Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

Formularz UK 1

Sygnatura akt

II K 241/21

Jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku dotyczy tylko niektórych czynów lub niektórych oskarżonych, sąd może ograniczyć uzasadnienie do części wyroku objętych wnioskiem. Jeżeli wyrok został wydany w trybie art. 343, art. 343a lub art. 387 k.p.k. albo jeżeli wniosek o uzasadnienie wyroku obejmuje jedynie rozstrzygnięcie o karze i o innych konsekwencjach prawnych czynu, sąd może ograniczyć uzasadnienie do informacji zawartych w częściach 3–8 formularza.

USTALENIE FAKTÓW

Fakty uznane za udowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.1.1.

J. P.

w dniu 15 stycznia 2021 roku w W. przy ul. (...) spowodował u W. K. naruszenia czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni w ten sposób, że ugryzł ją w przedramię, powodując drobne wybroczyny w naskórku przedramienia prawego, tj. czyn z art. 157 § 2 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za udowodnione

Dowód

Numer karty

J. P. jest przysposobionym synem K. P. (1) i S. P.. Ma trzech synów. W mieszkaniu K. P. (1) i S. P., położonego w W. przy ul. (...) (nr lokalu (...)) oprócz nich zamieszkują wnuczki W. K. i jej młodsza siostra.

W rodzinie od lat istnieje konflikt na tle finansowym.

W dniu 15 stycznia 2021 r. J. P. przyszedł do mieszkania rodziców i w trakcie trwającej rozmowy z matką K. P. (1) poruszył temat zamieszkiwania W. K. i jej siostry, jak też fakt utrzymywania ich przez rodziców z jednoczesnym pokrzywdzeniem jego synów, którzy nie otrzymali od dziadków porównywalnego wsparcia finansowego. Do rozmowy włączył się obecny w mieszkaniu ojciec oskarżonego - S. P. oraz W. K.. Oprócz nich w mieszkaniu przebywała także młodsza wnuczka D.. Z uwagi na to, że rozmowa stawała się coraz bardziej nerwowa, W. K. uruchomiła w jednym telefonie dyktafon, drugim zaś rejestrowała kamerą przebieg zdarzenia. Kłótnia pomiędzy oskarżonym, jego rodzicami a W. K. przeniosła się do przedpokoju. Gdy oskarżony zorientował się, że W. K. rejestruje telefonem tę sytuację ruszył za nią, aby odebrać jej telefon, krzycząc do niej "nie nagrywaj tego". Ta rzuciła telefon w kąt pomieszczenia. Następnie J. P. ruszył za telefonem, a W. K. próbowała mu go odebrać. Wówczas J. P. ugryzł ją w przedramię i skierował się do drzwi wyjściowych. Chcąc go zatrzymać osoby uczestniczące w tej awanturze podarli mu sweter, zamknięte też zostały drzwi na zasuwę, aby uniemożliwić oskarżonemu wyjście z mieszkania z telefonem W. K.. Przy drzwiach wywiązała się szamotanina, w wyniku której W. K. uderzyła tyłem głowy o drzwi. Wówczas powiedziała, aby go wypuścili z mieszkania.

Pod blokiem na J. P. oczekiwał w samochodzie jego kolega, z którym razem przyjechali autem. W czasie drogi, z uwagi na znaczne pogorszenie samopoczucia zrezygnował z kierowania samochodem, po czym zastąpił go kolega. Następnego dnia odczuwał silny ból głowy.

wyjaśnienia J. P.

35-37, 187-

zeznania W. K.

1-4, 190-

zeznania S. P.

9v-10, 272-274

zeznania K. P. (2)

15v-16v, 192-193

zeznania A. D.

280

zapis zdarzenia na pendrive

21

U W. K. wystąpił uraz głowy bez utraty przytomności, obrzęk wargi górnej po stronie prawej z niewielkim uszkodzeniem śluzówki, drobne wybroczyny w naskórku w 1/3 dalszej przedramienia prawego, które spowodowały naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni.

protokół oględzin osoby

12-13

materiał fotograficzny

48, 49-53

nagranie z telefonu

58

protokół oględzin rzeczy

107-109

opinia sądowo-lekarska

286-287

Fakty uznane za nieudowodnione

Lp.

Oskarżony

Czyn przypisany oskarżonemu (ewentualnie zarzucany, jeżeli czynu nie przypisano)

1.2.1.

J. P.

w dniu 15 stycznia 2021 roku w W. przy ul. (...), bezpośrednio po dokonaniu kradzieży telefonu komórkowego S. X. o wartości 254 zł na szkodę W. K., w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionej rzeczy użył przemocy wobec w/wym pokrzywdzonej, polegającej na jej ugryzieniu, uderzeniu głową w jej prawy policzek oraz odepchnięciu, przy czym czyn ten stanowi występek mniejszej wagi, tj. czyn z art. 281 kk w zw. z art. 283 kk

Przy każdym czynie wskazać fakty uznane za nieudowodnione

Dowód

Numer karty

Dokonanie zaboru telefonu komórkowego w celu przywłaszczenia oraz użycie przemocy w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionej rzeczy

zeznania W. K.

3v

Uderzenie W. K. głową w jej policzek z zamiarem bezpośrednim bądź ewenutalnym

zeznania W. K.

4, 191

zeznania K. P. (2)

16

OCena DOWOdów

Dowody będące podstawą ustalenia faktów

Lp. faktu z pkt 1.1

Dowód

Zwięźle o powodach uznania dowodu

wyjaśnienia J. P.

Wyjaśnienia oskarżonego w dominującej części w pełni korespondowały z zeznaniami W. K. oraz S. P. i K. P. (2). Jako niewiarygodne uznać należało jedynie zaprzeczenie przez oskarżonego, że ugryzł W. K., albowiem w tym zakresie jego depozycje sprzeczne były z relacjami świadków, jak też ze stwierdzonymi u W. K. śladami po zębach. Zarówno z wyjaśnień J. P., jak i świadków, tj. jego rodziców i pokrzywdzonej, wynika, że w rodzinie istnieje głęboki konflikt, który zasadza się nie tylko na nierównym traktowaniu wnuków przez małżeństwo P., ale sięga znacznie dalej, tj. okresu, gdy J. P. uzyskał pełnoletność i zmuszony został do opuszczenia mieszkania. Wyjaśnienia odnośnie zdarzenia z dnia 15 stycznia 2021 r. pokazują także, iż w awantura, która się wówczas wywiązała, była powodowana pretensjami, jakie J. P. zgłaszał wobec rodziców, potwierdzają, że także W. K. włączyła się do tej kłótni, że również ona zadawała oskarżonemu ciosy. Tej okoliczności nie przyznali wprawdzie ani S. P., ani K. P. (2), niemniej na ich relacje wpływ mają wyłącznie pozytywne uczucia, jakimi darzą wnuczki, w tym W. K..

Jako przekonywujące Sąd uznał twierdzenia oskarżonego co do tego, że powodem, dla którego zabrał W. K. telefon, było to, żeby zgrać zarejestrowaną przez nią kłótnię. W tym zakresie jego depozycje są spójne z zeznaniami świadków z postępowania przygotowawczego, którzy opisywali, w jakim momencie oskarżony zaczął dążyć do odebrania pokrzywdzonej telefonu i że było to w momencie, gdy zorientował się, że W. K. nagrywa to zajście i usłyszał ponadto, że chce ona dzwonić po policję

zeznania W. K.

Depozycje rzeczowe i spójne. Sąd nie dał wiary jej twierdzeniom w zakresie, w jakim utrzymywała, że została celowo uderzona przez J. P. głową w policzek. Zdaniem Sądu, sytuacja była na tyle dynamiczna, osoby wzajemnie się szarpały, wykrzykiwały, że do uderzenia takiego mogło dojść w równym stopniu całkowicie przypadkowo. Co więcej obrażenia, które by powstały na skutek celowego uderzenia głową, byłyby z pewnością bardziej rozległe. Sąd przyjął zatem, że w tym zakresie nie można przypisać oskarżonemu umyślności w działaniu.

zeznania S. P.

Relacje spójne, rzeczowe, spontaniczne. W odniesieniu do zaboru telefonu wskazał, że do takiej sytuacji doszło, ale wówczas, gdy W. K. zakomunikowała, że zamierza zadzwonić na policję. Zeznania te potwierdzają zatem wersję, że celem J. P. nie była chęć włączenia telefonu do swojego majątku, lecz obawa przed powiadomieniem Policji. Składając zeznania w toku rozprawy świadek stwierdził, że fakt dokumentowania przez W. K. przebiegu tego zdarzenia spowodował, że J. P. " zaatakował ją, wyrwał jej telefon"

zeznania K. P. (2)

Zeznania logiczne, rzeczowe. W odniesieniu do zadania ciosu głową zeznała, że poprzedzone to zostało szarpaniem przez J. P. S. P., w obronie którego stanęła K. P. (2) i W. K., że " w międzyczasie zaatakował". W. P. i " uderzył jakoś swoją głową w jej głowę". Z powyższych depozycji nie wynika zatem, aby do uderzenia głową doszło celowo, jak utrzymywała to W. K. składając zeznania w toku postępowania sądowego. K. P. (2), składając zeznania w toku postępowania sądowego, mówiła, że " tam przy drzwiach się kotłowało", co nakazywało przyjąć, że do tego uderzenia głową przez J. P. doszło całkowicie przypadkowo.

Świadek przyznała też, że zabór telefonu nastąpił wówczas, gdy J. P. zorientował się, że W. K. nagrywa to zdarzenie.

nagranie z telefonu

Materiał nie wskazujący na to, aby podlegał modyfikacji bądź zmianom, jedynie w części oddawał przebieg całego zajścia.

nagranie z telefonu

Materiał nie noszący śladów, aby podlegał celowemu zniekształceniu, jedynie w części oddawał przebieg całego zajścia.

zeznania A. D.

Depozycje spójne, rzeczowe. Świadek nie był wprawdzie bezpośrednim obserwatorem tego zdarzenia, niemniej potwierdził fakt, że oskarżony zamierzał zwrócić zabrany telefon, co w pełni koresponduje z wyjaśnieniami oskarżonego, negującego, aby jego zamiarem było działanie w celu przywłaszczenia tej rzeczy

Opinia sądowo-lekarska

Opinia kategoryczna, odpowiadająca na postawione pytania, sporządzona przez osobę o odpowiednich kwalifikacjach

Protokół oględzin rzeczy

Dowód w pełni korespondujący z zabezpieczonymi nagraniami zarejestrowanymi na telefonie pokrzywdzonej.

Dowody nieuwzględnione przy ustaleniu faktów
(dowody, które sąd uznał za niewiarygodne oraz niemające znaczenia dla ustalenia faktów)

Lp. faktu z pkt 1.1 albo 1.2

Dowód

Zwięźle o powodach nieuwzględnienia dowodu

1.2.1

opinia biegłego z zakresu wyceny ruchomości

Ze względu na brak zamiaru polegającego na zaborze rzeczy w celu przywłaszczenia, opinia biegłego w zakresie wyceny wartości tego przedmiotu nie miała żadnego znaczenia.

protokół oględzin telefonu

Podobnie jak opinia biegłego rzeczoznawcy, tak i protokół oględzin tej rzeczy pozostawał bez znaczenia dla przypisanego oskarżonemu czynu. Zamiarem oskarżonego nie było bowiem włączenie tego przedmiotu do swojego majątku.

PODSTAWA PRAWNA WYROKU

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Oskarżony

☐

3.1. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania zgodna z zarzutem

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

☒

3.2. Podstawa prawna skazania albo warunkowego umorzenia postępowania niezgodna z zarzutem

I

J. P.

Zwięźle o powodach przyjętej kwalifikacji prawnej

Działanie polegające na naruszeniu czynności narządu ciała lub spowodowanie rozstroju zdrowia na czas trwający nie dłużej niż 7 dni jest występkiem stypizowanym w art. 157 § 2 kk. Czyn ten może być popełniony wyłącznie umyślnie, a zatem z zamiarem bezpośrednim, tj. wówczas gdy sprawca chce go popełnić, ale także z zamiarem wynikowym, tj. gdy przewiduje taką możliwość i na to się godzi. Mając na uwadze poczynione ustalenia faktyczne, niewątpliwie działanie polegające na ugryzieniu i spowodowaniu drobnych wybroczyn w naskórku przedramienia prawego, spowodowało naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż siedem dni. Z opisu czynu Sąd wyeliminował działanie oskarżonego polegające na dokonaniu kradzieży i użyciu przemocy w celu utrzymania się w posiadaniu skradzionej rzeczy, albowiem taki zamiar nie towarzyszył oskarżonemu. Jego celem było pozyskanie nagrania tego zajścia, które W. K. zarejestrowała na swoim telefonie, nie zaś zabór tego przedmiotu w celu przywłaszczenia. Przemoc fizyczna, której użył, służyła nie utrzymaniu się w posiadaniu skradzionej rzeczy, ale uniemożliwieniu odebrania tego telefonu przed tym, jak będzie miał dostęp do tego zapisu.

Sąd uznał jednakowoż, że wina i społeczna szkodliwość tego czynu nie były znaczne, a okoliczności jego popełnienia nie budziły wątpliwości, wobec czego na podstawie art. 66 § 1 kk w zw. z art. 67 § 1 kk postępowanie karne wobec oskarżonego J. P. warunkowo umarzył na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok.

O stopniu społecznej szkodliwości w myśl art. 115 § 2 kk decydują rodzaj i charakter naruszonego dobra, rozmiary wyrządzonej lub grożącej szkody, sposób i okoliczności popełnienia czynu, wagę naruszonych przez sprawcę obowiązków, jak również postać zamiaru, motywację sprawcy, rodzaj naruszonych reguł ostrożności i stopień ich naruszenia.

Odnosząc powyższe kryteria do niniejszej sprawy zauważyć należy, że swoim działanie oskarżony dopuścił się wprawdzie czynu przeciwko zdrowiu człowieka, niemniej były to obrażenia stanowiące lekki uszczerbek na zdrowiu, przy czym i w tym zakresie sprowadzały się do pozostawienia jedynie drobnych wybroczyn w naskórku przedramienia. Istotne znaczenie miały natomiast w niniejszej sprawie okoliczności popełnienia tego czynu. Nastąpiło to bowiem w trakcie kłótni rodzinnej, w której uczestniczyły cztery osoby, przy czym trzy stały po tzw. jednej stronie. W trakcie tej awantury nie tylko oskarżony był osobą atakującą, ale również jemu zadawane były ciosy. Podkreślenia wymaga także fakt, że oskarżony, z uwagi na nierówne traktowanie jego synów w porównaniu z córkami siostry, czuje głębokie pokrzywdzenie. Faworyzowanie jednych wnucząt kosztem innych jest dla niego sytuacją trudną do zaakceptowania, w szczególności, że W. K. postrzega jako osobę żyjącą na koszt jego rodziców z pokrzywdzeniem jego własnych dzieci, które na ten sam standard życia muszą zabiegać własną pracą. Jego poczucie nierównego traktowania sięga okresu, kiedy osiągnął pełnoletność i zmuszony został do opuszczenia domu, co przełożyło się na jego poczucie niesprawiedliwości i nierównego traktowania przez rodziców.

W ocenie Sądu okres jednego roku próby jest w pełni wystarczający do zweryfikowania, czy J. P. mimo warunkowego umorzenia postępowania będzie przestrzegał porządku prawnego. Podkreślić należy, iż jest on osobą w pełni dojrzałą, świadomą obowiązku przestrzegania zasad współżycia społecznego, a zaistniała sytuacja była powodowana głębokimi emocjami i poczuciem niesprawiedliwości, jaką jego zdaniem doświadczał. Zdarzenie to było zatem incydentem, z którego zapewne wyciągnie odpowiednie wnioski co do konieczności nie tylko poszanowania reguł prawnych, ale także pogodzenia się z faktem, że nie może wymusić na rodzicach testamentowania zgodnie z jego poczuciem sprawiedliwości.

☐

3.3. Warunkowe umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach warunkowego umorzenia postępowania

☐

3.4. Umorzenie postępowania

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach umorzenia postępowania

☐

3.5. Uniewinnienie

Zwięzłe wyjaśnienie podstawy prawnej oraz zwięźle o powodach uniewinnienia

KARY, Środki Karne, PRzepadek, Środki Kompensacyjne i
środki związane z poddaniem sprawcy próbie

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się
do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

J. P.

II

II

Na podstawie art. 67 § 3 kk orzeczono od oskarżonego J. P. na rzecz pokrzywdzonej W. K. nawiązkę w wysokości 100 zł (sto złotych), która w ocenie Sądu zadośćuczyni krzywdzie, jaką doznała. Dolegliwości fizyczne, jakie były następstwem zamierzonego działania oskarżonego, nie były znaczne, a ślady ugryzienia - rozległe.

Inne ROZSTRZYGNIĘCIA ZAwarte w WYROKU

Oskarżony

Punkt rozstrzygnięcia
z wyroku

Punkt z wyroku odnoszący się do przypisanego czynu

Przytoczyć okoliczności

inne zagadnienia

W tym miejscu sąd może odnieść się do innych kwestii mających znaczenie dla rozstrzygnięcia,
a niewyjaśnionych w innych częściach uzasadnienia, w tym do wyjaśnienia, dlaczego nie zastosował określonej instytucji prawa karnego, zwłaszcza w przypadku wnioskowania orzeczenia takiej instytucji przez stronę

KOszty procesu

Punkt rozstrzygnięcia z wyroku

Przytoczyć okoliczności

III

Na podstawie art. 627 kpk zasądzono od oskarżonego na rzecz oskarżycielki posiłkowej W. K. kwotę 1.500 zł (jeden tysiąc pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów ustanowienia pełnomocnika z wyboru, która to kwota wykazana została jako poniesiona przez oskarżycielkę posiłkową na podstawie faktury (k. 227)

IV

Na podstawie art. 626 § 1 kpk, art. 627 kpk w zw. art. 629 kpk oraz art. 7 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 r. o opłatach w sprawach karnych zasądzono od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 zł (siedemdziesiąt złotych 00/100) tytułem zwrotu części wydatków oraz kwotę 60,00 zł (sześćdziesiąt złotych 00/100) tytułem opłaty, a w pozostałym zakresie na podstawie art. 624 § 1 kpk koszty sądowe przejmuje na rachunek Skarbu Państwa. Za zwolnieniem oskarżonego od kosztów sądowych ponad wydatki poniesione na koszty korespondencji i uzyskanie danych o karalności przemawiało to, że w sprawie tej czyn przypisany oskarżonemu, gdyby nie został objęty ściganiem przez prokuratora, ścigany byłby z oskarżenia prywatnego. Wówczas wydatki, jakie wiązały się z powoływaniem biegłego z zakresu medycyny, mogłyby być objęte ewentualnym porozumieniem stron. Wydatki zaś na opinie rzeczoznawcy w ogóle nie miały racji bytu. Sąd względy słuszności przemawiały za zwolnieniem oskarżonego z obowiązku uiszczenia tych należności.

Podpis

sędzia Justyna Koska-Janusz