Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego dla Warszawy-Śródmieścia w Warszawie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 20 lutego 2018 roku

Sąd Rejonowy dla Warszawy – Śródmieścia w Warszawie I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSR Paweł Błasiak

Protokolant: Paweł Ramotowski

po rozpoznaniu w dniu 20 lutego 2018 roku w Warszawie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...)Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty

przeciwko M. E.

o zapłatę

I.  zasądza od pozwanego M. E. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty 2000,26 zł (dwa tysiące złotych i dwadzieścia sześć groszy) wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 sierpnia 2017 roku do dnia zapłaty;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda 1017,00 zł (jeden tysiąc siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt I C 3598/17

UZASADNIENIE

Powód (...) (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty z siedzibą w W. (obecnie (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty) w pozwie z dnia 18 sierpnia 2017 roku wniósł o zasądzenie od pozwanego M. E. kwoty 2.000,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie liczonymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty. Ponadto strona powodowa wniosła o zasądzenie na swoją rzecz kosztów sądowych oraz kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych (pozew – k. 2-9, 17-19).

Na rozprawie w dniu 20 lutego 2018 r. pozwany wniósł o oddalenie powództwa. Przyznał, że zawierał umowę z pierwotnym wierzycielem (...) S.A, nie kwestionował faktur dołączonych do pozwu oraz potwierdził, że było zadłużenie w stosunku do (...) S.A. Jednocześnie wskazywał, iż nie został zawiadomiony o cesji wierzytelności i nie otrzymał od powoda żadnych dokumentów związanych z tą cesją.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 07 sierpnia 2012 r. M. E. zawarł z (...) S.A. z siedzibą w W. umowę o prowadzenie podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. W ramach zawartej umowy (...) S.A. świadczył na rzecz pozwanego usługi podstawowe takie jak: prowadzenie Księgi Przychodów i Rozchodów, ewidencji zakupu i sprzedaży VAT, ewidencji wyposażenia, środków trwałych, wartości niematerialnych i prawnych, wystawianie deklaracji VAT, wyliczanie zaliczki na podatek dochodowy PIT. Z tytułu świadczenia ww. usług zleceniobiorcy przysługiwało wynagrodzenie podstawowe w kwocie 159 zł plus VAT oraz wynagrodzenie za usługi dodatkowe według stawki z Tabeli Opłat (dowód: umowa, warunki ogólne, wniosek o przystąpienie do promocji „Testuj księgowość przez 3 miesiące za darmo”, regulamin promocji, tabela opłat – k. 20-23).

W okresie od listopada 2015 r. do maja 2016 r. z uwagi na zawartą umowę (...) S.A. wystawił pozwanemu następujące faktury:

- nr (...) z dnia 30 listopada 2015 r. na kwotę 275,52 zł z terminem płatności do dnia 15 grudnia 2015 r.;

- nr (...) z dnia 31 grudnia 2015 r. na kwotę 195,57 zł z terminem płatności do dnia 15 stycznia 2016 r.;

- nr (...) z dnia 31 stycznia 2016 r. na kwotę 207,87 zł z terminem płatności do dnia 15 lutego 2016 r.;

- nr (...) z dnia 29 lutego 2016 r. na kwotę 232,47 zł z terminem płatności do dnia 15 marca 2016 r.;

- nr (...) z dnia 31 marca 2016 r. na kwotę 232,47 zł z terminem płatności do dnia 15 kwietnia 2016 r.;

- nr (...) z dnia 30 kwietnia 2016 r. na kwotę 287,82 zł z terminem płatności do dnia 15 maja 2016 r.;

- nr (...) z dnia 31 maja 2016 r. na kwotę 232,47 zł z terminem płatności do dnia 15 czerwca 2016 r. (dowód: faktury – k. 24-30).

(...) S.A. przysługiwało również roszczenie do pozwanego z tytułu rekompensaty za koszty odzyskiwania należności w kwocie 170,56 zł (dowód: bezsporne).

W dniu 13 kwietnia 2017 r. została zawarta umowa cesji wierzytelności między (...) S.A. z siedzibą w W. (cedentem) a cesjonariuszem (...) (...) Niestandaryzowanym Sekurytyzacyjnym Funduszem Inwestycyjnym Zamkniętym z siedzibą w W. (obecnie (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty), na podstawie której cedent przeniósł na cesjonariusza bezsporne, wymagalne i nieprzedawnione wierzytelności pieniężne przysługujące cedentowi wobec dłużników, których szczegółowy wykaz stanowił załącznik nr 1 do umowy. Cedent zobowiązał się, iż w terminie 14 dni od dnia zapłaty wynagrodzenia przekaże cesjonariuszowi oświadczenie potwierdzające uiszczenie przez cesjonariusza wynagrodzenia sporządzone w formie pisemnie z podpisem notarialnie poświadczonym, co nastąpiło dnia 30 kwietnia 2017r. (§ 2 ust. 3 umowy). (dowód: umowa cesji wraz z załącznikiem - k. 31-36, oświadczenie cedenta o otrzymaniu od cesjonariusza wynagrodzenia z dn. 30 kwietnia 2017 r. – k. 54, postanowienie z dn. 26.10.17 r. – k. 57).

Sąd dokonał następującej oceny zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego.

Dano wiarę załączonym do akt sprawy dokumentom i ich kserokopiom, gdyż ich prawdziwość i wiarygodność w świetle zebranego materiału dowodowego i po jego wszechstronnym rozważeniu nie nasuwa żadnych wątpliwości. Dokonując kontroli formalnej dokumentów sąd nie stwierdził ich fałszowania przez podrabianie lub przerabianie. Strony niniejszego postępowania nie kwestionowały również prawdziwości przedkładanych dokumentów i ich kserokopii. Kserokopie dokumentów Sąd potraktował jako twierdzenia strony niezaprzeczone przez stronę przeciwną, z wyjątkiem pism z k. 55-56 co do których pozwany zaprzeczył, że takowe dokumenty otrzymał.

Sąd oparł nadto na okolicznościach przyznanych przez strony, które zgodnie z art. 229 k.p.c. nie wymagają przeprowadzenia dowodów.

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Bezsporne w niniejszej sprawie były okoliczności zawarcia między pozwanym M. E. a pierwotnym wierzycielem (...) S.A. umowy 07 sierpnia 2012 r. o prowadzenie podatkowej Księgi Przychodów i Rozchodów. Pozwany w toku postępowania nie kwestionował zawarcia powyższej umowy, wystawionych faktur, potwierdzając jednocześnie, iż istnieje zadłużenie w stosunku do tego wierzyciela. Wniósł o oddalenie powództwa, podnosząc, że nie został zawiadomiony o cesji wierzytelności i nie otrzymał od powoda żadnych dokumentów związanych z tą cesją.

Zgodnie z art. 509 § 1 k.c. wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania.

W ocenie tutejszego Sądu cesja wierzytelności objętej niniejszym pozwem była skuteczna. Sąd uznał, że powód przedkładając jako dowód w niniejszej sprawie kopię umowy cesji wierzytelności potwierdzoną za zgodność z oryginałem wraz z załącznikiem do tej umowy, wykazał w sposób wystarczający fakt nabycia wierzytelności względem pozwanego. Ponadto strona powodowa wykazała uiszczenie na rzecz cedenta ustalonej ceny za nabycie wierzytelności, co było warunkiem ich skutecznego nabycia. Również przedłożony przez powoda załącznik do umowy cesji wierzytelności stanowi dowód jednoznacznie potwierdzający nabycie przedmiotowej wierzytelności. W załączniku tym, wskazano między innymi: saldo zadłużenia oraz odsetki. Nadto podkreślić należy, iż precyzuje on dokładnie kto jest dłużnikiem (imię i nazwisko strony pozwanej, dane umowy i faktur). Tym samym zdaniem Sądu załącznik do umowy cesji wierzytelności jest dowodem wystarczającym dla potwierdzenia nabycia dochodzenia wierzytelności przez stronę powodową, skoro zawiera wszelkie dane dotyczące danej umowy oraz osoby pozwanego jako dłużnika. Sąd uznał zatem, że przedstawione przez powoda dowody w postaci umowy cesji wierzytelności oraz załącznika do przedmiotowej umowy w pełni wykazują legitymację czynną strony powodowej do dochodzenia roszczeń z tytułu przelanej wierzytelności.

Pozwany na rozprawie w dniu 20 lutego 2018 r. podnosił m.in., iż nie został powiadomiony o cesji wierzytelności oraz że nie otrzymał żadnych dokumentów od powoda dotyczących tej cesji. Jednakże należy podkreślić, iż zawiadomienie pozwanego o cesji nie jest warunkiem skuteczności cesji, a brak zawiadomienia ma tylko ten skutek, że spełnienie wierzytelności do rąk poprzedniego wierzyciela zwalnia dłużnika zgodnie z art. 512 k.c.

Skoro zatem pozwany nie kwestionował swojego zobowiązania w stosunku do pierwotnego wierzyciela, to uznając umowę cesji z dnia 13 kwietnia 2017 r. za skuteczną, uznać należy, że pozwany jest zobowiązany do świadczenia opartego na umowie zawartej z (...) S.A. względem powoda, który skutecznie nabył tę wierzytelność.

W ocenie Sądu fakt zawarcia przedmiotowej umowy, jak również wysokość zadłużenia pozwanego były w sprawie bezsporne. W ocenie Sądu, powód szczegółowo przedstawił i udokumentował zarówno podstawę, jak i wysokość dochodzonego roszczenia głównego oraz skapitalizowanych odsetek za opóźnienie w zapłacie należności głównej.

Mając powyższe na uwadze, Sąd w punkcie I wyroku zasądził od pozwanego M. E. na rzecz powoda kwotę 2.000,26 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia 18 sierpnia 2017 roku (dzień wniesienia pozwu) do dnia zapłaty.

Podstawę rozstrzygnięcia Sądu o odsetkach stanowił przepis art. 481 k.c. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 01 stycznia 2016 r.) w zw. z art. 482 § 1 k.c., zgodnie z którym od zaległych odsetek można żądać odsetek za opóźnienie dopiero od chwili wytoczenia o nie powództwa, chyba że strony po powstaniu zaległości strony zgodziły się na doliczenie zaległych odsetek do dłużnej sumy. Pozew w niniejszej sprawie został złożony w dniu 18 sierpnia 2017 r.

W punkcie II natomiast Sąd orzekł o kosztach procesu na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Zgodnie z tym przepisem strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwany niewątpliwie przegrał proces w całości, a zatem obowiązany jest zwrócić powodowi poniesione przez niego koszty procesu. Powód poniósł koszty w łącznej wysokości 1.017,00 zł, na którą złożyło się wynagrodzenie profesjonalnego pełnomocnika w wysokości 900,00 zł, opłata sądowa od pozwu w kwocie 100,00 zł i opłata skarbowa od pełnomocnictwa w kwocie 17,00 zł.

Z przytoczonych wyżej względów Sąd orzekł jak w sentencji.