyczyn uniewinnienia oskarżonych S. K., A. K., M. K., G. C., M. S., M. B., B. Ś..

Sąd w ramach zarzucanego P. U. (1) czynu uznał go za winnego tego, że w dniu 24 października 2020 roku w W. przy Pl. (...), w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego do zaniechania podejmowanych przez niego prawnych czynności służbowych związanych z zabezpieczeniem zgromadzenia, zastosował wobec funkcjonariusza Policji przemoc w postaci napierania i kopania w tarczę policyjną, co stanowi występek z art. 224 § 2 kk.

Natomiast J. Ł. (1) w ramach zarzucanego mu czynu Sąd uznał za winnego tego, że w dniu 24 października 2020 roku w W. przy Placu (...), w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego do zaniechania podejmowanych przez niego prawnych czynności służbowych związanych z zabezpieczeniem zgromadzenia publicznego, zastosował wobec funkcjonariusza Policji przemoc w postaci popychania, co stanowi występek z art. 224 § 2 kk.

Odpowiedzialności karnej z art. 224 § 2 kk podlega ten, kto stosuje przemoc lub groźbę bezprawną w celu zmuszenia funkcjonariusza publicznego albo osoby do pomocy mu przybranej do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej.

Termin "funkcjonariusz publiczny" zdefiniowany jest w art. 115 § 13 k.k. Zgodnie z jego dyspozycją w zakres pojęcia funkcjonariusza publicznego wchodzą m. in. pracownicy organów ochrony bezpieczeństwa publicznego. Do kategorii organów powołanych do ochrony bezpieczeństwa publicznego można zaliczyć m.in. Policję.

Czynnością sprawczą w art. 224 § 2 kk jest zmuszanie przy użyciu przemocy lub groźby bezprawnej funkcjonariusza publicznego lub osoby do pomocy mu przybranej, do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej.

Przestępstwo z art. 224 § 2 kk jest przestępstwem bezskutkowym. Dla jego dokonania wystarczające jest wypowiedzenie groźby bezprawnej bądź zastosowanie przemocy, jeżeli jest motywowane chęcią osiągnięcia określonego w przepisie celu (wyr. SA w Warszawie z 31.1.2022 r., II AKa 19/21, Legalis). Przy czym nie jest wymagane, aby groźba wzbudziła u adresata obawę jej spełnienia (post. SN z 6.6.2011 r., V KK 128/11, KZS 2011, Nr 11, poz. 14; wyr. SA w Szczecinie z 6.3.2014 r., II AKa 23/14, Legalis; D. Wąsik , Prawnokarna, s. 110).

Przemocą są wszelkie formy fizycznego oddziaływania. Istotne jest użycie siły fizycznej bez względu na jej intensywność. Przemoc, polegać może na agresji skierowanej na ciało funkcjonariusza publicznego (np. zaatakowanie niebezpiecznym przedmiotem, wykręcenie rąk, obezwładnienie) albo zostać wywarta poprzez oddziaływanie na rzeczy - aby w ten sposób przeciwdziałać czynności funkcjonariusza (np. barykadowanie drzwi, unieruchomienie pojazdu służbowego itp.).

Przestępstwo z art. 224 § 2 kk może być popełnione wyłącznie z winy umyślnej. Czyn ten wymaga wyłącznie zamiaru bezpośredniego zabarwionego ( dolus directus coloratus), gdyż zachowanie jest znamienne celem działania, którym jest dążenie do zmuszenia funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej do czynności do przedsięwzięcia lub zaniechania prawnej czynności służbowej.

Biorąc pod uwagę ustalony stan faktyczny na podstawie dowodów przedstawionych i omówionych powyżej Sąd uznał, że wina P. U. (1) oraz J. Ł. (1) nie budzi wątpliwości.

Materiał dowodowy zgromadzony w niniejszej sprawie jednoznacznie wskazuje, że oskarżeni swoim zachowaniem wyczerpali ustawowe znamiona przestępstwa określonego w przepisie art. 224 § 2 kk. Obdarzone przez Sąd wiarą dowody łączą się w logiczną całość i stanowią wystarczającą podstawę do uznania, że okoliczności popełnienia przez P. U. (1) oraz J. Ł. (1) przypisanych im czynów i ich wina nie budzą wątpliwości.

Sąd w przedmiotowej sprawie nie dopatrzył się żadnych okoliczności, które wyłączałyby możliwość przypisania oskarżonym winy.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☒

3.5. Uniewinnienie

II, IV, V, VII, VIII, X, XI

A. K. (1), S. K. (1), M. K. (2), G. C. (1), M. B., B. Ś. (1), M. S. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Na wstępie zasadnym stało się wskazanie kontekstu zdarzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku w W., wspólnego dla wszystkich oskarżonych i mającego kluczowe znaczenie dla oceny ich zachowania.

W zeznaniach funkcjonariuszy Policji jako powód interwencji w stosunku do uczestników protestu podawano nielegalność zgromadzenia mającego miejsce w dniu 24 października 2020 roku. Nielegalność tę wywodzono z faktu nierespektowania przez demonstrantów zakazów wydanych w drodze rozporządzenia w związku ze stanem epidemii. Pogląd o nielegalności zgromadzenia należy jednak stanowczo odrzucić.

Stan zagrożenia epidemicznego oraz stan epidemii ogłaszane są przez Ministra Zdrowia albo wojewodę na podstawie art. 46 ust. 1 i 2 ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu chorób zakaźnych u ludzi. Nie ulega wątpliwości, że Rozporządzeniem Ministra Zdrowia z dnia 20 marca 2020 roku w sprawie ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu epidemii, w okresie od dnia 20 marca 2020 r. do odwołania na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej ogłoszono stan epidemii w związku z zakażeniami wirusem(...).

W ustawie z dnia 5 grudnia 2008 roku o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi w art. 1 wskazano, iż ustawa ta określa:

1) zasady i tryb zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, w tym zasady i tryb rozpoznawania i monitorowania sytuacji epidemiologicznej oraz podejmowania działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych w celu unieszkodliwienia źródeł zakażenia, przecięcia dróg szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz uodpornienia osób podatnych na zakażenie;

2) zadania organów administracji publicznej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi;

3) uprawnienia i obowiązki świadczeniodawców oraz osób przebywających na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie zapobiegania oraz zwalczania zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

W związku z rozprzestrzeniającą się epidemią wprowadzony został do w/w ustawy art. 46a który przewiduje, że w przypadku wystąpienia stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego o charakterze i w rozmiarach przekraczających możliwości działania właściwych organów administracji rządowej i organów jednostek samorządu terytorialnego, Rada Ministrów może określić, w drodze rozporządzenia, na podstawie danych przekazanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia, ministra właściwego do spraw wewnętrznych, ministra właściwego do spraw administracji publicznej, Głównego Inspektora Sanitarnego oraz wojewodów:

1) zagrożony obszar wraz ze wskazaniem rodzaju strefy, na którym wystąpił stan epidemii lub stan zagrożenia epidemicznego,

2) rodzaj stosowanych rozwiązań - w zakresie określonym w art. 46b

- mając na względzie zakres stosowanych rozwiązań oraz uwzględniając bieżące możliwości budżetu państwa oraz budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W art. 46b opisywanej ustawy określono enumeratywnie, iż w rozporządzeniu, o którym mowa w art. 46a, można ustanowić:

1) ograniczenia, obowiązki i nakazy, o których mowa w art. 46 ust. 4;

2) czasowe ograniczenie określonych zakresów działalności przedsiębiorców;

3) czasową reglamentację zaopatrzenia w określonego rodzaju artykuły;

4) obowiązek poddania się badaniom lekarskim przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie;

4a) obowiązek stosowania określonych środków profilaktycznych i zabiegów;

5) obowiązek poddania się kwarantannie;

6) miejsce kwarantanny;

7) czasowe ograniczenie korzystania z lokali lub terenów oraz obowiązek ich zabezpieczenia;

8) nakaz ewakuacji w ustalonym czasie z określonych miejsc, terenów i obiektów;

9) nakaz lub zakaz przebywania w określonych miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach;

10) zakaz opuszczania strefy zero przez osoby chore i podejrzane o zachorowanie;

11) nakaz określonego sposobu przemieszczania się;

12) nakaz zakrywania ust i nosa, w określonych okolicznościach, miejscach i obiektach oraz na określonych obszarach, wraz ze sposobem realizacji tego nakazu.

Art. 46 w ust. 4 w/w ustawy przewiduje natomiast, iż w rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, można ustanowić:

1) czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się,

2) czasowe ograniczenie lub zakaz obrotu i używania określonych przedmiotów lub produktów spożywczych,

3) czasowe ograniczenie funkcjonowania określonych instytucji lub zakładów pracy,

4) zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności,

5) obowiązek wykonania określonych zabiegów sanitarnych, jeżeli wykonanie ich wiąże się z funkcjonowaniem określonych obiektów produkcyjnych, usługowych, handlowych lub innych obiektów,

6) nakaz udostępnienia nieruchomości, lokali, terenów i dostarczenia środków transportu do działań przeciwepidemicznych przewidzianych planami przeciwepidemicznymi,

7) obowiązek przeprowadzenia szczepień ochronnych, o których mowa w ust. 3, oraz grupy osób podlegające tym szczepieniom, rodzaj przeprowadzanych szczepień ochronnych

- uwzględniając drogi szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz sytuację epidemiczną na obszarze, na którym ogłoszono stan zagrożenia epidemicznego lub stan epidemii.

Mając powyższe na uwadze wskazać należy, że art. 46a opisywanej ustawy upoważnia zatem Radę Ministrów do wydawania, w czasie formalnie ogłoszonego stanu epidemii lub stanu zagrożenia epidemicznego, rozporządzeń wprowadzających czasowe ograniczenia, nakazy lub zakazy przeciwepidemiczne, których zakres przedmiotowy określa art. 46b w/w ustawy, a ich celem jest zapobieganie oraz zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, w tym zasady i tryb rozpoznawania i monitorowania sytuacji epidemiologicznej oraz podejmowanie działań przeciwepidemicznych i zapobiegawczych w celu unieszkodliwienia źródeł zakażenia, przecięcia dróg szerzenia się zakażeń i chorób zakaźnych oraz uodpornienia osób podatnych na zakażenie – co wynika z art. 1 w/w ustawy.

Artykuł 46b ustawy z 5 grudnia 2008 roku upoważnia Radę Ministrów do ingerencji w podstawowe wolności i prawa człowieka i obywatela: wolność osobistą i decydowania o swoim życiu osobistym, przemieszczania się, wolność majątkową i wolność działalności gospodarczej. Jak wynika z art. 46b pkt. 1 Ustawy, zakres treści przekazanej do uregulowania w rozporządzeniu Rady Ministrów – „ograniczenia, obowiązki i nakazy” – wyznacza w pierwszej kolejności art. 46 ust. 4 ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Upoważnienie do czasowego ograniczenia określonego sposobu postępowania powinno być interpretowane ściśle i literalnie. Artykuł 46b pkt 1 w zw. z art. 46 ust. 4 pkt 4 w/w ustawy upoważniający do wprowadzania zakazów organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności ingeruje wprost w konstytucyjną gwarancję wolności zgromadzeń - art. 57 Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej - zgodnie z którym każdemu zapewnia się wolność organizowania pokojowych zgromadzeń i uczestniczenia w nich, a ograniczenie tej wolności może określać tylko ustawa. Z kolei art. 31 ust. 3 Konstytucji RP stanowi, że ograniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego, bądź dla ochrony środowiska, zdrowia i moralności publicznej, albo wolności i praw innych osób, przy czym ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i praw. Ograniczenia wprowadzane aktem niższego rzędu na podstawie wspomnianego przepisu Ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi należy zatem w każdym przypadku interpretować ściśle i literalnie, bez ewentualnego stosowania analogi ani interpretacji rozszerzającej, w zgodzie z zasadą proporcjonalności. W orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego podkreśla się doniosłość wolności zgromadzeń w demokratycznym państwie prawnym i wymaga się uzasadnienia dla wprowadzanych na poziomie ustawy ograniczeń tej wolności (vide wyrok TK z 28.06.2000 r. sygn. akt K 34/99; wyrok TK z 18.01.2006 r. sygn. akt K 21/05) Podobne stanowisko zajmował także niejednokrotnie Sąd Najwyższy (vide uchwała SN z 28.03.2018 r. w sprawie III SZP 1/18, postanowienie SN z 23.01.2018 r.sygn. akt III SZP 4/17).

Także normy prawa międzynarodowego, stanowiące część polskiego porządku prawnego, gwarantują obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej szereg praw związanych z wolnością zgromadzeń oraz manifestowania swoich poglądów. W szczególności art. 10 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności (dalej: EKPC) zapewnia każdemu prawo do wolności wyrażania opinii, a w art. 11 tej Konwencji statuuje się prawo do swobodnego, pokojowego gromadzenia się po to, aby swoje poglądy publicznie wyrażać. Takie same gwarancje wynikają również z innych aktów prawa międzynarodowego, jak Międzynarodowy Pakt Praw Obywatelskich i Politycznych z 19 grudnia 1966 r. (art. 21) czy Karta Praw Podstawowych UE (art. 12).

W dniu zarzuconych oskarżonym czynów obowiązywało, wydane na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1-6 i 8-12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. Ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 9 października 2020 r. w sprawie ustalenia określonych ograniczeń, zakazów i nakazów w związku z wystąpieniem stanu epidemii, gdzie w rozdziale 4 zakazano organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności. W § 28 ust. 1 tego aktu do odwołania (w następnych rozporządzeniach to powtórzono) zakazano organizowania zgromadzeń w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach, z wyłączeniem zgromadzeń organizowanych na podstawie zawiadomienia, o którym mowa w art. 7 ust. 1, art. 22 ust. 1 albo decyzji, o której mowa w art. 26b ust. 1 tej ustawy, przy czym:

1) maksymalna liczba uczestników nie może być większa niż 5 osób;

2) odległość pomiędzy zgromadzeniami nie może być mniejsza niż 100 m.

Z art. 3 ustawy Prawo o zgromadzeniach wynika definicja zgromadzenia i zgromadzenia spontanicznego. Zgromadzenie jest to zgrupowanie osób na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób w określonym miejscu w celu odbycia wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych. Zgromadzeniem spontanicznym zaś, określonym w ust. 2 jest zgromadzenie, które odbywa się w związku z zaistniałym nagłym i niemożliwym do wcześniejszego przewidzenia wydarzeniem związanym ze sferą publiczną, którego odbycie w innym terminie byłoby niecelowe lub mało istotne z punktu widzenia debaty publicznej.

Z powołanych wyżej przepisów nie wynika jednak, by ustawa o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi przewidywała możliwość wydania rozporządzenia obejmujące generalny zakaz zgromadzeń, co znalazło już odzwierciedlenie w orzecznictwie sądów powszechnych (np. postanowienie Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 15 maja 2020 r. sygn. akt VI ACz 339/20), jak też Sądu Najwyższego (np. wyrok z dnia 1 lipca 2021 roku w sprawie IV KK 238/21), jak też sadów administracyjnych stojących na stanowisku, że ustanawianie zakazów i nakazów w kolejnych aktach prawnych niższego niż ustawa rzędu wydawanych w okresie epidemii (...) jawi się jako sprzeczne m.in. z art. 92 ust. 1 Konstytucji RP (Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 27 października 2020 r. w sprawie SA/Op 219/20, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2020 r. SA/Sz 765/20, Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego z dnia 12 stycznia 2021 r. III SA/Gl 421/20 – Lex/el). Przepis art. 46 w ust. 4 ustawy o zapobieganiu i zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi przewiduje, iż w rozporządzeniach, o których mowa w ust. 1 i 2, można ustanowić m. in czasowe ograniczenie określonego sposobu przemieszczania się, zakaz organizowania widowisk i innych zgromadzeń ludności. U podstaw takich musi leżeć konkretny cel, o którym wyżej. Rozporządzenia (to z 9 października 2020 roku i następne) wydane na podstawie art. 46a i art. 46b przedmiotowej ustawy przewidując zatem całkowity, generalny zakaz organizowania zgromadzeń w rozumieniu art. 3 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. – Prawo o zgromadzeniach wykroczyły poza zakres przedmiotowy ustawowego upoważnienia. Zakaz ten został zatem wprowadzony bez należytej podstawy prawnej.

W konsekwencji, organizowanie i uczestniczenie w zgromadzeniach odbywających się na terenie Rzeczpospolitej Polskiej w okresie epidemii wywoływanej przez koronawirusa nie było z samej swojej istoty nielegalne, a tym samym uczestnicy zgromadzenia nie popełniali czynu zabronionego, w szczególności wykroczenia z art. 54 kw lub art. 52 § 2 pkt. 2 kw.

Z treści zgromadzonego materiału dowodowego oraz powszechnie znanych informacji, które i Sąd posiada z urzędu, wynika że oskarżeni uczestniczyli w dniu 24 października 2020 roku w zgromadzeniu zgłoszonym do(...), będącym reakcją społeczeństwa na działania władzy publicznej, realizując swoje konstytucyjne prawo do zgromadzeń i wolności wyrażania opinii. To potrzeba zwrócenia uwagi opinii publicznej na restrykcje wprowadzone przez rząd, a związanych z pandemią (...), doprowadziła właśnie do protestu.

Zgromadzenie na żadnym etapie jego trwania nie zostało rozwiązane w stosownym trybie.

Rzutuje to bezpośrednio na ocenę podjętych w tych warunkach działań przez funkcjonariuszy Policji, w tym prób przeszkodzenia odbyciu zgromadzenia, legitymowania uczestników zgromadzenia jako wypełniających potencjalnie znamiona wykroczenia, blokowania swobody przemieszczania się uczestników protestu poprzez otaczanie ich w kordonach itp. Działania te należy, ze wskazanych wyżej przyczyn, uznać za podjęte bez odpowiedniej podstawy prawnej, a tym samym - bezprawne. Skoro bowiem przyczyną podjęcia czynności przez funkcjonariuszy Policji w stosunku do protestujących, w tym oskarżonych, była ich obecność w miejscu odbywającego się zgromadzenia, kiedy organizacja zgromadzeń została bezprawnie, a w konsekwencji nieskutecznie zakazana, to działania, które podjęto wobec oskarżonych, nie mieściły się w katalogu zadań Policji.

Siedmiu z dziewięciu oskarżonych zarzucono popełnienie w wyżej określonych warunkach przestępstwa z art. 254 § 1 kk w zw. z art. 57a § 1 kk, do czego również - w ocenie Sądu - nie ma podstaw faktycznych ani prawnych.

Zgodnie z przepisem art. 254 § 1 kk, karze podlega ten, kto bierze czynny udział w zbiegowisku wiedząc, że jego uczestnicy wspólnymi siłami dopuszczają się gwałtownego zamachu na osobę lub mienie.

Zbiegowisko, o którym mowa w art. 254 § 1 kk cechuje się całkowitą spontanicznością, samorzutnością, przypadkowością. Skład takiego zbiegowiska nie jest ściśle, a nawet bliżej, określony - może ono ewoluować, poszczególni jego uczestnicy mogą rezygnować z udziału w nim, mogą ich zastępować inne osoby. Społeczna szkodliwość czynu z art. 254 § 1 KK tkwi właśnie w owej nieprzewidywalności, samorzutności, charakterystycznym braku samokontroli i organizacji (zob. Wyrok SA w Lublinie z dnia 14 maja 2014 roku, II AKa 79/14, Legalis nr 1062344). „Zbiegowiskiem jest przypadkowe, samorzutne, niezwołane ani też niezorganizowane zebranie się (skupienie) więcej ludzi z jakiegokolwiek powodu, choćby nie nastręczającego żadnych obaw” (Peiper, Kodeks, s. 348). Charakteryzuje się ono spontanicznym, niekontrolowanym powstaniem i przebiegiem, nawet jeśli jego uczestnicy kierują się takim samym motywem; nie są zbiegowiskami zorganizowany pochód czy manifestacja (Marek, Komentarz, s. 549).

Do przyjęcia odpowiedzialności za występek z art. 254 § 1 kk nie jest niezbędne ustalenie, że poszczególny uczestnik zbiegowiska dokonał indywidualnego aktu gwałtu. Wystarczające jest bowiem wzięcie udziału w zbiegowisku ze świadomością, że uczestnicy tego zbiegowiska dopuszczają się wspólnymi siłami gwałtownego zamachu na osobę lub mienie. „Branie czynnego udziału” w zbiegowisku nie polega natomiast na samym uczestnictwie w nim. Istotny jest jednak fakt psychicznego i fizycznego zaangażowania się w jego przebieg i solidarność z innymi uczestnikami zbiegowiska. „Branie czynnego udziału” w zbiegowisku co do zasady polega na działaniu, ze względu na słowo „czynny” udział, niemniej poszczególne czynności mogą mieć charakter zaniechania. Sprawca nadto musi mieć świadomość zachowania się innych uczestników zbiegowiska, choćby sam nie dopuszczał się gwałtownego zamachu (zob. Postanowienie SN z dnia 18 lutego 2015 roku, II KK 20/15, Legalis nr nr 1186774).

Gwałtowny zamach na osobę to taki, którego intensywność zagraża co najmniej uszczerbkiem na zdrowiu (Marek, Komentarz, s. 549); musi cechować się odpowiednią drastycznością formy.

Z powyższych uwag wynika zatem niewątpliwie, że zbiegowisko należy zatem odróżnić od nielegalnego (rozwiązanego) zgromadzenia, niezgłoszonego zgromadzenia, a także od zgromadzenia spontanicznego.

J. S. zgłosiła do (...) kilka zgromadzeń, które miały odbyć się w dniu 24 października 2020 roku w różnych miejscach. Co do większości z nich została wydana decyzja zakazująca ich organizacji. Jednakże jedno z nich, które miało odbyć się w dniu 24 października 2020 r. w godzinach 12:00 - 16:00 na Placu (...) w W., w którym miał wziąć udział 10 osób i którego celem był sprzeciw wobec polityki rządu w sprawie (...), nie zostało zakazane.

Zgromadzenie odbywające się w dniu 24 października 2020 roku na Placu (...) w W., którego celem był "(...); stosowanie niewiarygodnych testów (...), nieuzasadnionych naukowo obostrzeń oraz bezprawnie stosowanych restrykcji, co prowadzi do paraliżu systemu opieki medycznej, edukacji, rujnuje firmy i gospodarkę, pozbawia ludzi poczucia bezpieczeństwa i środków do życia oraz buduje państwo totalitarne zagrażając zdrowiu i życiu" było legalne. Nie można było go uznać za zbiegowisko. Pomimo tego, policja od samego początku traktowała je jako nielegalne zbiegowisko naruszające rozporządzenie (...), które wówczas obowiązywało. Policja była wówczas władna by rozwiązać przedmiotowe zgromadzenie, czego jednak nie uczyniła.

Uwzględniając cel i charakter tego zgromadzenia, w szczególności zasadniczo spokojny i pokojowy jego przebieg, nie sposób zakwalifikować go jako zbiegowiska, co potwierdzają obiektywne dowody w postaci nagrań przebiegu zdarzenia oraz wyjaśnień oskarżonych i zeznań świadków - uczestników zgromadzenia. Owszem oskarżeni wespół z innymi uczestnikami zgromadzili się na Placu (...) w W., przemieszczając się ulicami (...) aż do Placu (...), jednakże nie były to przypadkowe osoby. Faktem jest, że dochodziło do pewnych incydentów polegających na tym, że pojedyncze osoby dopuszczały się ataków na funkcjonariuszy Policji, nie świadczy to jednak o tym, że uczestnicy zgromadzenia in gremio, a w szczególności oskarżeni akceptowali to zachowanie i identyfikowali się z nimi, a zatem by brali aktywny udział w zbiegowisku.

Materiał dowodowy sprawy nie pozwala w ogóle na identyfikację zdarzeń spełniających przesłanki gwałtownego zamachu na osoby lub mienie w rozumieniu art. 254 kk. Jak należy rozumieć, oskarżenie wiąże to pojęcie m. in. z faktem prób przerwania (i skutecznym przerwaniem) przez demonstrantów kordonu policyjnego blokującego zgromadzonych.

Celem zgromadzonych napierających na kordon nie był zamach na funkcjonariuszy Policji, lecz chęć jego opuszczenia. W tym miejscu należy zauważyć, że osoby zgromadzone, w tym oskarżeni, otrzymywali sygnały ze strony Policji odczytywane przez demonstrantów jako niespójne. Najpierw bowiem uczestnicy zgromadzenia wzywani byli do rozejścia się, po czym zostali otoczeni przez kordon policji, który zacieśniając się uniemożliwiał opuszczenie miejsca zgromadzenia. W tej sytuacji, w pewnych momentach zaczęli się przedzierać, próbując się wydostać w ten sposób poza kordon. Pojedyncze przypadki rzucania w funkcjonariuszy policji szklanych butelek, kamieni oraz środków pirotechnicznych stanowiły jedynie incydenty nie charakteryzujące zachowania całego zgromadzenia.

Reasumując zatem, nie można przyjąć, że oskarżeni w dniu 24 października 2020 roku brali udział w zbiegowisku, o którym mowa w art. 254 § 1 kk oraz - z uwagi na kontekst i cel działania oskarżonych, że ich zachowanie stanowiło występek o charakterze chuligańskim w rozumieniu art. 115 § 21 kk.

Dodatkowo, gdy chodzi o oskarżonych S. K. (1) i G. C. (1), przypisanie im zarzuconych czynów nie było możliwe także z innych względów – dowodowych. Jak wskazano bowiem wyżej, przy ocenie dowodów, obciążające ich zeznania świadków (odpowiednio P. S. (2) i K. S. (1)) okazały się niewiarygodne w zakresie, w jakim wskazywały na ich aktywnie agresywną postawę wobec funkcjonariuszy Policji w toku zgromadzenia.

☒

3.5. Uniewinnienie

B. Ś. (1)

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

Po dokonaniu analizy materiału dowodowego Sąd uznał, że oskarżony B. Ś. (1) nie popełnił zarzucanego mu w akcie oskarżenia czynu z art. 222 § 1 k.k. B. Ś. (1) został oskarżony o to, że w dniu 24 października 2020 roku w W. naruszył nietykalność cielesną funkcjonariusza policji w ten sposób, że kopnął go podczas i w związku z pełnieniem przez niego obowiązków służbowych.

Mając na uwadze wyżej opisane znamiona czynu zabronionego z art. 222 § 1 kk należy stwierdzić, że bezsprzecznie w dniu 24 października 2020 roku w W. podczas protestu przeciwko polityce rządu w sprawie (...) jedna z osób protestujących kopnęła funkcjonariusza policji zabezpieczającego zgromadzenie tj. R. G. (1) w pośladek, po czym uciekła i zniknęła w tłumie zgromadzonych.

Z materiału dowodowego (ocenionego wyżej) nie wynika jednakże w sposób wystarczający, aby powyższego czynu dopuścił się B. Ś. (1).

W konsekwncji, Sąd uniewinnił oskarżonego od popełnienia zarzucanego mu czynu.

4. KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. U. (1)

Czyn zabroniony z art. 224 § 2 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności do lat 3.

W ocenie Sądu adekwatną karą za popełniony czyn zabroniony była kara w wymiarze 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd wymierzając karę kierował się dyrektywami wymiaru kary opisanymi w art. 53 § 1 i 2 k.k. Przy wymiarze kary Sąd wziął pod uwagę stopień winy oraz społecznej szkodliwości czynu, oraz cele zapobiegawcze i wychowawcze, jakie kara ma osiągnąć w stosunku do oskarżonego, a także potrzeby w zakresie kształtowania świadomości prawnej społeczeństwa. Sąd miał także na uwadze motywację i sposób zachowania się oskarżonego, rodzaj i rozmiar ujemnych skutków przestępstwa, właściwości i warunki osobiste sprawcy, a także sposób życia przed popełnieniem przestępstwa i zachowanie się po popełnieniu przestępstwa.

W ocenie Sądu nie ma żadnych wątpliwości w zakresie winy oskarżonego w czasie popełnienia zarzucanego mu czynu.

Kara 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności jest adekwatna do stopnia winy, który w ocenie Sądu nie był znaczny.

Sąd jako okoliczność obciążającą wziął pod uwagę uprzednią 11-krotną karalność oskarżonego oraz popełnienie czynu zabronionego w stanie nietrzeźwości.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących poza wspomnianą wyżej bezpodstawnością traktowania przez Policję zgromadzenia jako nielegalnego.

Kara 3 (trzech) miesięcy pozbawienia wolności w ocenie sądu spełni funkcję prewencji ogólnej i szczególnej.

A. K. (1)

III

Czyn zabroniony z art. 222 § 1 kk zagrożony jest karą grzywny, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności do lat 3.

W ocenie sądu jako okoliczność łagodzącą można przyjąć brak uprzedniej karalności oskarżonego oraz fakt, iż oskarżony przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu zabronionego, jak też okoliczność polegającą na bezpodstawności traktowania przez Policję zgromadzenia jako nielegalnego.

Z uwagi na powyższe, w ocenie Sądu adekwatną karą za popełniony czyn zabroniony była kara w wymiarze 10 (dziesięciu) miesięcy ograniczenia wolności, polegająca na obowiązku wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydziestu) godzin miesięcznie.

Sąd ograniczył się do wymierzenia kary nie izolacyjnej albowiem okoliczności popełnienia przestępstwa wskazują jednoznacznie, iż kara ograniczenia wolności w ww. wymiarze będzie dla A. K. (1) karą dotkliwą a jej działanie w zakresie prewencji indywidulanej będzie skuteczne i oskarżony zrozumie naganność takiego zachowania.

M. K. (2)

Sąd jako okoliczność obciążającą wziął pod uwagę uprzednią trzykrotną karalność oskarżonego.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności łagodzących poza bezpodstawnością traktowania przez Policję zgromadzenia jako nielegalnego. .

Sąd ograniczył się do wymierzenia kary nie izolacyjnej albowiem okoliczności popełnienia przestępstwa wskazują jednoznacznie, iż kara ograniczenia wolności w ww. wymiarze będzie dla M. K. (2) karą dotkliwą a jej działanie w zakresie prewencji indywidulanej będzie skuteczne i oskarżony zrozumie naganność takiego zachowania.

M. B.

Sąd jako okoliczność łagodzącą uwzględnił brak uprzedniej karalności oskarżonego oraz bezpodstawność traktowania przez Policję zgromadzenia jako nielegalnego. .

Z uwagi na powyższe, w ocenie Sądu adekwatną karą za popełniony czyn zabroniony była kara grzywny w wymiarze 170 (stu siedemdziesięciu) stawek dziennych z ustaleniem wysokości poszczególnej stawki dziennej na kwotę 50 (pięćdziesięciu) złotych.

Sąd ograniczył się do wymierzenia kary nie izolacyjnej albowiem okoliczności popełnienia przestępstw wskazują jednoznacznie, że kara pozbawienia wolności byłaby dla oskarżonego karą dotkliwą, a jej działanie w zakresie prewencji indywidulanej będzie skuteczne i oskarżony zrozumie naganność takiego zachowania.

J. Ł. (1)

XII

Sąd jako okoliczność obciążającą wziął pod uwagę uprzednią karalność oskarżonego oraz popełnienie czynu zabronionego będąc w stanie nietrzeźwości.

Z kolei, jako okoliczność łagodzącą uwzględniono bezpodstawność traktowania przez Policję zgromadzenia jako nielegalnego.

Czyn zabroniony z art. 224 § 2 kk zagrożony jest karą pozbawienia wolności do lat 3.

Jednakże zgodnie z brzmieniem art. 37a § 1 kk obowiązującym w chwili popełnienia czynu zabronionego tj. w dniu 24 października 2020 r., który jest zgodnie z art. 4 § 1 kk względniejszy dla oskarżonego niż aktualnie brzmiąca regulacja tegoż przepisu, jeżeli przestępstwo jest zagrożone tylko karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 8 lat, a wymierzona za nie kara pozbawienia wolności nie byłaby surowsza od roku, sąd może zamiast tej kary orzec karę ograniczenia wolności nie niższą od 3 miesięcy albo grzywnę nie niższą od 100 stawek dziennych, jeżeli równocześnie orzeka środek karny, środek kompensacyjny lub przepadek.

Sąd ograniczył się do wymierzenia kary nie izolacyjnej albowiem okoliczności popełnienia przestępstwa wskazują jednoznacznie, że kara ograniczenia wolności w ww. wymiarze będzie dla J. Ł. (1) karą dotkliwą a jej działanie w zakresie prewencji indywidulanej będzie skuteczne i oskarżony zrozumie naganność takiego zachowania.

A. K. (1)

XIII

Sąd na podstawie art. 46 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego A. K. (1) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego P. S. (1) w wysokości 300 zł (trzystu złotych).

Wskazać należy, że zgodnie z art. 46 § 2 k.k. jeżeli orzeczenie obowiązku określonego naprawienia szkody lub zadośćuczynienia za doznaną krzywdę jest znacznie utrudnione, sąd może orzec zamiast tego obowiązku nawiązkę w wysokości do 200 000 złotych na rzecz pokrzywdzonego.

Niewątpliwie oszacowanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę powstałą na skutek naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza policji jest w praktyce znacznie uciążliwe.

M. K. (2)

XIV

Sąd na podstawie art. 46 § 2 kk orzekł wobec oskarżonego M. K. (2) nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego M. K. (3) w wysokości 300 zł (trzystu złotych).

Niewątpliwie oszacowanie zadośćuczynienia za doznaną krzywdę powstałą na skutek naruszenia nietykalności cielesnej funkcjonariusza policji jest w praktyce znacznie uciążliwe. Również kwota szkody za zniszczone okulary, nie była możliwa do określenia na podstawie materiału dowodowego.

5. Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

P. U. (1)

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego P. U. (1) kary, zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2020 r. od godziny 16:05 do dnia 25 października 2020 r. do godziny 16:00, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest jednemu dniu kary pozbawienia wolności.

A. K. (1)

XVI

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego A. K. (1) kary, zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2020 r. od godziny 13:40 do dnia 25 października 2020 r. do godziny 03:40, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

M. K. (2)

XVII

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego M. K. (2) kary, zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2020 r. od godziny 13:40 do dnia 25 października 2020 r. do godziny 03:10, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

M. B.

XVIII

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego M. B. kary, zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2020 r. od godziny 15:40 do dnia 25 października 2020 r. do godziny 11:30, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest dwóm dziennym stawkom grzywny.

J. Ł. (1)

XIX

Sąd na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej wobec oskarżonego J. Ł. (1) kary, zaliczył okres jego rzeczywistego pozbawienia wolności od dnia 24 października 2020 r. od godziny 13:30 do dnia 26 października 2020 r. do godziny 14:13, przyjmując że jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równoważny jest dwóm dniom kary ograniczenia wolności.

6. inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

7. KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

Sąd na podstawie art. 624 § 1 k.p.k. zwolnił oskarżonego P. U. (1) od kosztów sądowych w całości, gdyż mając na uwadze niemożność osiągania przez niego dochodów z powodu osadzenia w jednostce penitencjarnej oraz brak innych dochodów czy też oszczędności, nie ma on możliwości uiścić ich w całości ani w części.

XXI

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego A. K. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 zł

(dwustu złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych) tytułem opłaty w sprawach karnych.

XXII

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego M. K. (2) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 586,40 zł (pięciuset osiemdziesięciu sześciu złotych czterdziestu groszy) tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych) tytułem opłaty w sprawach karnych.

XXIII

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego M. B. na rzecz Skarbu Państwa kwotę 1266,80 zł (tysiąca dwustu sześćdziesięciu sześciu złotych osiemdziesięciu groszy) tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 850 zł (ośmiuset pięćdziesięciu złotych) tytułem opłaty w sprawach karnych.

XXIV

Sąd na podstawie art. 627 k.p.k. zasądził od oskarżonego J. Ł. (1) na rzecz Skarbu Państwa kwotę 200 zł

(dwustu złotych) tytułem kosztów sądowych, w tym kwotę 180 zł (stu osiemdziesięciu złotych) tytułem opłaty w sprawach karnych.

XXV

Zgodnie z treścią art. 632 pkt 2 k.p.k. jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, w razie uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu ponosi - w sprawach z oskarżenia publicznego - Skarb Państwa, z wyjątkiem należności z tytułu udziału adwokata lub radcy prawnego w charakterze pełnomocnika pokrzywdzonego, oskarżyciela posiłkowego albo innej osoby.

Powyższe obligowało Sąd do przejęcia poniesionych na rzecz oskarżonych S. K. (1), G. C. (1), B. Ś. (1) oraz M. S. (1) wydatków na rzecz Skarbu Państwa.

7. Podpis

Dodano: 2 grudnia 2025, Opublikował(a): Elżbieta Piotrowska
Podmiot udostępniający informację: Sąd Rejonowy dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie
Data wytworzenia informacji: 17 kwietnia 2025